Άρης Βελουχιώτης και ΚΚΕ

Λάβαμε και δημοσιεύουμε το παρακάτω κείμενο από φίλο αναγνώστη της Κατιούσα, που αναφέρεται στη σχέση του Άρη Βελουχιώτη με το Κομμουνιστικό Κόμμα και τους επικριτές του.

Πριν από μερικές μέρες πραγματοποιήθηκε η Πανελλαδική συνδιάσκεψη του ΚΚΕ για το δοκίμιο ιστορίας του κόμματος 1918-1949, στην οποία συζητήθηκαν αρκετά ζητήματα, ως συμπεράσματα από την μελέτη θεμάτων, που χαρακτηρίστηκαν ως ‘κεφάλαια’, όπως παραδείγματος χάριν το πρώτο κεφάλαιο που σχετιζόταν με την εδραίωση του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής: Το εργατικό και το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα. Έναρξη της εποχής περάσματος στο σοσιαλισμό.

Μαζί με αυτό και τα υπόλοιπα κεφάλαια (ειδικότερα 7), που ήταν ουσιαστικά και βάση συζήτησης της συνδιάσκεψης, η ΚΕ εισηγήθηκε τα σχέδια κομματικής αποκατάστασης τριών στελεχών του κόμματος και συγκεκριμένα του Γιώργου Γεωργιάδη, του Γιώργου Γιάννουλη και του Άρη Βελουχιώτη. Αμέσως μετά την ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ για τις αποφάσεις και τη πραγματοποίηση της Πανελλήνιας Συνδιάσκεψης, μια θάλασσα αντιδράσεων έκανε την εμφάνιση της σε σελίδες εφημερίδων, σε άρθρα περιοδικών, σε αναρτήσεις και posts σε προφίλ και σε ομάδες μέσων κοινωνικών δικτύων (ιδιαίτερα στο Facebook). Οι αναφορές στον Άρη και οι αντιδράσεις ως προς την αποκατάσταση του από το ΚΚΕ, από μεριάς ανθρώπων, συλλογικοτήτων, ομάδων ή κομμάτων, βασικό χαρακτηριστικό είχαν την στοχευμένη προσπάθεια της ιστορικής και ιδεολογικής απομάκρυνσης του Άρη από το κόμμα, στο οποίο ανδρώθηκε και την καπηλεία αυτού του αγωνιστή από χώρους/ομάδες, με τις οποίες ο Άρης δεν είχε απολύτως καμία σχέση ή είχε και εχθρικές σχέσεις σε ορισμένες περιπτώσεις συκγκεκριμένων πολιτικών χωρών/ομάδων…

Όλες, λοιπόν, αυτές τις αλλεπάλληλες προθέσεις εκμετάλλευσης και εργαλειοποίησης του Άρη, που στόχο έχουν το χτύπημα στο Κόμμα, που “γέννησε” και έκανε τον ηρωικό καπετάνιο ό,τι έγινε, καθόλη τη διάρκεια της ζωής του, τις διέψευσε η ίδια η ιστορία, όλα όσα είπε ο ίδιος ο κομμουνιστής (!) Θανάσης Κλάρας, το πραγματικό όνομα του Άρη Βελουχιώτη! Ας αναρωτηθούν, όλοι αυτοί που αγωνιούν να δημιουργήσουν ένα αντιΚΚΕ προφίλ στο τίμιο πρόσωπο του ‘αρχηγού μας Βελουχιώτη’, όπως λέει και το γνωστό αντιστασιακό τραγούδι, τι σχέση θα μπορούσαν να έχουν με έναν Λαϊκό ηγέτη που υπερασπίστηκε, δίνοντας ακόμη και την ζωή του, την ιδέα ενός ισχυρού αντι-Βρετανικού μετώπου και την αναπόφευκτη, για εκείνη την εποχή, Λαοκρατία! Τι κοινό άραγε θα μπορούσαν να έχουνε με το παλικάρι που ΠΟΤΕ δεν τόλμησε να παραβεί τον όρκο που έγραψε το 1942 και δεν σταμάτησε ΠΟΤΕ να αγωνίζεται “για το διώξιμο του εχθρού από τον τόπο μας, για τις ελευθερίες του Λαού μας, κι ακόμα, να είναι πιστός και άγρυπνος φρουρός προστασίας στην περιουσία και το βιος του αγρότη”.

Με τον Ήρωα που το 1945, ύστερα από τη συμφωνία της Βάρκιζας, παρά τη διαφωνία του με τη στρατηγική του Κόμματος, με καθαρή τη συνείδηση του έλεγε στην ηγεσία του ΚΚΕ πως έπρεπε να δημιουργήσει στην Ελλάδα διαφορετική κατάσταση, ανάλογη περίπου με την της Γιουγκοσλαβίας και ίσως και καλύτερη, με μια ορθή και συνεπή πολιτική και όχι γεμάτη «αριστερά» και δεξιά οπορτουνιστικά λάθη στα βασικότερα προβλήματα της χώρας. Οι δυνατότητες υπήρχαν όλες για μια τέτοια πολιτική και για δημιουργία μιας τέτοιας διαφορετικής κατάστασης στη χώρα μας. Και όποιος δεν το βλέπει και δεν παραδέχεται αυτό πρέπει να είναι ή μαρξιστικά αγράμματος ή… τι να πω!

Με τον λαμπρό Πρωτοκαπετάνιο του ΕΛΑΣ, που από το να πέσει στα χέρια του εχθρού, τότε στη Μεσούντα, δίπλα στο πρωτοπαλίκαρό του, τον ατρόμητο πολεμιστή Τζαβέλα, έβαλε τέλος στη ζωή του, έχοντας εκπληρώσει το καθήκον του, ως ακάθεκτος μαχητής του Ελληνικού και παγκόσμιου προλεταριάτου και της δοξασμένης, αγαπητής σε κάθε κομμουνιστή, Παγκόσμιας Επανάστασης, ηγετική δύναμη της οποίας, όπως έλεγε και ο Άρης ήταν η ΕΣΣΔ, ο ηγέτης της οποίας ήταν εκείνος με το ήρεμο και παγκόσμιο βλέμμα, το μουστάκι και το γκρίζο αμπέχονο, τον οποίο πολεμούν και πολεμούσαν ΟΛΟΙ οι δήθεν υπερασπιστές του Άρη!

Οι λοιποί, αυτοί, κατακριτές του κομμουνισμού, της επανάστασης από την παρισινή Κομμούνα ως την Οκτωβριανή και από την τελευταία ως την Παγκόσμια, της Σοβιετικής Ένωσης, του Στάλιν, του ΕΛΑΣ και εν ολίγοις όλων αυτών των χαρακτηριστικών που για χάρη τους έδωσε του ζωή του ο Άρης, θυμήθηκαν για άλλη μια φορά σήμερα να προσθέσουν και κάτι ακόμη,που έχει ξεκινήσει βέβαια αρκετά χρονιά τώρα… Την “απέχθεια” του Άρη ως προς το Κόμμα της Εργατικής τάξης, των αγώνων, των θυσιών, της ένοπλης πάλης, της αντίστασης, το ΚΚΕ! Ξεχνούν βέβαια την άποψη του ίδιου του καπετάνιου Άρη που έλεγε στο Ριζοσπάστη ότι:

Το Κομμουνιστικό Κόμμα εξαγνίζει και δημιουργεί αγωνιστές αφοσιωμένους στη μεγάλη υπόθεση του προλεταριάτου. Είναι το μόνο κόμμα που οδηγεί τους εκμεταλλευόμενους στον ιστορικό δρόμο: Στην οριστική απελευθέρωση του προλεταριάτου. Και στο κόμμα αυτό έδωσα όλη μου τη ζωή και θα συνεχίσω να δίνω όσες δυνάμεις μου απομείναν για τον αγώνα του, για το ψωμί των εργαζομένων, κατά των φόρων και των πολέμων, για την επανάσταση.

Το ΚΚΕ παρά τα λάθη του, που όπως το ίδιο αποδεικνύει σήμερα στην απόφαση για τη Κομματική Αποκατάσταση του Άρη Βελουχιώτη, λέγοντας ότι : “Τεκμηριώνεται το συμπέρασμα ότι η συλλογική λειτουργία των καθοδηγητικών οργάνων (ΠΓ και ΚΕ) ήταν ανεπαρκής, με ανάλογη επίδραση σε όλη τη δομή του ΚΚΕ” αλλά και η γενικότερη στρατηγική , που αποδείχτηκε λαθεμένη κατά την έκβαση της ιστορίας, τα αποτελέσματα της οποίας είχε προβλέψει ο Άρης, πάντα τιμούσε τον αντάρτη του ΕΛΑΣ που γεννήθηκε έζησε και πέθανε ως ΚουΚουΕς, όπως έλεγε και ο Νίκος Ζαχαριάδης, ακόμη και αν το Κόμμα έφτασε στο σημείο να διαγράψει τον Άρη εξαιτίας της απειθαρχίας που έδειξε(αν και σωστός σε αυτά που πρότεινε και προειδοποιούσε). Σήμερα, όμως,το ΚΚΕ διαθέτει την απαραίτητη ωριμότητα να κρίνει τα ιστορικά γεγονότα αντικειμενικά και να εξάγει τα κατάλληλα συμπεράσματα και κάνει αυτό που έπρεπε να πράξει,ως ένα έμπειρο και αιωνόβιο,πλέον, Κομμουνιστικό Κόμμα… Την Κομματική Αποκατάσταση του στελέχους του ΚΚΕ και του Πρωτοκαπετάνιου του ΕΛΑΣ, Άρη Βελουχιώτη!

Θοδωρής Γεννηματάς