Η νοσηλεία διασωληνωμένου ασθενούς εκτός εντατικής σημαίνει θάνατος

Με αφορμή την εγκύκλιο του υπουργείου Υγείας η οποία αναφέρει: «δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν ασθενείς ορόφου σε κλινικές διασωληνωμένοι. Αν όμως υπάρχουν, ανήκουν στην εποπτεία της κλινικής που τους νοσηλεύει και οι γιατροί της ΜΕΘ έχουν μόνο συμβουλευτικό ρόλο», επίσης: «σε περίπτωση αδυναμίας σχηματισμού εφημεριακού προγράμματος (στη ΜΕΘ), το πρόγραμμα συμπληρώνεται από τους γιατρούς των συναφών ειδικοτήτων», έχω να σχολιάσω τα παρακάτω (ως Εντατικολογος έχω το δικαίωμα και ταυτόχρονα το καθήκον, την υποχρέωση  να το κάνω).

Η νοσηλεία ενός διασωληνωμένου ασθενούς πρέπει να γίνεται μόνο μέσα στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο της ΜΕΘ για να καλύπτονται πλήρως οι ειδικές ανάγκες του διασωληνωμένου ασθενούς και από εξειδικευμένο στην εντατικολογία ιατρονοσηλευτικό προσωπικό. Οτιδήποτε άλλο που προτείνεται από το υπουργείο Υγείας σημαίνει ΘΑΝΑΤΟΣ.

Αυτό έγινε στην περίοδο της πανδημίας με αποτέλεσμα χιλιάδες νεκρούς. Η ευθύνη για αυτό βαρύνει την κυβέρνηση, αλλά και όσους από τους επιστημονικούς φορείς αποδέχονται και δεν αντιδρούν σ’ αυτές τις κατευθύνσεις, αποφάσεις της κυβέρνησης. Όμως και οι νοσοκομειακοί γιατροί αποδέκτες προς εφαρμογή αυτών των αντιεπιστημονικών και ταυτόχρονα εγκληματικών κατευθύνσεων της κυβέρνησης, οφείλουν να μην δεχθούν να τις εφαρμόσουν, γιατί γνωρίζουν ότι αυτού του είδους η νοσηλεία σημαίνει ΘΑΝΑΤΟΣ.

Ο Ελληνικός λαός, ο οποίος θρήνησε χιλιάδες νεκρούς εξαιτίας της τραγικής, τεράστιας έλλειψης οργανωμένων ΜΕΘ, στην περίοδο της πανδημίας, οφείλει να αντιδράσει και να διεκδικήσει τα στοιχειωδώς αναγκαία, για ένα δημόσιο σύστημα υγείας που θα παρέχει ΖΩΗ και όχι ΘΑΝΑΤΟ.

Θάνος Βασιλόπουλος
Παιδίατρος Εντατικολόγος

Φωτογραφία:  Alexandros Michailidis / SOOC