Η Δήμητρα Γαλάνη και ο ανθρωπιστικός κανιβαλισμός
27-11-2020
Το αν η Γαλάνη είναι ηλικιωμένη, αν η Γαλάνη είναι αριστερή, αν η Γαλάνη οδηγούσε τζιπ αυτό δεν πρέπει να αφορά έναν ”καλό άνθρωπο” που κάνει ”καλές πράξεις” με ”καλοσύνη” για ”καλούς άτυχους ανθρώπους”.
Το ξεκαθαρίζω από την πρώτη γραμμή πως δε θα υπερασπιστώ ούτε τη Γαλάνη, ούτε τον Πολυχρονόπουλο σε αυτή την διένεξη. Κάνοντας χρήση του συνταγματικού μου δικαιώματος για την ελεύθερη έκφραση της προσωπικής μου γνώμης θα γράψω κάποια πράγματα γενικά πάνω στο θέμα των συσσιτίων, κι έπειτα ειδικά πάνω στο θέμα που προέκυψε.
Για όσους δεν το γνωρίζουν ακόμα, να το γράψω εν τάχει: Σε ανάρτησή του, ο κύριος Πολυχρονόπουλος, κατηγόρησε τη Δήμητρα Γαλάνη πως βλέποντας τον συνωστισμό στην ουρά για τα συσσίτια που διοργανώνει με την οργάνωση του ο ”Άλλος άνθρωπος” έκανε παρατήρηση και κάλεσε αργότερα, πιθανόν η ίδια, τη δημοτική αστυνομία, με αποτέλεσμα να διακοπεί η διανομή του συσσιτίου. Από εκεί και ύστερα, το ίντερνετ έριξε χολή για την Γαλάνη. Η Γαλάνη απάντησε πως έκανε παρατήρηση, αλλά δεν κάλεσε την δημοτική αστυνομία. Το ίντερνετ συνέχισε να ξερνά χολή.
Γενικά, να πω πως στον 21ο αιώνα, με υπερπληθώρα τροφίμων, το να υπάρχουν συσσίτια με ξεπερνά. Θα έπρεπε η υπέροχη και ”φιλάνθρωπη” κοινωνία μας να ‘χε εξασφαλίσει ένα βασικό εγγυημένο εισόδημα για τους πιο αδύναμους από μας και με αξιοπρέπεια και όχι να είναι στοιβαγμένοι, λες και είμαστε σε περίοδο Κατοχής, οι άνθρωποι να ψωνίζουν και να τρώνε αυτό που επιθυμούν και όχι αυτό που τους προσφέρεται. Αυτό θα ήταν μια πραγματικά φιλάνθρωπη κοινωνία για μένα. Ζούμε όμως σε ένα υπέροχο καπιταλιστικό απάνθρωπο σύστημα, το οποίο υποστηρίζεται από την πλειονότητα της κοινωνίας μας. Οπότε τα συσσίτια θα θρέφουν το λαό.
Δεν πιστεύω επίσης πως όσοι κάνουν συσσίτια είναι περισσότερο άνθρωποι ή αλληλέγγυοι απέναντι στον συνάνθρωπο τους. Συσσίτια έκανε και η Χρυσή Αυγή, συσσίτια κάνει και η Εκκλησία, συσσίτια μπορεί να κάνει ο οποιοσδήποτε με ιδιοτελή ή ανιδιοτελή κριτήρια. Το γράφω, όχι γιατί αμφιβάλλω για την δράση του κύριου Πολυχρονόπουλου. Δεν τον γνωρίζω προσωπικά, αν και παρακολουθώ την δράση της οργάνωσής του. Το γράφω γιατί στα σχόλια κάτω από την είδηση όλοι έδωσαν εύσημα σε όσους στήνουν συσσίτια. Ε, δεν είναι όλοι καλοί άνθρωποι επειδή μοιράζουν φαγητό.
Επειδή μιλάμε για τροφή, η οποία δίνεται σε ανθρώπους και είναι ένα ευπαθές προϊόν, καλό θα είναι να γίνονται έλεγχοι από τη στιγμή της αγοράς τους, κατά την διάρκεια της παρασκευής τους και κατά την διάρκεια της διανομής τους. Μιλώ για τους υγειονομικούς ελέγχους. Δεν μπορεί ο οποιοσδήποτε να μοιράζει οτιδήποτε, χωρίς να έχει ελεγχθεί ή να μπορεί να ελεγχθεί η ποιότητα του προϊόντος και που αυτό έχει μαγειρευτεί. Εκτός αν θέλουμε με τα συσσίτια να ξαποστείλουμε κόσμο πηγαίνοντας τους σερπαντίνα. Ομοίως, όποιος μοιράζει φαγητό πρέπει να διασφαλίζει την ασφάλεια και την αξιοπρέπεια όσων σιτίζονται από αυτόν. Δεν μπορεί να είναι μπάχαλο και ”με πατείς, σε πατώ”. Αυτά τα δυο πρέπει να συμβαίνουν, όχι μόνο σε περίπτωση πανδημίας. Αυτά είναι τα φυσιολογικά και λογικά, που πρέπει να συμβαίνουν σε οποιαδήποτε οργάνωση παρέχει φαγητό ή υπηρεσία. Κρατική ή ιδιωτική. Έπρεπε να συμβαίνει από πάντα.
Δεν θεωρώ καθόλου λογικό να μην υπάρχει η ελάχιστη οργάνωση και νομιμότητα σε ένα τόσο ευαίσθητο και ουσιώδες θέμα. Το να δίνεις φαγητό σε όσους πεινάνε είναι θεάρεστο έργο, αλλά δεν είμαστε σε εμπόλεμη ζώνη να το στήνεις τσάτρα-πάτρα, ούτε στην δεκαετία του 1920. Οι ρομαντικές ευαισθησίες μια άλλης εποχής έκρυβαν αγνότητα, η έλλειψη στοιχειωδών ελέγχων και αδειών στο σήμερα μπορεί να κρύβει και παρασπονδίες. Ξαναγράφω πως δεν μιλώ για την συγκεκριμένη οργάνωση ή άνθρωπο. Μιλώ για ΚΑΘΕ οργάνωση και ΚΑΘΕ άνθρωπο που θέλει να προσφέρει πως πρέπει να γίνει. Θα πει κάποιος για την γραφειοκρατία. Θα πω ναι αλλά κάποια στιγμή δεν γίνεται να σταματούν δράσεις από το φόβο της γραφειοκρατίας, ούτε να είμαστε παράνομοι για να μην μπλέξουμε με γραφειοκρατία.
Θα πει κάποιος επίσης, οι κομμουνιστές βγήκαν παράνομα να διαδηλώσουν στο Πολυτεχνείο, για ποια νομιμότητα μου μιλάς; Αρχικά, δεν βγήκαν σαν γιουρούσι. Κρατούσαν αποστάσεις, μάσκες, κ.λ.π. Έπειτα η οργάνωση ήταν υποδειγματική. Τα δυο γεγονότα δεν είναι συγκρίσιμα. Στην μια καταπατούσαν συνταγματικά μας δικαιώματα με μέτρα που ξεπερνούσαν την αρχή της αναλογικότητας, ενώ το να μην έχεις άδεια ή να σε έχει ελέγξει κάποιος τι δίνεις σε ένα πληθυσμό που μπορεί να τον στείλεις με πριονοκορδέλα στην τουαλέτα ή και στον άλλον κόσμο, είναι βασικό.
Πάμε τώρα στο καθ’ αυτό θέμα. Τώρα γράφω ειδικά για τον κύριο Πολυχρονόπουλο, εκφράζω προσωπική άποψη, δεν τον γνωρίζω, αλλά ένας άνθρωπος που είναι ή θέλει να είναι καλός, όταν γράφει ένα ποστ κατηγορώντας μια κακή πράξη ενός άλλου ατόμου, οφείλει να μείνει στην πράξη και να μιλήσει για την κακή πράξη, όλα τα υπόλοιπα και οι άκομψοι χαρακτηρισμοί προς την Γαλάνη, χαρακτηρίζουν τον ίδιο και το πώς σκέφτεται.
Το αν η Γαλάνη είναι ηλικιωμένη, αν η Γαλάνη είναι αριστερή, αν η Γαλάνη οδηγούσε τζιπ αυτό δεν πρέπει να αφορά έναν ”καλό άνθρωπο” που κάνει ”καλές πράξεις” με ”καλοσύνη” για ”καλούς άτυχους ανθρώπους”. Ο καλός άνθρωπος κυνηγά το άδικο σαν γενική έννοια και το στηλιτεύει, ασχέτως αν αυτός που το πράττει είναι νέος ή γέρος, όμορφος ή άσχημος, φτωχός ή πλούσιος, σε τζιπ ή σε μηχανάκι, δεξιός ή αριστερός. Η πράξη ήταν, κακή το ποιόν του άλλου δεν έχεις δικαίωμα να το κρίνεις με τα μέτρα και τα σταθμά σου. Δηλαδή αν ήταν δεξιά σε τζιπάρα θα το δικαιολογούσαμε αν ήταν σκατόψυχη; Ενώ τώρα που ίσως είναι αριστερή με λεφτά μπορούμε να την χλευάσουμε;
Με αηδιάζει γιατί το χρησιμοποιούν πολύ αυτό, κυρίως οι κομπλεξικοί δεξιοί και οι απολιτίκ. ”Πόσα βγάζεις;” Και αν βγάζεις περισσότερα χρήματα από όσα νομίζουν πως έπρεπε να βγάζεις σου λένε ”Και το παίζεις αριστερός -αριστερή;”. Δεν υπάρχει πάντα εισοδηματικό κριτήριο στην ιδεολογία. Αυτά είναι παπαριές. Με αυτή την νοοτροπία θα έπρεπε και εμείς να πηγαίνουμε σε κάθε φτωχό και να τον ρωτάμε γιατί δεν είναι κομμουνιστής και ψηφίζει δεξιά. Μακάρι να γινόταν, θα είχαμε κάνει την ανατροπή και θα κυβερνούσαμε ολόκληρο το πλανήτη, αλλά δεν είναι έτσι.
Κάποιοι στάθηκαν τυχεροί και κληρονόμησαν κάτι ή δούλεψαν και έβγαλαν πολλά χρήματα. Αυτή η πίπα ”Είσαι αριστερός γιατί δεν τα δίνεις στους άλλους; ” Θα ισχύσει όταν αποφασίσει μια ολόκληρη κοινωνία να δομήσει ένα διαφορετικό κόσμο. Σε έναν κόσμο ανισότητας, το να μοιράζεις τα πράγματά σου όταν ΟΛΟΙ προσπαθούν να φάνε τα πάντα και από ΌΛΟΥΣ και ΌΛΑ, δε σε κάνει κομμουνιστή αλλά μαλάκα. Και μαλάκες είστε εσείς που τα λέτε αυτά τα τόσο απλοϊκά επιχειρήματα.
Πολλώ μάλλον να τα έχει δουλέψει ο άλλος. Για τη Γαλάνη, την οποία θα πιάσω και αυτή σε λίγο, κάνεις δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι δούλεψε και ότι τα άξιζε τα λεφτά που έβγαλε. Άρα γιατί και σε ποιον να δώσει εξηγήσεις για την τζιπάρα της και την ιδεολογία της; Αν υποθέσουμε πως είναι αριστερή. Τα έβγαλε; Είναι δικά της; Τι σε νοιάζει ρε μικρόνοε τι τα κάνει; Εδώ αναφέρομαι και στην αρχική ανάρτηση του Πολυχρονόπουλου και σε κάθε σχολιαστή της είδησης.
Γενικά, όταν κάποιος -κάποια αρχίζει τις κατηγορίες με προσωπικούς χαρακτηρισμούς αυτό που ακούω πάντα από πίσω είναι ”Αχ, ρε γαμώτο γιατί να μην είμαι εγώ στην τζιπάρα αυτή” , ”Αχ, γιατί να μην είναι διάσημος-διάσημη”.
Με νέα ανάρτησή του σήμερα το πρωί προσπάθησε να τα μπαλώσει. Διευκρινίζοντας αυτή την φορά πως δεν είπε ποτέ πως η καταγγελία έγινε απτο την τραγουδίστρια όμως άφησε ξεκάθαρα να υπονοηθεί κάτι τέτοιο αφήνοντας την εικόνα της Γαλάνη να διασυρθεί μέσα στο διαδίκτυο.
Προσπάθησε να διασκεδάσει τις εντυπώσεις λέγοντας πως και ο ίδιος είναι ηλικιωμένος οπότε ο χαρακτηρισμός που έγινε προς στην Γαλάνη δεν ήθελε να την προσβάλει ενώ επιμένει πως είναι άσχημο να σταματά κάποιος το αυτοκίνητου του και να μιλά άσχημα στο πλήθος. Παράλληλα προσκάλεσε την τραγουδίστρια να έρθει στην οργάνωσή του και να δει από κοντά τις δράσεις του χωρίς τυμπανοκρουσίες και κακίες αν η ίδια το θελήσει.
Θα είμαι απόλυτα σκληρή. Παρότι είναι ηλικιωμένος, βρίσκω τις αντιδράσεις του παιδαριώδεις. Αρχικά, κακία έβγαλε ο ίδιος και οι σχολιαστές της ανάρτησής του και όχι η Δήμητρα Γαλάνη η οποία απάντησε αμέσως πως δεν ήταν εκείνη που έστειλε την αστυνομία. Έστω και αν μίλησε άσχημα, πιστεύω πως δεν είναι η πρώτη ή η τελευταία που έχει μιλήσει άσχημα βλέποντας κάτι στραβό ή κάτι που το θεωρεί στραβό στην οργάνωση του συσσιτίου. Ήταν, όμως, η μοναδική διάσημη που το έπραξε όλο αυτό το διάστημα και η μοναδική ευκαιρία για αυτοπροβολή σε ευρεία κλίμακα. Και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε. Προσωπικά δεν θα πήγαινα και ας με έλεγαν σκατόψυχη, είτε ήμουν είτε δεν ήμουν. Δεν χρωστά κανένας διάσημος σε κανέναν να του αποδείξει αν είναι καλός ή κακός. Αν έχουν ίδιες απόψεις ή όχι. Δεν θα πήγαινα να παίξω το παιχνιδάκι της συμφιλίωσης για κάτι το οποίο ήταν απρεπές και άφηνε λάθος εντυπώσεις για την προσωπικότητα μου. Ας είμαι και η χειρότερη και ο άλλος ο Ιησού Χριστός.
Ένας άνθρωπος που κοιτά την δουλειά του και προσφέρει δεν εμπλέκεται σε τέτοιες μάχες. Λέει από μέσα του ”Εκνευρίστηκε”, ”Φοβήθηκε”, ”Κουράστηκε”, ”Δεν γουστάρει” και συνεχίζει το έργο του. Ταπεινά, σεμνά και ήσυχα. Όλα τα άλλα είναι σάλια -μάλλια.
Πάμε να πιάσουμε τώρα την Γαλάνη. Ας υποθέσουμε πως όντως εκείνη φώναξε την αστυνομία και έτσι σταμάτησε η διανομή των τροφίμων. Ήταν λάθος της. Σε ένα κράτος ανοργάνωτο και με δημοτική αστυνομία αστοιχείωτη, εφαρμόζεται ο πιο εύκολος δρόμος ”Πονάει κεφάλι, κόβει κεφάλι”. Η δημοτική αστυνομία έκανε αυτό που ήταν πιο εύκολο: να σταματήσει την διανομή. Σιγά που θα καθόταν να ασχοληθεί να κάνει σύσταση στους διοργανωτές, να αφήσει να κυλήσει ομαλά η διαδικασία οργανώνοντας την διανομή. Ήθελαν να τελειώνουν να πάνε να καυλαντίσουν μεταξύ τους με καφέδες. Απλά την σταμάτησαν χωρίς να τους νοιάζει. Αυτό θα έπρεπε να το γνωρίζει η Γαλάνη ή οποιοσδήποτε πολίτης κάνει καταγγελία. Αυτό συμβαίνει, γιατί δεν έχουμε απαιτήσεις από το κράτος να φτιάχνει κάτι σωστά και αφήνουμε να γίνονται προκηρύξεις στον αέρα και ο ”ωχαδερφισμός” μας χαρακτηρίζει σαν έθνος. Γιατί αυτός που το κατήγγειλε, είτε αυτή είτε άλλος, ο(δε Πολυχρονόπουλος δεν γνώριζε ποιος ήταν στην τελική ο καταγγέλλων), δεν πιστεύω πως ήθελε να σταματήσει η διανομή αλλά να περιοριστεί το πλήθος. Και είναι λογικό σε κοινωνία που βομβαρδίζεται 7-8 μήνες με φόβο για τον διπλανό της.
Προσωπικά δεν πιστεύω πως η Γαλάνη έκανε την καταγγελία. Κυρίως γιατί από τον φόβο της επωνυμίας της και μόνο φαντάζομαι ήξερε τι αντιδράσεις θα εισέπραττε. Πιστεύω πως τεχνηέντως χρησιμοποιήθηκε και σαν διαφήμιση για την εν λόγω δράση, την αμαρτία μου θα την πω.
Έστω όμως πως η Γαλάνη ήταν η καταγγέλλουσα και είναι μια σκατόψυχη πλούσια παλιόγρια όπως εμμέσως πλην σαφώς την έγραψε στην ανάρτησή του, το έργο της σαν καλλιτέχνιδα δεν σβήνεται επειδή είναι ”κακιά”. Αλίμονό μας τότε. Γιατί πολλοί έγραψαν ”Δεν μ’ άρεσε ποτέ”. Προσωπική σου θέση, σεβαστή, αλλά όχι πως δεν έχει έργο.
Ο καλλιτέχνης δεν ταυτίζεται πάντα με το έργο του, ούτε το έργο χαρακτηρίζει τον καλλιτέχνη. Το γράφω αυτό με σκοπό να ηρεμήσω τον κάθε πριαπιστή και πατσαρλό που μέσω της λάσπης που ρίχνει στην Γαλάνη προσπαθεί να ρίξει λάσπη και στους γύρω από αυτήν ή στο καλλιτεχνικό έργο εν γένει.
Το αν η Γαλάνη είναι σκατόψυχη ή όχι δεν σπιλώνει τους στίχους του Γκάτσου ή του Αλκαίου ή του Λοϊζου που τραγούδησε, ούτε μπορείς να βγαίνεις Παντελή από τα Σεπόλια και να λες ”τους είδαμε και τους αριστερούς με τις ευαισθησίες τους” γιατί αν μια μέρα κρύα έρθουμε στην εξουσία φρόντισε μην πέσει στα χέρια φροϋδιστη κομμουνιστή για το καλό σου.
Αυτά από μένα.
