Γιατί έχασε ο ΣΥΡΙΖΑ;

Από το βράδυ των ευρωεκλογών διεξάγεται μια δημόσια συζήτηση που αφορά στο γιατί έχασε ο ΣΥΡΙΖΑ τις εθνικές εκλογές. Ακριβώς. Επί 40 μέρες κυριαρχούσε μια μιζέρια στο στρατόπεδο της απελθούσας κυβέρνησης με αποτέλεσμα το κλίμα λίγο να θυμίζει ότι είμαστε σε προεκλογική περίοδο και περισσότερο να κλαίνε τον μακαρίτη. Σε αυτό το διάστημα ακούσαμε διάφορους λόγους για τους οποίους έχασε στις Ευρωεκλογές και θα ξαναέχανε στις εθνικές ο ΣΥΡΙΖΑ. Αν προσπαθήσω να τα μαζέψω όλα όσα ακούστηκαν σε ένα κείμενο θα παραλείψω σίγουρα κάποια οπότε όσα ακολουθούν δεν εξαντλούν τις συριζαιικές δικαιολογίες.

• –Ο κόσμος δεν κατάλαβε το έργο της κυβέρνησης

Σοβαρότατη δικαιολογία. Η κυβέρνηση έκανε τεράστιο έργο αλλά ήταν από το χωριό δεν το ξέραμε.

• –Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δεν βοήθησαν ώστε να γίνει γνωστό το έργο της κυβέρνησης και έπρεπε να τα κάνει όλα ο Τσίπρας

Φυσικά! Που ακούστηκε ο πρόεδρος ενός κόμματος να αναλαμβάνει να μιλήσει σε ομιλίες, να κάνει περιοδείες, να δώσει συνεντεύξεις.

• –Φταιεί ο λαός που δεν κατάλαβε το έργο της κυβέρνησης.

Ναι, εσύ που διαβάζεις τώρα αυτές τις γραμμές συνέβαλες στην πτώση του …τείχους γιατί απλά είσαι λίγο χαζούλης και δεν κατάλαβες πως το Μνημόνιο, οι περικοπές, οι κωλοτούμπες και όλα τα υπόλοιπα έγιναν για το καλό σου.

• –Φταίει η οικογενειοκρατία

Εντάξει, όλοι ξέρουμε ότι το Μητσοτακέϊκο έχει ακόμα 4 πρωθυπουργούς να βγάλει, αλλά ξαφνικά ανακαλύψαμε την Αμερική.

• –Φταίει το ΚΚΕ

Πόσιμπολ. Βέβαια, η μετάλλαξη σε νέο παλιοΠΑΣΟΚ απαιτεί να ξαναβγούν από τα ντουλάπια αυτά που έλεγαν και τότε οι ΠΑΣΟΚοι.

• –Φταίει η αποχή

Γιατί ως γνωστό άλλο η αποχή και άλλο η αποχή των ΣΥΡΙΖΑιων.

• –Φταίει το ΠΑΣΟΚ της Φώφης

Αν για εμάς το νόημα της ύπαρξης του ΠΑΣΟΚ μπορεί να αναζητηθεί μόνο μεταφυσικά, για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι απλά χαμένοι ψήφοι. Είναι ακριβώς ό,τι ήταν ο ΣΥΝ για το ΠΑΣΟΚ κάθε φορά που εκείνο έχανε εκλογές.

• –Φταίει ο καλός καιρός

Και ο ανάδρομος Ερμής.

• –Φταίει η διαπλοκή

Το έγραψε και το Έθνος. Αλήθεια.

• –Φταίει ο ΣΚΑΙ

Καλά ο ΣΚΑΙ πάντα φταίει. Εδώ δεν τους αδικώ.

Πουθενά δεν θα ακούσεις ότι φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ που επέλεξε να ακολουθήσει μια σκληρή μνημονιακή πολιτική, να συνεχίσει από εκεί που το είχε αφήσει η κυβέρνηση Σαμαρά. Να πλησιάσει όλο και περισσότερο τον διαβολικά καλό Τράμπ και να συμβάλει στο αιματοκύλισμα των λαών. Να συγκεντρώσει όλα τα πολιτικά απόβλητα για να συνθέσει ένα υπουργικό συμβούλιο που έχει τόση σχέση με την Αριστερά όση η κηραλοιφή του Βελόπουλου με την τριχόπτωση.

Όμως όταν έκλεισαν οι κάλπες και ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα είναι σαν να άλλαξαν όλα τα παραπάνω. Η ήττα δεν ήταν πια ήττα, αλλά νίκη. Η απώλεια της κυβέρνησης ήταν σχεδόν αναγκαίο καλό για τους μελλοντικούς σεισμούς που έρχονται. Κι όλα αυτά γιατί ό,τι είχε απομείνει από το ΣΥΡΙΖΑ που γνωρίζαμε τελειώνει. Η μετεξέλιξη σε νέο φορέα με διαφορετική λειτουργία και ενδεχομένως διαφορετικό όνομα δεν αργεί. Το νέο ΠΑΣΟΚ ξεπροβάλλει και επίσημα. Ο έτερος πόλος στην ΝΔ θα αποτελέσει την όψη της νέας μεταμνημονιακής κανονικότητας. Θα ξαναζεσταθεί η σούπα της σοσιαλδημοκρατίας και η ζωή συνεχίζεται. Μαζί της θα συνεχιστούν και οι αυταπάτες καθώς όπως αποδείχθηκε ο λαός καταψηφίζει όσους ψηφίζουν μνημόνια, αλλά είναι πρόθυμος να τους ξαναψηφίσει λίγο αργότερα ή να ψηφίσει μια εναλλακτική μνημονιακή επιλογή μέχρι να του περάσουν τα νεύρα.

Ωστόσο, το γεγονός ότι η κυβέρνηση της υποτιθέμενης Αριστεράς δεν ενοχλείται που κυβέρνησε με το πρόγραμμα της ΝΔ, δεν ενοχλείται που κατάφερε να ανοίξει το δρόμο στην πιο ακραία διαθέσιμη μορφή νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού, και αντί να αναρωτηθεί για ποιο λόγο δεν συγκρούστηκε ποτέ με τις αξίες και τις ιδέες της Δεξιάς πανηγυρίζει για τη μικρή εκλογική πτώση, αποδεικνύει ότι το διαζύγιο του ΣΥΡΙΖΑ με την Αριστερά είχε βγει από καιρό και το μόνο που τον ενδιέφερε ήταν να πάρει την κηδεμονία.