ΔΕΗ – Πού την οδηγούν

Από τον αναγνώστη του περιοδικού Γιάννη Νομικό, συνταξιούχο λογιστή, λάβαμε και δημοσιεύουμε το άρθρο που ακολουθεί:

Στις 13-7-2019 ο νέος υπουργός ενέργειας Κ. Χατζηδάκης δήλωσε μέσω του ΣΚΑΙ τα παρακάτω:

“Η ΔΕΗ δεν έχει χρήματα ούτε να αγοράσει κολώνες. Είναι σε άσχημη κατάσταση, δεν μπορεί να ιδιωτικοποιηθεί, κανείς δεν είναι τρελός να την πάρει”.

Η ΔΕΗ, τόνισε ο κ. Χατζηδάκης, είχε 90 εκατ. ευρώ κέρδη το 2014 και τώρα έχει 900 εκατ. ευρώ ζημιές το χρόνο. «Ποιος θα πάρει τις ζημιές με το ‘’καλημέρα’’;» διερωτήθηκε.

Ο υπουργός σχολίασε ότι “έχουν γίνει σειρά από άστοχες επιλογές από την προηγούμενη κυβέρνηση, με βασική αυτή που έγινε το καλοκαίρι του ’15 όταν η τότε κυβέρνηση συμφώνησε με την τρόικα να πάει η ΔΕΗ από το 90% στο 50% της αγοράς σε πέντε χρόνια έναντι μηδενικού οικονομικού ανταλλάγματος.”

Ύστερα από μια μικρή αναζήτηση που έκανα ο ίδιος, διαπίστωσα, με βάση τις οικονομικές καταστάσεις 2018 της ΔΕΗ , τα εξής ενδιαφέροντα:

Πρώτο:

1.Ο κύκλος εργασιών της το 2018 ανήλθε στο ποσό των 4,7 δισεκατομμυρίων ευρώ.

2.Η ζημία της κατά το 2018 ανήλθε στο ποσό των 840 εκατομμυρίων ευρώ.

3.Διενεργήθηκαν αποσβέσεις στα πάγια περιουσιακά στοιχεία της ύψους 670 εκατομμυρίων ευρώ.

4.Υπολογίστηκαν προβλέψεις για αποζημιώσεις  προσωπικού λόγω εξόδου από την υπηρεσία ύψους 150 εκατομμυρίων ευρώ.

Σχετικά με τον κύκλο εργασιών της εταιρείας πρέπει να τονίσουμε τα ακόλουθα:

Η εταιρεία το 2014 είχε τζίρο 6 δις ευρώ, ελέγχοντας το 90% της αγοράς. Ήδη είχε συμφωνηθεί με την τρόικα ένα πρώτο 10% τις εκατό, από την τότε κυβέρνηση,  να παραχωρηθεί στο ιδιωτικό κεφάλαιο, σύμφωνα με τη γνωστή μέθοδο της σαλαμοποίησης.*

Το 2015 από την κυβέρνηση Τσίπρα, έγινε η άστοχη κατά τον Κ. Χατζηδάκη – επαίσχυντη κατ’ εμέ – συμφωνία παραχώρησης ενός επιπλέον ποσοστού 40% χωρίς κανένα οικονομικό αντάλλαγμα. Αν δε γινόταν αυτό, η ΔΕΗ, με βάση και τη διεύρυνση της αγοράς ενέργειας θα έπρεπε το 2018 να έχει ένα κύκλο εργασιών ύψους περίπου 7 δις ευρώ.

Και επειδή τα λειτουργικά της έξοδα δε θα είχαν καμία ουσιώδη διαφορά, αυτό θα είχε σαν αποτέλεσμα την τεράστια αύξηση των κερδών της, ύψους άνω του 1 δις ευρώ και η συμβολή της στην εθνική οικονομία φυσικά θα ήταν τεράστια.

Ξεχνάει όμως ο Κ. Χατζηδάκης να μας πει ότι την “άστοχη” αυτήν επιλογή της τότε κυβέρνησης τη στήριξε το κόμμα του, ψηφίζοντας το τρίτο μνημόνιο και μη καταγγέλλοντας την.

Δεύτερο:

1.Οι αποσβέσεις των 670 εκατομμυρίων δεν είναι πραγματικά έξοδα. Είναι μια απλή λογιστική εγγραφή. Δεν βγαίνουν χρήματα από το ταμείο καμιάς εταιρείας, όταν διενεργεί αποσβέσεις. Το πως  και γιατί γίνονται έχει σχέση με φορολογικά κίνητρα που δίνονται σε όλες τις εταιρείες για την ανάπτυξή τους.

2.Οι προβλέψεις των 150 εκατομμυρίων ευρώ, έρχονται σαν συνέχεια προβλέψεων 90 εκατομμυρίων ευρώ που διενεργήθηκαν το 2017. Έχουμε δηλαδή ένα ποσό ύψους 240 εκατομμυρίων ευρώ που προβλέπεται σαν αποζημιώσεις για την έξοδο ή απόλυση του προσωπικού της. Και αυτά τα ποσά όμως είναι απλές λογιστικές εγγραφές. Θα έχουν αξία μόνο όταν και αν γίνουν πραγματικές  απολύσεις προσωπικού που υπηρετεί στην εταιρεία.

3.Τα 670 εκατομμύρια των αποσβέσεων και τα 150 των προβλέψεων μας δίνουν ένα ποσό της τάξεως των 820 εκατομμυρίων ευρώ. 

Ουσιαστικά λοιπόν η εταιρεία δεν έχει καμία ζημία: είναι υγιής και λειτουργικότατη.  

4.Να ληφθεί εδώ υπόψη ότι υπάρχουν και άλλες προβλέψεις για τις οποίες δεν μπορούμε να εκτιμήσουμε με ακρίβεια την αναγκαιότητά τους και το ύψος τους. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο από έναν γενικό οικονομικό έλεγχο εκ των έσω.

Τρίτο:

Οι δηλώσεις του Κ. Χατζηδάκη δεν έγιναν χωρίς λόγο. Από τα δικά του λεγόμενα, αλλά και από όσα ακούστηκαν μέχρι σήμερα, προκύπτει ότι  οι επιδιώξεις της σημερινής κυβέρνησης και όλου του πολιτικού φάσματος, πλην του ΚΚΕ, είναι οι εξής:

1.Η εκποίηση δύο μονάδων ηλεκτροπαραγωγής. Και επειδή στους διαγωνισμούς που προηγήθηκαν δεν υπήρξε κάποιο έντονο ενδιαφέρον –  όχι τυχαία βέβαια – έχουμε, επιεικώς να κάνουμε με ξεπούλημα. Οι αγοραστές βέβαια δε θα πωλούν την παραγόμενη ενέργεια κοψοχρονιάς, θα θέλουν ένα εύλογο κέρδος, πράγμα που θα οδηγήσει σε άνοδο στις τιμές του υπό κατανάλωση ρεύματος.

2.Η απόλυση 6.000 εργαζομένων στην εταιρεία, εξού και οι προβλέψεις. Μιλάμε λοιπόν για σχεδιασμό, που έρχεται από πολύ μακριά και πάει πολύ μακριά. Θα πληρώσουμε δηλαδή σαν καταναλωτές και την εκδίωξη όλων αυτών των εργαζομένων από τη δουλειά τους για τα κέρδη των αφεντικών όπως λένε κάποιες “ξύλινες γλώσσες”.

3.Η πώληση κάποιων από τις θυγατρικές της, ξεπούλημα βέβαια και γι’ αυτές. Μία τέτοια είναι ο ΔΕΔΔΗΕ, δηλαδή η εταιρεία που διαχειρίζεται το δίκτυο και στην οποία δεν έχει να δώσει λεφτά η ΔΕΗ ούτε για να αγοράσει κολώνες. Τι θα γίνει όμως σε περίπτωση που συμβεί κάτι τέτοιο; Ο ΔΕΔΔΗΕ λόγω της προνομιακής σχέσης της με τη ΔΕΗ, θα αυξήσει τις τιμές για τις εργασίες που παρέχει σ’ αυτήν, με αποτέλεσμα την περαιτέρω οικονομική αιμορραγία της ΔΕΗ. 

4.Ο σχεδιασμός αυτός θα ολοκληρωθεί με την περαιτέρω αύξηση των τιμών της ΔΕΗ, παρά τις επιθυμίες του υπουργού (προσέξτε: τις επιθυμίες κι όχι τη βούλησή του). Και επειδή όλα αυτά δεν λύνουν αλλά επιδεινώνουν το πρόβλημα, μετά  θα φαίνεται σαν “λογική λύση”  να ξεφορτωθούμε ότι έχει απομείνει από τη ΔΕΗ.

Το σενάριο φαίνεται εφιαλτικό και δυσκολοχώνευτο. Πώς είναι δυνατό να πιστέψεις ότι σοβαροί άνθρωποι και πολιτικοί, οι οποίοι κλήθηκαν και ορκίστηκαν να υπηρετήσουν τον ελληνικό λαό, να συμπεριφέρονται μ’ αυτόν τον τρόπο; Ένα πράγμα πρέπει να αναλογιστούμε και να καταλάβουμε:  όταν αυτοί μιλούν για “ελληνικό λαό” δεν μιλούν για το ίδιο πράγμα για το οποίο μιλάμε εμείς.

Θα πρέπει να  θυμίσω ότι όσα δραματικά βιώνουμε τα τελευταία χρόνια στο όνομα του “ελληνικού λαού” τα βιώνουμε. Και βέβαια, να θυμίσω ακόμα, την περίπτωση του ΟΤΕ και της Ολυμπιακής Αεροπορίας, που ξεπουλήθηκαν και από ένα λογικό κόστος υπηρεσιών που μας παρείχαν, έφτασαν τώρα να μας ξεζουμίζουν.

Η ΔΕΗ δημιουργήθηκε με χρήματα και θυσίες του ελληνικού λαού, γιατί το ιδιωτικό κεφάλαιο ούτε ήθελε, ούτε μπορούσε να κάνει μια τόσο μεγάλη επένδυση, η οποία βοήθησε τα μάλα στην ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας και στη βελτίωση της ζωής μας. Τώρα έρχεται το ιδιωτικό κεφάλαιο με τις ευλογίες και οδηγίες της ευρωπαϊκής ένωσης και των ελληνικών κυβερνήσεων να μας την πάρει κοψοχρονιάς. 

*Η μέθοδος της «σαλαμοποίησης» είναι μία παλιά μέθοδος την οποία χρησιμοποιούσαν κυβερνήσεις κρατών ή ηγεσίες υπηρεσιών, προκειμένου να περάσουν διάφορα αντιλαικά μέτρα με το μικρότερο  δυνατό κόστος αντίδρασης, «κομμάτι-κομμάτι», μέχρι δηλαδή να φτάσουν τμηματικά στον επιδιωκόμενο στόχο.

Γιάννης Νομικός
Συνταξιούχος λογιστής