Η άλλη όψη των πραγμάτων

Για μας τα θύματα της αδικίας, διατυπώθηκαν οι ιδέες των μεγάλων στοχαστών που υπερασπίστηκαν με σθένος την κοινή ανθρώπινη φύση, που διακήρυξαν την αναγκαιότητα για την ισότητα και για την ελευθερία στη γη, που δόμησαν τους απαιτούμενους όρους για την ανατροπή τούτων των απάνθρωπων κοινωνικών θεσμών, προκειμένου να ενισχυθεί και να ισχυροποιηθεί η άλλη άποψη, για να μπορέσει ο άνθρωπος να σταθεί με συνέπεια και με αληθινή αλληλεγγύη δίπλα στο συνάνθρωπό του…

Αποδεσμευμένα από κάθε λογής εθισμό ή δουλεία, τ’ αστέρια τ’ ουρανού πεζοπορούν στο σκοτεινό διάστημα σαγηνεμένα από το γλυκό, ερωτικό οίστρο των σειρήνων, από τις ηθικές παραινέσεις των σπλαχνικών οριζόντων κι από την άγια επίκληση των ανθρώπινων ψυχών. Στο μεσουράνημα του φεγγαριού, το πνεύμα των μυημένων συνειδήσεων που ξαγρυπνά και διαλογίζεται, σα λευκό περιστέρι απλώνει τα φτερά του να μετοικήσει στο επιβλητικό αέτωμα του νύχτιου ουρανού, να περισκοπήσει από ψηλά την κραιπάλη και την αστοχία της γης, την υποκρισία και την εξαπάτηση, την αλαζονεία και τη ματαιοδοξία που ολοκλήρωσαν το έργο τους κι επέβαλαν στη γη την υποδούλωση, την καταστροφή και το μαζικό θάνατο.

Ωστόσο, μια κατασταλαγμένη προσδοκία ξετυλίγεται πάλι στους αγλαούς ορίζοντες για να αναπτερώσει το νου και την ψυχή των ελλόγιμων όντων, να συγκροτήσει τις αμιγείς παραστάσεις, να τις μετουσιώσει σε αυτεπίγνωση και βιωματικότητα, σε ανώτερη γνωστική δύναμη που θα επιβάλει ως αντικείμενο λατρείας το πρότυπο, το επωφελές, το αυθύπαρκτο, το ιδεώδες της αρχέτυπης και της απαραποίητης ζωής.

Και μέσα από τούτο το δυναμικό και φιλοπρόοδο αναλογισμό, μέσα από τούτη τη διέγερση, μέλλει να προκύψει κι η επαναστατική διανοητική σύλληψη που θα φανερώσει σ’ όλα τα μάτια, σ’ όλες τις καρδιές, τα σκόπιμα καλλωπισμένα κίνητρα που ασύδοτα συντρίβουν και λεηλατούν την πλάση…

Αυτοί που διαλογίστηκαν πριν από εμάς πάνω στο άλκιμο χώμα κάτι άφησαν άψαχτο, αφώτιστο κι ανερμήνευτο. Κι είναι χρέος κάθε ζωντανής ψυχής να εστιάσει την προσοχή και το ενδιαφέρον της σ’ αυτό που είναι ορατό στο φως αλλά και σε εκείνο που κρύβεται επιμελώς στο ζόφο και στη σκόνη, για να ανακτήσουν έγκαιρα τη δυνατότητα οι θνητοί να υπερβούν το ανάχωμα της ασάφειας, του δισταγμού και της διχογνωμίας, να συναισθανθούν την ελεεινή παράβαση που αντίκειται στο φυσικό και στον ηθικό νόμο, να πρωτοστατήσουν επιτέλους οι οικουμενικές αλήθειες στην τελική αναμέτρηση για την επιβολή του άγραφου νόμου της άτεγκτης κι αδιάλλακτης ιστορικής εξέλιξης.

Ας επιλέξουμε από το ευρύ αλώνι του νου μας τις άρτιες λέξεις, το μαγικό κλειδί που θα ξεκλειδώσει το θαυμαστό κόσμο της συμπαντικής σοφίας, για να πλημμυρίσει η ψίχα της ψυχής μας από την ποίηση του απείρου, για να προσηλυτιστούν οι καρδιές μας στην ενθάρρυνση και στην παρακίνηση, για κείνη την ευοίωνη επιλογή που θα μας αλλάξει ριζικά και θα μας μεταμορφώσει, έτσι ώστε να επικυρώσουμε και να θεσμοθετήσουμε ως ιστορική ανάγκη, το χρέος, το ενεργό ενδιαφέρον, την ακατάπαυστη κι επίμονη φροντίδα για τους λεηλατημένους συντρόφους μας όπου γης.

Κι εκεί, στην εαρινή σύναξη των άγιων στοιχείων της δημιουργίας, τα ξαγρυπνισμένα μάτια μας να βιγλίσουν τις χρυσοφόρες αχτίδες του ήλιου που χοροστατούν πάνω στη δροσεράδα των καταπράσινων φύλλων, των ιβίσκων, των χρυσάνθεμων και των γιασεμιών. Κι απέναντι σε τούτη την άυλη κι ασύλληπτη ομορφιά του υλικού κόσμου, που καθαγιάζει τη ζωή κι αγιοποιεί την ανθρώπινη ύπαρξη, να δεσμευτούμε ξανά με την προσήκουσα ευλάβεια και με τον αρμόζοντα σεβασμό, για τον εγκωμιασμό, τη μυθοποίηση και την αποθέωσή της…

Μέσα στα πλαίσια τούτης της διαπίστωσης που επαληθεύει τη δικαιοσύνη του ήλιου, καθήκον μας είναι να δομήσουμε τους αντάξιους σχεδιασμούς, να θεμελιώσουμε τους εγνωσμένους στόχους, τη διαχρονική πρόθεση που εμπεριέχει μέσα της το σπέρμα των αρχέγονων και των αναλλοίωτων αξιών, της ηθικότητας, της ευγένειας και της ανθρωπιάς, στοιχεία κρίσιμα κι αποφασιστικά που θα μετουσιωθούν σε σύμβολα πίστης για την ισχυροποίηση του αγώνα που αποσκοπεί στην κατάκτηση της ίσης μεταχείρισης, της ιδεολογικής ελευθερίας, της αποκατάστασης των ατομικών δικαιωμάτων, της αξιοπρέπειας και της απαλλαγής από κάθε οικονομική, ηθική και πνευματική σκλαβιά.

Τα βήματά μας πεζοπορούν πάνω στο χώμα και στη λάσπη αλλά η ουσία του πνεύματος οικίζει στους αδιαίρετους κι αδιάλειπτους ουρανούς. Κι είναι βέβαιο, πως οι διαπαιδαγωγημένες συνειδήσεις που θα κατορθώσουν με απτά επιχειρήματα να μεγεθύνουν και να επεκτείνουν τις παροδικές και ανεπαίσθητες στιγμές, μόνο αυτές θα οδοιπορήσουν ως τους βαθύσκιωτους λειμώνες τ’ ουρανού, μόνο αυτές θ’ αξιωθούν να κουρταλήσουν τις σθεναρές πύλες της ακατάλυτης αιωνιότητας…

Εντατικοποιήστε λοιπόν σύντροφοι το παρόν κι αποδεσμεύστε το από την άγονη δυναμική του παρελθόντος, για να ενεργοποιηθεί ο ενδεδειγμένος χρόνος της ζωής, για να αναμορφωθεί η επίγεια προοπτική, για να ωφεληθεί και να προοδεύσει το γένος των ανθρώπων, με τη συγκρότηση μιας άλλης μορφής κοινωνική οργάνωση που θα εγγυάται για τα προνόμια και για την ευημερία των πολλών. Τα γεγονότα απαιτούν απαντήσεις. Κι αν οι επίπονοι κι οι αιματώδεις αγώνες του χτες σηματοδοτήσουν τις ανάγκες του σήμερα κι αν τα καρφιά, οι σταυροί και το άδικα σπαταλημένο αίμα αποτελέσουν την πηγή έμπνευσης για τα ύψιστα αγαθά της ελευθερίας, τότε θα είμαστε πλέον ικανοί κι άξιοι να προσδώσουμε χαρακτήρα και ταυτότητα στο δικό μας μέλλον που έρχεται καλπάζοντας, για να διαδεχθεί τούτο το παράλογο, ανήθικο κι απολίτιστο παρόν.

Οι αιώνιες συμπαντικές αλήθειες πιστοποιούν σαφώς πως στους ουρανούς κατοικούν οι θεοί, ενώ στη γη ενοικούν οι άνθρωποι. Ας υπάρξει όμως ένας εξεγερμένος νους που θα σπάσει τα δεσμά του από κάθε μορφή προκατάληψης για να διακηρύξει εντατικά πως ο ενδεδειγμένος χρόνος της ζωής στη γη αποτελεί ζωτικό στοιχείο της αιωνιότητας. Πως είναι άμεση κι επιτακτική η ανάγκη για κάθε ενεργό στοχασμό να αφορίσει και να καταδικάσει το παίδεμα και το μαρτύριο, για να καταρρεύσει επιτέλους η σκόπιμη παραποίηση των ιδεών, για να ακυρωθούν τα μυθεύματα και οι υποκρισίες των ολίγων, για να απαλλαγούν από τις υλικές δεσμεύσεις οι λαοί, για να σμίξουν αδερφωμένοι οι άνθρωποι της ανάγκης στο γόνιμο έδαφος της ουτοπίας που θα αναθερμάνει τα οράματα και τις προσδοκίες των λαών, των εργαζόμενων μαζών που δοκιμάζονται μέσα στους ακαταχώριστους αιώνες, από την ανεπάρκεια, τη φτώχεια και τη βία, από τη διχοστασία, τις εμφύλιες συγκρούσεις και την αδικαιολόγητη αιματοχυσία.

Ας αψηφήσουμε λοιπόν κάθε υπαρκτό εμπόδιο κι ας επενδύσουμε στις απεριόριστες πνευματικές μας δυνατότητες, για να γίνει αντιληπτή κι ανιχνεύσιμη η ηθική φιλοσοφία του αισθητού και του υπεραισθητού κόσμου, για να ενισχυθεί η διορατικότητα που καθορίζει αποφασιστικά τον οίστρο των εξεγερμένων συνειδήσεων (των ξωμάχων, των προλετάριων και των μεροδουλευτών) των αλύτρωτων όντων της δημιουργίας που μοχθούν ακατάπαυστα και ματώνουν ανελέητα για να διατηρήσουν άσβηστη κι αλώβητη τη φλόγα της ελπίδας, για την πραγματική αλλαγή, για την πρόοδο, για τη βελτιστοποίηση και για τη χειραφέτηση της μάνας γης,…

• Ο Γιώργος Δ. Μπίμης είναι μέλος

της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών.