Τι σημαίνει να είσαι μέλος του Λαϊκού Σωματείου ΟΜΟΝΟΙΑ 1948;

Δεν είναι λίγες οι φορές που χρειάστηκε να μπω σε μία αναλώσιμη και χωρίς αποτέλεσμα συζήτηση, για το τι σημαίνει να είσαι μέλος της Ομόνοιας 1948. Άρθρα έχουν γραφτεί, αλλά και διάφορες αναλύσεις, κάποιες καλοπροαίρετες αλλά και κάποιες λιγότερο αντικειμενικές, ώστε να εξηγήσουν τα κίνητρα, τους στόχους αλλά και την επιδίωξη της άρνησης στην επένδυση Παπασταύρου. Διαφορετικές ανάγκες αλλά και σκοποί, που πολλές φορές στα μάτια κάποιον άλλων μπορεί να φαίνονται έως ουτοπικά, έκαναν τοπικό και διεθνή τύπο να μιλάει για το φαινόμενο Ομόνοια 1948.

Δεν μπορούν και δεν θέλουν να καταλάβουν τις τεράστιες διαφορές οι οποίες υπάρχουν. Η σύγκρουση διαφορετικών κόσμων γέννησε την Ομόνοια 1948, η μάχη μεταξύ σοσιαλισμού και σοσιαλδημοκρατίας άναψε την σπίθα για απάντηση. Τότε ήταν η εργατική («Η πιο ανθρώπινη») τάξη ενάντια στην αστική, σήμερα η κλασικά εργατική τάξη για τριάντα αργύρια αλλά και για υποσχέσεις μερικών χαρών πρόδωσε τον αγώνα. Δεν είμαστε από αυτούς, ούτε πρόκειται να γίνουμε. Είχαμε εντολή να πολεμήσουμε και να συνεχίσουμε την ιδέα μας, όχι μόνο για εμάς, αλλά και για αυτούς που μας πρόδωσαν.

Το να είσαι μέλος της Ομόνοιας 1948, δεν είναι απλά η υποστήριξη ενός σωματείου. Είναι η διεθνής αναγνώριση και η στήριξη ενός εντελώς διαφορετικού κόσμου. Είναι η γέννα της ανάγκης για ένα διαφορετικό κόσμο, για ένα άλλο ποδόσφαιρο πιο ‘αθώο’, πιο πραγματικό. Είναι η άρνηση αποδοχής του σάπιου συστήματος, η κόντρα στο κοινωνικοπολιτικό υφιστάμενο πλαίσιο και η αναγνώριση του διαλεκτικού υλισμού, που διακατέχει το σήμερα. Είναι η συνεχής πάλη για ένα καλύτερο αύριο, ακόμη και αν ο ίδιοι δεν θα καταφέρουμε ποτέ να το δούμε και ίσως ούτε και τα παιδιά μας. Μία θυσία η οποία μόνο η πάστα ανθρώπων με ιδεολογικές προσεγγίσεις ίδιες με αυτές της Ομόνοιας 1948, μπορεί να πραγματοποιήσει.

Το χρέος τεράστιο αδέλφια, αλλά και μια βαριά ιστορία η οποία μας αποτρέπει από το να αντιδράσουμε διαφορετικά. Διότι ακόμη και αν σήμερα μας πολεμάνε, αύριο θα είναι ανήμποροι να σταματήσουν την δική μας επανάσταση.

ΖΗΤΩ ΤΟ 1948!!

Υ.Γ «Οι κομμουνιστές θεωρούν ανάξιο τους να κρύβουν τις απόψεις και τις προθέσεις τους. Δηλώνουν ανοιχτά ότι οι σκοποί τους μπορούν να πραγματοποιηθούν μονάχα με τη βίαιη ανατροπή όλου του σημερινού κοινωνικού καθεστώτος.

Ας τρέμουν οι κυρίαρχες τάξεις μπροστά σε μια κομμουνιστική επανάσταση. Οι προλετάριοι δεν έχουν να χάσουν σ’ αυτήν τίποτε άλλο, εκτός από τις αλυσίδες τους. Έχουν να κερδίσουν έναν κόσμο ολόκληρο.»

Partisan_09

Σχετικό θέμα:

Ομόνοια 1948 – Όταν η επανάσταση παίζει μπάλα