Αντιλαϊκή συνέχεια-συνέπεια του καπιταλιστικού κράτους
Οι δικαστές για να κρίνουν τις απεργίες, λάμβαναν γνώση των αιτημάτων και των καταγγελιών των εργαζομένων. Επομένως γνώριζαν την επικίνδυνη κατάσταση του σιδηροδρομικού δικτύου. Γιατί δεν διερεύνησαν τις καταγγελίες των εργαζομένων, παρά μόνο έκριναν παράνομες τις απεργίες στηριζόμενοι στους νόμους των κυβερνήσεων;
Δεν πρέπει το έγκλημα αυτό να περιοριστεί μόνο στην ευθύνη προσώπων. Μας αποκαλύπτει με πολύ ευκρινή τρόπο την ουσία του καπιταλισμού, για το πώς δηλαδή η ιδεολογία αυτή εφαρμόζεται στη ζωή και τι αποτελέσματα, επιπτώσεις έχει πάνω στους ανθρώπους, στις κοινωνίες.
Όλα αυτά φαίνονται ξεκάθαρα στη πορεία της καπιταλιστικής «εξυγίανσης» του ΟΣΕ:
1.Απαξίωση, σπάσιμο σε τρία κομμάτια για να διευκολυνθεί το ξεπούλημα (ΠΑΣΟΚ).
2.Πλήρης απαξίωση, περικοπές χρηματοδότησης, απολύσεις (ΝΔ Σαμαράς, συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΛΑΟΣ).
3.Ξεπούλημα, ιδιωτικοποίηση (ΣΥΡΙΖΑ Τσίπρας).
4.Πλήρες ξεχαρβάλωμα, κυκλοφορία των τρένων στα τυφλά, επικινδυνότητα, θάνατος (ΝΔ-Μητσοτάκης).
Πόσο ξεκάθαρα φαίνεται ή αντιλαϊκή συνέχεια και συνέπεια τού καπιταλιστικού κράτους; Το ‘να χέρι (ΠΑΣΟΚ,ΝΔ) νίβει το άλλο (ΣΥΡΙΖΑ) και τα δύο τα κέρδη και τις επιδοτήσεις της Hellenic Train.
Όμως προκάλεσαν και το χειρότερο. Τη δημιουργία επικίνδυνων συνθηκών για την κίνηση των τρένων, ουσιαστικά στα τυφλά, χωρίς στοιχειώδη μέτρα ασφαλείας και προστασίας, γιατί όλα αυτά κοστίζουν, με αποτέλεσμα το φονικό δυστύχημα.
Από κοντά σ’ αυτό το έργο και τα δημοσιογραφικά φερέφωνα των κυβερνήσεων που κατακλύζουν τα ΜΜΕ και το διαδίκτυο. Δύο χαρακτηριστικά στιγμιότυπα που αποκαλύπτουν το ρόλο τους. Ενώ οι συγγενείς των νεκρών πενθούν και μαζί τους ο ελληνικός λαός, σε δελτίο ειδήσεων ο δικός τους πόνος και αγωνία ήταν το πολιτικό κόστος για την κυβέρνηση και πώς πρέπει να το διαχειριστεί επικοινωνιακά. Επίσης σε δελτίο ειδήσεων, ο παρουσιαστής ρωτά εργαζόμενο στο σιδηρόδρομο γιατί δεν έκαναν απεργίες (ρωτούν αυτοί που κατακεραυνώνουν κάθε απεργία) και η απάντηση πραγματικός κεραυνός: Γιατί τις βγάζουν παράνομες τα δικαστήρια.
Εδώ προκύπτει ένα πολύ κρίσιμο ερώτημα. Οι δικαστές για να κρίνουν τις απεργίες, λάμβαναν γνώση των αιτημάτων και των καταγγελιών των εργαζομένων. Επομένως γνώριζαν την επικίνδυνη κατάσταση του σιδηροδρομικού δικτύου. Γιατί δεν διερεύνησαν τις καταγγελίες των εργαζομένων, παρά μόνο έκριναν παράνομες τις απεργίες στηριζόμενοι στους νόμους των κυβερνήσεων;
Αγαστή συνεργασία λοιπόν, θεσμών του αστικού κράτους για να προασπίσουν τα συμφέροντα ενός επιχειρηματικού ομίλου, με θανάσιμα αποτελέσματα για τον Ελληνικό λαό.
Αυτός είναι ο καπιταλισμός, με γενικό μηχανοδηγό την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις αποφάσεις της. Και όλα αυτά, για τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων. Η ανθρώπινη ζωή δεν μετρά καθόλου στην καπιταλιστική ιδεολογία.
Το διαπιστώνουμε, το βιώνουμε με πολύ σκληρό, θανατηφόρο τρόπο. Μπορούμε να το αποτρέψουμε και να το ανατρέψουμε. Στο μυαλό μας και στο χέρι μας είναι.
Θάνος Βασιλόπουλος
Παιδίατρος Εντατικολόγος