Στις εικόνες της χιονισμένης Αττικής Οδού συμπυκνώνεται το περιεχόμενο της καπιταλιστικής ανάπτυξης και της περιβόητης ιδιωτικής πρωτοβουλίας

Οι εικόνες που είδαμε στην «Αττική οδό» με τους αποκλεισμένους οδηγούς από προβλεπόμενη εδώ και μέρες χιονόπτωση, αντανακλά την δυσαρμονία που υπάρχει ανάμεσα στα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων και στην ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών.

Η «Αττική οδός» είναι επιχειρηματικός  όμιλος που το κράτος της παραχώρησε οδικούς άξονες αφού πρώτα επιδοτήθηκε αδρά από αυτό με αρκετά εκατομμύρια.

Πλειοψηφική συμμετοχή με το (65,85%) των μετοχών της «Αττικής οδού» έχει η «Ελλάκτωρ» η οποία από πέρυσι τον Ιανουάριο πούλησε πακέτο μετοχών στο Ολλανδικό Fund «Reggeborgh Invest B.V.».

Και κάπως έτσι φτιάχνεται ο «αγγελικά» πλασμένος καπιταλιστικός κόσμος, για να θωρακίζουν και να αυξάνουν τα κέρδη τους οι κατέχοντες τον πλούτο.

Η ιδιωτικοποίηση δημόσιων υποδομών της χώρας όπως οι δρόμοι δεν γίνονται για την παροχή καλύτερων υπηρεσιών, όπως προπαγανδίσουν χρόνια τώρα τα διάφορα επιτελεία  της «ελεύθερης» οικονομίας και καπιταλιστικής αγοράς.

Τα πλειοψηφικά μετοχικά πακέτα  αυτών των εταιριών βρίσκονται σε χέρια που βλέπουν και μετράνε  μόνο κέρδη  χωρίς να υπολογίζουν ανθρώπινες ανάγκες και ζωές.

Λέτε το ολλανδικό Fund που ελέγχει την «Ελλάκτωρ», που αυτή έχει την πλειοψηφία στην «Αττική οδό», να στεναχωρήθηκε για την κατάσταση που διαμορφώθηκε μετά την χιονόπτωση στον αυτοκινητόδρομο και ταλαιπωρήθηκαν χιλιάδες άνθρωποι;

Η «Αττική οδός» έχει εισπράξει τα τελευταία 15 χρόνια  από τα διόδια 2,93 δις ευρώ βάζοντας καθαρά κέρδη 770εκ ευρώ και επίσης διεκδικεί από το δημόσιο 87εκ ευρώ αποζημίωση για διαφυγόντα κέρδη «λόγω κορονοϊού».

Αυτές οι εταιρίες που τις κάνουν τεμενάδες όλες οι αστικές κυβερνήσεις και προαναγγέλλονται ως οι «σωτήρες» που θα φέρουν  την «ανάπτυξη», αυτό που επιδιώκουν είναι να αποσπάσουν όσο γίνεται μεγαλύτερα μερίδια κερδών και να ανταπεξέλθουν στον ανελέητο οικονομικό ανταγωνισμό, αποσυμφορίζοντας όσο γίνεται περισσότερα συσσωρευμένα κεφάλαια για να μην απαξιωθούν.

Γι’ αυτό χρηματοδοτούνται και στηρίζονται από το αστικό κράτος και τις κυβερνήσεις του με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις ανάγκες και τα δικαιώματα του λαού.

Αυτή η πολιτική κινείται στην  στρατηγική που αποβλέπει σε μια  μονομερή και άναρχη ανάπτυξη, δεν παίρνει υπόψη τις δυνατότητες και τις ανάγκες της χώρας και του λαού, αλλά έχει ως κριτήριο την γρήγορη και μέγιστη κερδοσκοπική απόδοση των καπιταλιστικών επιχειρήσεων, των μονοπωλίων.

Σε αυτή την κατεύθυνση ξεπουλιούνται λιμάνια, αεροδρόμια, δρόμοι, τραίνα, βουνά, ορεινοί όγκοι, και αποσυνθέτουν με συγκεκριμένες πολιτικές και οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης τον παραγωγικό ιστό της χώρας.

Στις εικόνες που είδαμε με την χιονόπτωση στην «Αττική οδό» συμπυκνώνεται το περιεχόμενο της καπιταλιστικής ανάπτυξης και της περιβόητης ιδιωτικής πρωτοβουλίας που κονιορτοποιεί την ανάγκη για προστασία και ασφάλεια των οδηγών σε καιρικά φαινόμενα  όπως το χιόνι, χάριν των κερδών.

Γιατί, για την εταιρία που κερδίζει εκατομμύρια από την εκμετάλλευση του αυτοκινητόδρομου, θεωρείται  κόστος να  υπήρχε σχέδιο αντιμετώπισης τέτοιων καιρικών συνθηκών έχοντας το ανάλογο εκπαιδευμένο προσωπικό που θα χειρίζεται  εκχιονιστικά μηχανήματα,  αλατιέρες, εκσκαφείς και λοιπά εργαλεία – μηχανήματα που χρειάζονται για να μένουν οι δρόμοι ανοιχτοί και ασφαλείς.

Η ανάπτυξη που ευαγγελίζονται είναι βαθιά αντιλαϊκή και επικίνδυνη για τον λαό.

Αντεπίθεση, ανατροπή είναι η επιλογή.

Παναγιώτης Σαββίδης