Αναρωτήσου τι παιδιά αφήνουμε πίσω μας – Για την υποκρισία της τηλεκπαίδευσης
Οι μαθητές σας θα σας χρειαστούν αμέσως μετά τη λήξη του παρατράγουδου της καραντίνας: Όταν η μαμά του δε θα μπορέσει να ξανανοίξει το μαγαζί της… Όταν ο μπαμπάς του θα μάθει και επισήμως ότι απολύθηκε… Όταν ο παππούς και η γιαγιά του θα μείνουν με τη μισή σύνταξη… Όταν εσύ συνάδελφε θα βρεθείς με πετσοκομμένο μισθό…
Με αφορμή το φιάσκο με την εξ αποστάσεως διδασκαλία και τον πρωταπριλιάτικο εξοπλισμό των μαθητών με υπολογιστές…
Στο σχεδιασμό του “νέου σχολείου” και στις εντολές του ΟΟΣΑ εδώ και 25 χρόνια είναι και η εξ αποστάσεως διδασκαλία. Στο ίδιο κεφάλαιο με τις συγχωνεύσεις καταργήσεις των σχολείων. Διαμαντοπούλου, Γιαννάκου το είχαν σημαία τους…
Δε θα σου πω, ότι και μόνο που το θέλουν οι φιλελέδες, άρα κακό για τη δημόσια παιδεία…
Θα απορήσω όμως…
Ποια ανάγκη, μαθησιακή, διδακτική παιδαγωγική, εκπαιδευτική ψυχολογική, κοινωνική μας κάνει να μπαίνουμε στην παγίδα…
“Στηρίζουμε τους μαθητές μας” …
“Μένουμε δίπλα τους δυνατοί” …
Μέσα από μια οθόνη;
Ποια ανάγκη μας κάνει να μπαίνουμε στην υποκρισία ότι θα γίνει μάθημα από τον υπολογιστή;
Γίνεται να γίνει; Και γιατί να γίνει;
Πώς μπορεί να αντικατασταθεί η ανθρώπινη επαφή της νηπιαγωγού με το παιδάκι;
Της δασκάλας με το πρωτάκι;
Ποια ανάγκη μας κάνει να βάλουμε άθελά μας πλάτη στο κλείσιμο σχολείων στα νησιά και στα απομακρυσμένα χωριά; Αφού γίνεται μάθημα και εξ αποστάσεως;! Ας τα κλείσουμε. Κοστίζουν… Και έρχεται και το νέο μνημόνιο…
Ποια ανάγκη μας κάνει να βάζουμε άθελά μας πλάτη στις απολύσεις χιλιάδων εκπαιδευτικών που δε θα χρειάζονται με την εξ αποστάσεως;
Ένας θεατρολόγος στο υπουργείο θα μπορεί να κάνει μάθημα την ίδια ώρα σε όλες τις Πέμπτες τάξεις της Ελλάδας ας πούμε…
Ποιος παιδαγωγός είπε ότι οι μαθητές μας αυτό που χρειάζονται σε τέτοιες κρίσεις είναι η υποκρισία του υπολογιστή και η τάχα διδασκαλία;
Γιατί νομίζω, συνάδελφοι, ότι οι μαθητές σας θα σας χρειαστούν αμέσως μετά τη λήξη του παρατράγουδου της καραντίνας:
Όταν η μαμά του δε θα μπορέσει να ξανανοίξει το μαγαζί της…
Όταν ο μπαμπάς του θα μάθει και επισήμως ότι απολύθηκε…
Όταν ο παππούς και η γιαγιά του θα μείνουν με τη μισή σύνταξη…
Όταν εσύ συνάδελφε θα βρεθείς με πετσοκομμένο μισθό…
Κράτα λοιπόν δυνάμεις γι’ αυτό που ήδη ετοιμάζουν στα Γιούρογκρουπ…. Για το επόμενο μνημόνιο που θα πάρει μαζί του ό,τι είχαμε σώσει από τα προηγούμενα πράσινα μπλε και ροζ…
Γιατί αυτό θα είναι και το πιο δύσκολο…
Γιατί θα έχεις να αντιμετωπίσεις καινούρια βλακώδη επιχειρήματα του τύπου…
Εδώ μας έσωσαν από βέβαιο θάνατο, ένα μνημόνιο δεν αξίζουν ο Κυριάκος και η παρέα του…
Παιδαγωγοί είμαστε…
Τα παιδιά για να ανθίσουν χρειάζονται αγάπη, ασφάλεια, σιγουριά, ηρεμία, αισιοδοξία, στόχους, όνειρα…
Δεν έγινε και κάτι αν χάσουν 2 μήνες μάθημα…
Εδώ πάνε να τα θάψουν ζωντανά…
Ούτε 550 ευρώ που παίρνουν τώρα…
Λιγότερα…
Η εξ αποστάσεως μας μάρανε λοιπόν…
Αναρωτήσου τι παιδιά αφήνουμε πίσω μας…
Έτσι θέλεις να είναι και το δικό σου παιδί;
Από τον τοίχο της Νινέτας Αλτάνη
