Εκατόμβες νεκρών. Γιατί;

Έχουν συμπληρωθεί δυο χρόνια πανδημίας, με τη χώρα μας να μετρά πάνω από 24.000 νεκρούς (το τελευταίο μήνα πάνω από 100 σχεδόν καθημερινά), στους οποίους θα πρέπει να προστεθούν και οι πάνω από 20.000 νεκροί της λεγόμενης πλεονάζουσας θνητότητας.

Αναρωτιούνται τα συστημικά ΜΜΕ με δήθεν απορία και έκπληξη γιατί συμβαίνει αυτό. Την απάντηση την έδωσε ο πρωθυπουργός σε πρόσφατη τηλεοπτική του συνέντευξη. Σε παρατήρηση του δημοσιογράφου ότι με τους 16.000 νεκρούς, το 2021 ήταν χειρότερο από το 2020, δήλωσε ότι «ως προς τους νεκρούς βεβαίως, όμως σώσαμε τον τουρισμό, είχαμε ανάπτυξη εξαιρετικά υψηλή».

Τι είπε στην ουσία ο πρωθυπουργός; Ότι για την κυβέρνηση, ο τουρισμός και η ανάπτυξη είναι πιο σημαντικά από τη ζωή 16.000 συνανθρώπων μας. Περιέγραψε δηλαδή με σαφήνεια τα πεπραγμένα και την αντίληψη της κυβέρνησής του, στην αντιμετώπιση της πανδημίας. Όμως αυτό δεν κάνουν στην πράξη 2 χρόνια τώρα; Μείωσαν τις δαπάνες για την υγεία κατά 570 εκατομμύρια το 2021 σε σχέση με το 2020, και κατά 279 εκατομμύρια το 2022. Πώς είναι δυνατόν να αντιμετωπισθούν, οι σε πολύ μεγάλο βαθμό αυξημένες υγειονομικές ανάγκες, με μείωση σχεδόν κατά ένα δις των δαπανών για την υγεία;

Αρνούνται πεισματικά την επίταξη χωρίς αποζημίωση των μεγάλων ιδιωτικών νοσηλευτηρίων, αφήνοντας ασθενείς να νοσηλεύονται και να πεθαίνουν διασωληνωμένοι σε κοινούς θαλάμους, εκτός Μονάδων Εντατικής Θεραπείας (η κύρια αιτία των καθημερινών θανάτων).

Διατηρούν υποστελεχωμένο το ΕΣΥ (30.000 οι κενές οργανικές θέσεις σε ιατρονοσηλευτικό προσωπικό, πριν την πανδημία), και εξαναγκάζουν με εντέλλεσθε γιατρούς άσχετων ειδικοτήτων να διαχειρίζονται τους ασθενείς των κλινικών covid, με αποτέλεσμα την ελλιπή παρακολούθηση και υποθεραπεία των ασθενών αυτών. Αυτό, σε συνδυασμό με το ελάχιστο νοσηλευτικό προσωπικό ανά βάρδια αποτελεί τη δεύτερη σημαντική αιτία των καθημερινών θανάτων.

Δεν αύξησαν στο βαθμό που το απαιτούν οι ανάγκες, τις πραγματικές κλίνες ΜΕΘ (η χώρα μας βάσει του πληθυσμού της και των προδιαγραφών του ΠΟΥ έπρεπε να έχει 2.500 κλίνες ΜΕΘ και 1.000 κλίνες ΜΑΦ), με αποτέλεσμα καθημερινά πάνω από 100 ασθενείς διασωληνωμένοι να νοσηλεύονται (;) σε θαλάμους (κοινώς μελλοθάνατοι). Η στελέχωση των κλινών ΜΕΘ ελλιπέστατη κυρίως σε νοσηλευτικό προσωπικό (μια νοσηλεύτρια για 2,3 ασθενείς, με αποτέλεσμα πέρα από την ελλιπή παρακολούθηση, να υπάρχει διασπορά των ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων, που αποτελούν σημαντική αιτία θανάτου.

Μετέτρεψαν σχεδόν όλα τα νοσοκομεία, αποκλειστικά νοσηλείας covid, με συνέπεια αφ’ ενός την πλεονάζουσα θνητότητα, αφετέρου τη διοχέτευση κυρίως χειρουργικών ασθενών στις ιδιωτικές κλινικές που συνεχίζουν να κερδοσκοπούν και να θησαυρίζουν.

Αποδυνάμωσαν τις όποιες δομές πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας υπήρχαν με τη μετακίνηση του προσωπικού στα νοσοκομεία, αντί να τις ενισχύσουν όπως θα έπρεπε, για να αποτελέσουν τον κύριο πυλώνα αντιμετώπισης της πανδημίας.

Καθυστέρησαν 1,5 χρόνο να φέρουν τα μονοκλωνικά αντισώματα, και αυτά σε πολύ περιορισμένη ποσότητα.

Χρησιμοποιούν τον εμβολιασμό ως μέσο διχασμού της κοινωνίας και αποδυνάμωσης του ΕΣΥ.

Όλα τα παραπάνω είναι η αιτία των καθημερινών θανάτων, τα οποία δυστυχώς εξακολουθούν να υφίστανται και σήμερα, και έχουν πολύ-πολύ συγκεκριμένους υπευθύνους. Από την άλλη πλευρά, λάστιχο υγειονομικά πρωτοκολλά στις μεταφορές και τον τουρισμό, προσαρμοσμένα κάθε φορά στις ανάγκες κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων.

Δεν έμεινε όμως μόνο σε αυτά η κυβέρνηση. Εκμεταλλευόμενη την πανδημία, τον έμφυτο φόβο που προκαλεί στους ανθρώπους η αρρώστια και ο θάνατος, και τα περιοριστικά μέτρα που η ίδια επέβαλε, με πρόσχημα την αντιμετώπιση της πανδημίας, προχώρησε στη νομοθέτηση σειράς αντιλαϊκών μέτρων, σε όλα τα επίπεδα της ζωής. Εργασιακά, συνταξιοδοτικά, ασφαλιστικά, παιδεία, υγεία, περιβάλλον, αναπτυξιακός (;) νόμος, ακρίβεια. Μέτρα που κατεδαφίζουν εις βάρος των εργαζομένων, ό,τι είχε απομείνει από τη λαίλαπα των μνημονίων.

Μπροστά σε αυτή τη ζοφερή σημερινή κατάσταση και στο ακόμα πιο ζοφερό μέλλον που επιφυλάσσει η καπιταλιστική βαρβαρότητα, υπάρχει διέξοδος;  Προφανώς και υπάρχει, αρκεί ο λαός να συνειδητοποιήσει τη δύναμή του, τον μονόδρομο του οργανωμένου αγώνα και της διεκδίκησης.

Η ιστορία των κοινωνικών αγώνων και κατακτήσεων διδάσκει, ότι τίποτα δεν χαρίστηκε. Ό,τι κατακτήθηκε από τους εργαζομένους, έγινε μέσα από σκληρούς ταξικούς αγώνες, μέσα από την οργανωμένη πάλη. Ο ατομισμός, η ανοχή, η απάθεια, ο φόβος, αποτελούν τον καλλίτερο σύμμαχο της κυβέρνησης στο αντιλαϊκό της έργο.

Θάνος Βασιλόπουλος

Παιδίατρος Εντατικολόγος, Συνταξιούχος γιατρός ΕΣΥ,  Πρώην διευθυντής στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας παιδιών στο Νοσοκομείο Παίδων Αγλαΐα Κυριακού