Τι φοβάμαι

Απόβαση στα νησιά Λέσβου και Χίου, κάνανε τα ΜΑΤ. Γιατί; Για να επιβάλλουν την απόφαση της κυβέρνησης, στους νησιώτες που αντιδρούν στον εγκλωβισμό των μεταναστών στα νησιά, με τα κλομπ τους και τα χημικά.

Αυτά τα όργανα της τάξης, αν τους έλεγαν να πάνε να σκοτώσουν τους πρόσφυγες ή να τους ρίξουν στην θάλασσα και να τους πνίξουν, θα το έκαναν με χαρά. Έτσι τους εκπαιδεύει το σύστημα, του νόμου και της τάξης τους. 

                                                                        Φ Ο Β Α Μ Α Ι

Ότι και κάποιοι νησιώτες, όχι μόνο δε θα αντιδρούσαν, αλλά θα τους βοηθούσαν κιόλας στο θεάρεστο έργο τους. Είναι οι άνθρωποι, που όχι μόνο μένουν απαθείς αλλά χαίρονται, όταν αυτά τα καλά παιδιά, χτυπούν απεργούς εργάτες. Όταν ματώνουν με χειροβομβίδες κρότου λάμψης και πνίγουν με χημικά ασπρομάλληδες συνταξιούχους που αντιδρούν στις περικοπές των συντάξεων, εκπαιδευτικούς, γιατρούς κλπ. 

Είναι οι ίδιοι “μεγάλοι πατριώτες “ που χαίρονταν όταν τσάκιζαν και έριχναν δακρυγόνα  στα παιδιά τις ΚΝΕ, τους αγωνιστές του ΠΑΜΕ και του φιλειρηνικού κινήματος και άλλους δημοκρατικούς πολίτες της Θεσσαλονίκης, που έβαζαν τα στήθια τους για να μην περάσουν τα ΝΑΤΟΪΚΑ στρατεύματα κατοχής από την ελεύθερη χώρα μας υποτίθεται, για να διαλύσουν την Γιουγκοσλαβία του “κακού” Μιλόσεβιτς.    

                                                                         Π Ρ Ο Σ Ο Χ Η

Αυτά τα φίδια που έσπασαν το τσόφλι του αυγού τους, κι’ έβγαλαν πάλι το κεφάλι τους έξω, πρέπει να απομονωθούν. Δεν έχουν θέση στους τίμιους αγώνες, είναι φονιάδες και χρήσιμοι ηλίθιοι του κεφαλαίου. Βέβαια υπάρχουν και πολλοί άλλοι, που φορούν την μάσκα του δημοκράτη, για να κρύψουν  αυτό το αποτρόπαιο πρόσωπο. Έχουν πρώτη θέση στα ραδιόφωνα και τις τηλεοράσεις, είτε ως δημοσιογράφοι, σοφοί καθηγητάδες, πολιτικοί κι’ είναι ίσως ακόμη πιο επικίνδυνοι, γιατί σταλάζουν το δηλητήριο του φασισμού ζαχαρωμένο με υποτιθέμενη λογική και ρεαλισμό.  

Ο δικός μας αγώνας, είναι η αντίσταση ενάντια στην επίθεση που δεχόμαστε, από το σάπιο σύστημά τους. Ορθώνουμε το ανάστημα μας ενάντια  στα ΜΑΤ, όταν βλέπουμε στριμωγμένο διαδηλωτή να χτυπιέται από ματατζήδες για να το γλυτώσουμε. Σε κείνους που μπαίνουν μέσα στις διαδηλώσεις μας  και ρίχνουν χημικά, για να προστατεύσουμε τα παιδιά που πορεύονται μαζί μας. Σ’ αυτούς που κλωτσάνε τον κάθε ανυπεράσπιστο Ζακ, στους φονιάδες του Παύλου Φύσσα. Στον μαυροφορεμένο κρανοφόρο, που με την μεγάλη κυβισμού μοτοσυκλέτα του, προσπαθεί να εμβολίσει πορεία ειρήνης, στη μνήμη του Γρηγόρη Λαμπράκη και θα του φωνάξουμε δυνατά, “φασίστα ντροπή σου”.  Στον αστυνόμο που θα κλωτσήσει την τάβλα με τα κουλούρια του “παράνομου” γεράκου κουλουρτζή. 

Επιθέσεις για να επιδείξουμε απλώς την ύπαρξή μας δεν κάνουμε. Μέσα βέβαια από την αντίσταση, γεννιούνται και επιθέσεις ανάλογα με τις συνθήκες, όπως  π.χ σε περιόδους πολέμου, σκλαβιάς – κατοχής και επαναστάσεων. 

Τι δεν καταλαβαίνουν όλοι αυτοί, όταν με ύφος περισπούδαστο, ρωτούν και ξαναρωτούν τους εκπροσώπους του ΚΚΕ. -Καλά τα λέτε, όμως τώρα τι κάνουμε.

Δεν καταλαβαίνουν ότι “όσοι δε φοβούνται το πρόσωπο του τέρατος, πάει να πει ότι του μοιάζουν” όπως είπε ο Μάνος Χατζηδάκις;

Λοιπόν το τέρας είναι ο απάνθρωπος καπιταλισμός, επιτέλους καταλάβετέ το.

Πρέπει να τον καταδικάσουμε, να τον πετάξουμε κι’ όχι να λέμε ό,τι είπε  ο πρωθυπουργός μας: “Πως δεν τρέφει αυταπάτες για μια κοινωνία χωρίς ανισότητες κι’ ότι κάτι τέτοιο είναι αντίθετο με την ανθρώπινη φύση κι’ όσοι το επιχείρησαν καταστρατήγησαν τελικά την ίδια την δημοκρατία και τα ατομικά δικαιώματα”. 

Δηλαδή είμαστε ζούγκλα, είμαστε όντα χωρίς νόηση; Αυτό μας είπε.

                                                                  Φ Ο Β Α Μ Α Ι 

-Τους  α δ ι ά φ ο ρ ο υ ς. 

-Όλους τους δήθεν: χριστιανούς, φιλάνθρωπους, ευεργέτες, πατριώτες, μορφωμένους, δημοκράτες, αριστερούληδες που αυτοχαρακτηρίζονται ενίοτε κι’ ως κομμουνιστές.

-Τους ηλίθιους και εαυτούληδες. Αυτοί είναι ο πιο επικίνδυνος ιός.

Από αυτούς κινδυνεύει η “ανθρωπότητα”. Γιατί εξοστρακίζουν την αγάπη, την καλοσύνη, την αλληλεγγύη, την αλήθεια και το φως.

Και ζωή στα σκοτάδια δεν υπάρχει.

Μετά την σύσκεψη με τους αιρετούς των νησιών, ο κύριος Μηταράκης απάντησε σε ερώτηση δημοσιογράφου, ότι “όλες οι ανοιχτές δομές θα κλείσουν οριστικά, σύμφωνα με την εφαρμογή του σχεδίου της κυβέρνησης για το μεταναστευτικό και θα γίνουν κλειστές, αλλά διαφωνούν ως προς το μέγεθος της χωρητικότητας” κλπ. 

Στημένα παιχνίδια όλα κι’ η ζωή μας, η ζωή του λαού μπαλάκι στις κόντρες των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου και των υποτακτικών τους.

Ακούστηκε ότι υπάρχει κίνδυνος να αυξηθούν οι ροές των προσφύγων στον Έβρο και στα νησιά μας.

Ε, λοιπόν δεν φοβάμαι τον κοροναϊό, για μένα προσωπικά μιλάω. Κι’ όχι δεν παριστάνω τη γενναία. 

Για τα δυό παιδιά μου που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες και για όλα τα παιδιά, όχι απλώς φοβάμαι, αλλά τρέμω.

Αλλά, όταν σκέφτομαι ότι στις ακτές του νησιού μου, θα ξεβράζονται άπειρα πτώματα προσφύγων κι’ ανάμεσα τους αθώα βρέφη και παιδιά πονάω σύγκορμη.

Γιατί δε θα πεθαίνουν από κάποιον ιό, αλλά από την αμυαλιά, την ακαρδία  και την αδιαφορία όλων εμάς, που θέλουμε να λεγόμαστε άνθρωποι. 

Και τότε Χριστούλη  μου καλώ εσένα, που η γιαγιάκα μου μου είπε, να μη σε φιλώ στα εικονίσματα τα σημαδεμένα από  κραγιόν, αλλά να σε φυλάω στην καρδούλα μου, να κάνεις την δεύτερη παρουσία σου και να στείλεις όλους τους διαβόλους στην κόλαση. 

Θα μου πεις, γιατί δεν καλώ τον Μαρξ. Γιατί ο Μαρξ δεν πίστευε σε θαύματα, ούτε στην δευτέρα παρουσία σου, αλλά στη νόηση του ανθρώπου. Γιατί ήξερε πως το κεφάλαιο εκμεταλλεύτηκε κι’ εσένα, που σ’ έκανε εμπόρευμα και σε πουλάει πανάκριβα για το κέρδος.  Γιατί τον έχω μόνο στο μυαλό μου.

Ενώ από μικρή, μόλις άρχισα να καταλαβαίνω, από σένα έμαθα τι θα πει αγάπη, ισότητα, αλληλεγγύη, αδικία. Γιατί άδικη ήταν η σταύρωση σου κι’ ήμουν πάντα θυμωμένη μ’ εκείνο τον όχλο που φώναζε “σταύρωσον – σταύρωσον αυτόν”. 

Γιατί σ’ έχω πάντα στην καρδούλα μου και πιστεύω… ακόμη στα θαύματα!                                                           

                                                           Ο Μ Ω Σ    Φ Ο Β Α Μ Α Ι

                       Πως εσύ πια, δεν πιστεύεις σε τίποτα Χριστούλη μου, γιατί μας σιχάθηκες !

29-2-2020

Τάνια Νομικού
Πυργί Χίου