Δελτίο επισιτισμού
Η μισή ζωή και αυτή με κουπόνια, την οποία παρέχει σήμερα το καπιταλιστικό σύστημα με τους πολιτικούς εκπροσώπους του στη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων, αποτελεί το μη αναστρέψιμο στάδιο σήψης, παρακμής, χρεωκοπιας και βαρβαρότητας του καπιταλισμου, ως πολιτικοοικονομικό σύστημα.
Food pass το ονομάζουν, αποφεύγουν τις ελληνικές λέξεις και έννοιες (κουπόνια σίτισης, επισιτιστικά δελτία), για να συγκαλύψουν έστω και φραστικά την πολιτική πτώχευσης που εφαρμόζουν για το λαό.
Όμως η μισή ζωή και αυτή με κουπόνια, την οποία παρέχει σήμερα το καπιταλιστικό σύστημα με τους πολιτικούς εκπροσώπους του στη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων, αποτελεί το μη αναστρέψιμο στάδιο σήψης, παρακμής, χρεωκοπιας και βαρβαρότητας του καπιταλισμου, ως πολιτικοοικονομικό σύστημα.
Κουπόνια λοιπόν για την διατροφή, κουπόνια για την βενζίνη, επιδότηση των ολιγαρχών της ηλεκτρικής ενέργειας από τα χρήματα του αγρίως φορολογούμενου ελληνικού λαού, κουπόνια αντί μέρους του μισθού στους εργαζόμενους από επιχειρήσεις.
Και όλα αυτά ενώ ζούμε στον 21ο αιώνα, που η εξέλιξη της τεχνολογίας και της επιστήμης έχει δώσει τη δυνατότητα παραγωγής αφθονίας αγαθών, τα οποία όμως η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων τά βλέπει με τα κυάλια και δεν μπορεί ούτε καν να τα αγγίξει, ο δε πλούτος που παράγεται από τους εργαζόμενους παγκοσμίως αλλά και στη χώρα μας είναι τεράστιος, τον όποιο όμως ιδιοποιούνται λίγοι ελάχιστοι, μέσω της νομιμοποίησης που τους παρέχει το καπιταλιστικό σύστημα.
Σύμφωνα με την Credit Swiss (ιστοσελίδα money-Review 21/9/022) το συνολικό ύψος του πλούτου στην Ελλάδα το έτος 2022 ανήλθε στο ποσό των 914 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Υπάρχουν 81000 εκατομμυριούχοι εκ των οποίων οι 68000 ανήκουν στο 1% τών πλουσιότερων του κόσμου. Σύμφωνα δε με τον ΣΕΒ (Σύνδεσμος Ελλήνων Βιομηχάνων) (ιστοσελίδα money Review 6/2/2020), το πλουσιότερο 10% των Ελλήνων κατέχει το 42% του καθαρού πλούτου στην Ελλάδα και το μέσο εισόδημα του πλουσιότερου 20% είναι 5,5 φορές μεγαλύτερο του φτωχότερου 20%.
Για 2,5 δεκαετίες μετά τον εμφύλιο η αντικομμουνιστική προπαγάνδα οργίαζε με δύο αιχμές κυρίως. Οι κομμουνιστές θα σας πάρουν τα σπίτια και τις γυναίκες, και ότι στη Σοβιετική Ένωση πεινάνε και προμηθεύονται τα απαραίτητα με το δελτίο. Όμως η σημερινή σκληρή πραγματικότητα φωνάζει ότι τον 21ο αιώνα τα σπίτια των εργαζομένων τα παίρνει η καπιταλιστική βαρβαρότητα, (οι κομμουνιστές αγωνίζονται για να το αποτρέψουν και εν πολλοίς το καταφέρνουν), τα δε επισιτιστικά δελτία και τα διαφόρων ειδών κουπόνια είναι η καπιταλιστική κανονικότητα πλέον, για βασικά αγαθά απαραίτητα για την επιβίωση των εργαζομένων, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σέ άλλες χώρες της ΕΕ.
Ο Καπιταλισμός πλέον τα έχει φάει τα ψωμιά του. Αυτά που παρέχει στους λαούς είναι πόλεμοι, ανεργία, φτώχεια, καταστροφή του περιβάλλοντος, διαφθορά, εγκληματικότητα, ναρκωτικά, μίσος και αποστροφή σε κάθε έννοια παροχής και προστασίας τών δημοσίων κοινωνικών αγαθών, ιδιωτικοποίηση των πάντων. Άκρατος ατομισμός και ατομική ευθύνη. Αυτό μπορεί και πρέπει να είναι τό μέλλον μας; Θα συνεχίσουμε να τον ανεχόμαστε και να τον στηρίζουμε;
Υπάρχει διέξοδος και εναλλακτική λύση. Είναι η κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση, όπου ο παραγόμενος πλούτος θα ανήκει σε αυτούς που τον παράγουν. Είναι η σοσιαλιστική κοινωνία. Η ανωτερότητα της σοσιαλιστικής κοινωνίας φάνηκε ξεκάθαρα και στον πλέον δύσπιστο, στη διαχείριση της πανδημίας από την σοσιαλιστική Κούβα σε σχέση με όλες τις λεγόμενες ανεπτυγμένες χώρες (ΗΠΑ, Ιταλία, Βρετανία, Ισπανία κλπ, με τα ιδιωτικοποιημένα συστήματα υγείας τα οποία κατέρρευσαν αμέσως, με τους χιλιάδες νεκρούς και τους ομαδικούς τάφους).
Κούβα και Ελλάδα είναι δύο χώρες με τον ίδιο περίπου πληθυσμό. Αρκεί μια σύγκριση των στοιχείων της πανδημίας και θα φανεί αμέσως η χαώδης διάφορα και η ανωτερότητα του σοσιαλιστικού δημόσιου συστήματος υγείας της Κούβας, το οποίο σημειωτέον παρέχει δωρεάν και ισότιμη πρόσβαση, όχι μόνο στους πολίτες της Κούβας, αλλά και στους επισκέπτες (πληθώρα οι Αμερικάνοι).
Ας δούμε τα στοιχεία. Πενταπλάσιος σχεδόν αριθμός νεκρών ανά εκατομμύριο πληθυσμού για την Ελλάδα. 754 για την Κούβα, 3395 για την Ελλάδα.