Η οικειοθελής οφθαλμαπάτη

Ο εικοστός πρώτος αιώνας πάει να κλείσει το πρώτο του τέταρτο με θρίαμβο της οικειοθελούς οφθαλμαπάτης. Η επόμενη εξάσκηση για τις μάζες θα είναι στην πίστα του νοητικά εξωφρενικού και πραγματικά δραματικού. Αλλωστε οι εικονολάτρες κέρδισαν στο Βυζάντιο. Ετσι μπορεί να μπει στον Λευκό Οίκο ο Ιλον Μασκ μ’ έναν νεροχύτη, κι ο Νίκος Ευαγγελάτος με μαντεψιές υποδείξεις για τα δεξιά κι αριστερά χέρια του Τραμπ, ταυτόχρονα παρακαλώ. Τέτοια θαύματα ούτε ο Ιησούς. Ο μεν πρώτος ήδη έβγαλε ένα σκασμό λεφτά σε εικοσιτέσσερις ώρες, ο δε δεύτερος θεαματικότητα, ειδικά μετά την προβολή του διλήμματος πού θα μένει η Μελάνια. Στο Λονδίνο η μεγάλη επανάσταση, μετά τον θρίαμβο της προεδρικής αμερικανικής επιχειρηματικότητας η αντίσταση αρχίζει μ’ έναν εικοσιπεντάρη κι έναν εβδομηνταπεντάρη σε διαγεναϊκό βρώμισμα με σπρέι του τοίχου της πρεσβείας των ΗΠΑ. Συνελήφθησαν για το ακραίο σύνθημα «σταματήστε το πετρέλαιο». Στην καρδιά της Αθήνας, το εκεί αστυνομικό τμήμα έβγαλε ανακοίνωση ότι του έκλεψαν τρία κατασχεμένα αυτοκίνητα, κι ο διοικητής του έβαλε πρόστιμα στο προσωπικό. Τώρα αν πάμε στους αριθμούς κι απ’ τις δυο πλευρές του Ατλαντικού, στο Βερολίνο η αστική κυβέρνηση πέφτει στην τρύπα δεκάδων δισ., και στην Ουάσιγκτον ο Ιλον αναλαμβάνει την εποπτεία της κυβέρνησης εξοικονομώντας λέει δυο τρισ. Ο αστερισμός του πολιτικού πολιτισμού Χ ανέτειλε, με την επισήμανση ότι το γράμμα κι ο ήχος εξ (Χ) στ’ Αγγλικά είναι ταυτόχρονα μεγεθυντικός, όπως λέμε έξτρα λαρτζ, και παρελθοντικός, όπως τέως.

Σ’ αυτή τη γλιστρίδα εξωφρενικών εντυπώσεων των ημερών χάνεται με εξωφρενικά εύκολο τρόπο ο κατεστημένος ρατσισμός, ο καθιερωμένος μισογυνισμός, κι ο πολιτικός κρετινισμός, η ουσία κάποιων δηλώσεων που πραγματικά δείχνουν άθλιο εμπόλεμο εγγύς μέλλον για τους λαούς. Σταχυολογώ μερικά ανατριχιαστικά και συνάμα εύπεπτα. Οι εικοσάρηδες, έντεκα χιλιάδες στρατιώτες, που έστειλε η Βόρεια Κορέα στη Ρωσία, όπως γράφει ο σοβαρός δήθεν «Guardian», είναι υποσιτισμένοι και επιρρεπείς σε ασθένειες και θα πεθάνουν μέχρι ενός. Δηλαδή έχουμε πεινασμένους στρατιώτες που πάνε να λαδώσουν το έντερό τους ως πρώιμοι νεκροί στο μέτωπο… Η δεύτερη ατάκα με σημασία είναι η δήλωση του προέδρου της ομοσπονδιακής τράπεζας των ΗΠΑ (FED), ότι κανένας εκλεγμένος Πρόεδρος της χώρας δεν μπορεί ούτε να τον απολύσει, ούτε να τον υποβαθμίσει. Και καλά ως εδώ, κατά τον νόμο τους. Λίγο παρακάτω όμως είπε, κι όποιος ακούει ακούει, «στο εγγύς μέλλον οι εκλογές δεν θα έχουν επιπτώσεις στις πολιτικές μας αποφάσεις»!

Οταν πριν από λίγο καιρό έγραφα εδώ για τη γειτονιά μας που σκοτεινιάζει, δεν είχα εκτιμήσει ίσως την ταχύτητα με την οποία πρέπει να συνειδητοποιηθεί αυτό και να αλληλο-εκπαιδευτούμε στην εκτίμηση και την ιεράρχηση του επίσημου και ημιεπίσημου δημόσιου λόγου εντός εκτός συνόρων, έτσι ώστε να ανακόψουμε την οργουελικού τύπου αντιστροφή των νοημάτων και των λέξεων, που όσο κι αν ακούγεται κλισέ, παραμένει δραστική και πιο αποκαλυπτική από ποτέ. Δεν αντέχω στην ιδέα ότι κάποιος αποδέχεται ως εκπρόσωπο έστω και λαϊκιστή της αγωνίας του για το νοίκι, το φως, την υγεία, τις σπουδές των παιδιών, που δουλεύει σαν σκυλί, έναν όποιο πολιτευτή με χορηγό τον πλουσιότερο άνθρωπο του κόσμου. Κι αυτό να μην αφορά μόνο στην Αμερική, αλλά τον κόσμο όλο που σπινάρει με αίμα, πόνο, δάκρυα και μόχθο, σ’ ένα καπιταλιστικό τρενάκι του τρόμου, με όρους τσίρκου και με ανοιχτό το ενδεχόμενο να έχει σημασία αν ο διάολος φοράει Πράντα ή παντόφλες…