«Ήρθε η …κυρία»! – Ένα …αντικειμενικό post mortem

Η φράση και βεβαίως δεν είναι και δική μου. Είναι από σχόλιο δημοσιογράφου, πολύ γνωστού των ειδήσεων, που επέλεξε αυτό τον τρόπο για να εκφράσει τη δυσαρέσκεια του προς την Άνγκελα Μέρκελ και τη στάση που τήρησε ως προς τα μνημόνια απέναντι στην Ελλάδα. Και βρήκε έδαφος για την ειρωνεία της φράσης, αφού η Μέρκελ είχε δει προβεί σε …αυτοκριτική! Αναγνώρισε ότι αδίκησε τους Έλληνες που πέρασαν σκληρές στιγμές! Ζήτω λοιπόν για την αυτοκριτική της Μέρκελ κατά το ζήτω που καήκαμε…

Η στάση της Μέρκελ μας θύμισε αυτήν του Κλίντον. Ο οποίος όταν ήρθε για επίσημη επίσκεψη στην Αθήνα ζήτησε κι αυτός συγνώμη για τη στάση των ΗΠΑ απέναντι στη Χούντα. Στη μία περίπτωση οι Έλληνες υπέφεραν και μάτωσαν όπως και οι Κύπριοι από την αμερικανόπνευστη Χούντα, και στην άλλη υπέστησαν την αγριότητα των μνημονίων. Μια συγνώμη και μια αυτοκριτική χωρίς συγνώμη και περασμένα ξεχασμένα, μιας και βρήκαμε «κοινό βηματισμό»! Δηλαδή σώθηκαν οι γαλλικές κι οι γερμανικές τράπεζες κι η Ελλάδα έχασε το 25% του ΑΕΠ της. Αυτός είναι κατά τα ευαγγέλια Μέρκελ ο κοινός βηματισμός.

Σ’ αυτό όμως το έδαφος της αυτοκριτικής, κυριολεκτικά λύθηκαν οι γλώσσες όλων εκείνων, που πριν δεν τολμούσαν να αρθρώσουν ούτε μια κουβέντα ενάντια στα μνημόνια. Τώρα εκ του ασφαλούς και πιο απελευθερωμένοι έφτασαν να υποδεικνύουν στη Μέρκελ «όσο μακρύτερα από την Ελλάδα, τόσο καλύτερα», όπως είπε ακόμη και ο megaλοσχολιαστής στο γνωστό του παράθυρο. Ορισμένοι ήταν πιο τολμηροί. Ασυνήθιστα τολμηροί! Χαρακτήρισαν τα μνημόνια γα@@@@ και γα@@μνημόνια! Θυμήθηκαν τον ελληνικό λαό που στέναξε και στενάζει ακόμα. Μίλησαν ως και για επιβολή τους με το «έτσι θέλω».

Την ίδια όμως στιγμή οι ίδιοι λυμένοι και τολμηροί σχολιαστές, αναγνώριζαν στη Μέρκελ ότι έσωσε το ευρώ και ότι κράτησε την Ελλάδα μέσα και στην ΕΕ και στην Ευρωζώνη. Πέρασαν δηλαδή από τις, ας πούμε, κατάρες στις ευχαριστίες και τις ευγνωμοσύνες. Αντικειμενικοί… «οι λυμένες γλώσσες»! Άλλωστε υπάρχουν και χειρότεροι από τη Μέρκελ. Ο νούμερο δύο. Ο Σόιμπλε που επίμονα ζητούσε την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, κι έκανε την ντόπια άρχουσα τάξη να τρέχει…

Από αυτούς τους όψιμα «αντικειμενικούς», ακούστηκαν και σχόλια, αλλά και αλήθειες για τις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις. Και αναγνώρισαν ότι η Μέρκελ έβαλε τη σφραγίδα της και σ’ αυτές.
Ιδού: Μας θύμισαν το πώς έφυγε ο Παπανδρέου από την πρωθυπουργία και ήρθε ο Παπαδήμος από το πουθενά. Πώς ήρθε ο Παπαδήμος και ήρθε ο Σαμαράς. Μετά πώς έφυγε ο Σαμαράς, με την ανολοκλήρωτη αξιολόγηση και ήρθε ο Τσίπτρας. Πήγαν και παραπέρα. Υπενθύμισαν ότι Παπανδρέου Σαμαράς και Τσίπρας ήταν σούπερ αντιμνημονιακοί και μετά έγιναν σούπερ μνημονιακοί, άμα τη εκλογή τους! Και για να μην εκτεθούν και πολύ, φρόντισαν να μας θυμίσουν ότι όλους αυτούς τους πρωθυπουργούς τους είχε εκλέξει ο ελληνικός λαός. Να το και το άλλοθι.
Παρόλα αυτά, εμμέσως πλην σαφώς, επιβεβαίωσαν τον παρεμβατικό ρόλο της Μέρκελ και του ιερατείου της ΕΕ. Για να μην ξεχνάμε βεβαίως πως και ο Ντράγκι στην Ιταλία με τον ίδιο τρόπο έγινε πρωθυπουργός.

Η ωραία …εθνική ενότητα
—————————————-
Σκεφτόμαστε λοιπόν ότι αυτό ακριβώς εννοούν ως εθνική ενότητα «οι αντικειμενικοί». Συνεννόηση σε εθνικό και υπερεθνικό επίπεδο για το ποιος θα είναι πρωθυπουργός στην Ελλάδα. Κατά τ’ άλλα, μας ζητούν να ανακράξουμε «ζήτω η αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία»! Όσο για τις σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας, για τη βοήθεια που θα μπορούσε να προσφέρει η Γερμανία στην Ελλάδα, η Μέρκελ δεν άφησε περιθώρια. Γι’ αυτό και «οι αντικειμενικοί» ήταν αρκούντως πραγματιστές και ψυχροί υπολογιστές. Τι μας είπαν; Η Γερμανία έχει πάρει μια στρατηγική απόφαση για τη σχέση της με την Τουρκία. Αυτόν τον άξονα δε θα τον διαταράξει. Θα προσπαθεί να μην την θίγει και την ίδια στιγμή να μην τα σπάσει με την Ελλάδα. Οι πάντες κατάλαβαν, όπως καταλάβαμε κι εμείς «τους αντικειμενικούς». Οπότε θυμηθήκαμε και την τριμερή Γερμανίας-Ελλάδας- Τουρκίας στο Βερολίνο, με αποτέλεσμα έκτοτε το «μηδέν εις το πηλίκο». Η τουρκική επιθετικότητα όχι μόνον δεν υποχώρησε, αλλά πολλαπλώς εντάθηκε.

Όλα τούτα συνάδουν απολύτως θα λέγαμε με τα όσα είπε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στις καθιερωμένες δηλώσεις μετά τις συνομιλίες που είχε με την Άνγκελα Μέρκελ. Μέσα στα πολλά της είπε πως ήταν άδικη ορισμένες φορές, όπως και όλοι, την υποδέχτηκε με εκτίμηση και την αποχαιρετά με σεβασμό! Φανταζόμαστε τι παιάνες θα της έπαιζε αν δεν μας είχε φορτώσει τα μνημόνια. Οι «αντικειμενικοί» αυτή την πρωθυπουργική τοποθέτηση τη βρήκαν ισορροπημένη.

Σε όλους αυτούς που είτε ήταν μνημονιακοί, είτε αντιμνημονιακοί, είτε «αντικειμενικοί», είτε πρωθυπουργοί, και με κάθε τρόπο συνέβαλαν στο ρετουσάρισμα στο προφίλ της Μέρκελ, απευθύνουμε ένα ερώτημα. Με σταθεροποιημένες και σε άνοδο τις οικονομικές σχέσεις με τη Γερμανία σε κοινό βηματισμό, με σωσμένη την Ελλάδα παραμένουσα στην ΕΕ και το ευρώ, με την κυβέρνηση πολύ αισιόδοξη για την οικονομική ανάπτυξη της χώρας και μεταρρυθμίσεις να πραγματοποιούνται έστω και με μεγάλο τίμημα, τέλος με τα οράματα της Ελλάδας να είναι η αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία και οι δυτικές αξίες, ρωτάμε λοιπόν:

Αυτό το περίφημο δημόσιο χρέος για να το ξεπληρώσουμε, θα μας πάρει όλον τον 21ο ή θα μας πάρει και τον 22ο αιώνα;

Η κυβέρνηση δια του πρωθυπουργού προσκάλεσε τη Μέρκελ να έρθει στην Ελλάδα, στο τελευταίο επίσημο ταξίδι της την 28η Οκτωβρίου. Την ίδια μέρα που ο πιλότος της Πολεμικής Αεροπορίας μας εκτόξευε από τους αιθέρες το στίχο του μεγάλου μας Κ. Παλαμά: « Η μεγαλοσύνη των λαών δε μετριέται με το στρέμμα. Με της καρδιάς το πύρωμα μετριέται και με το αίμα»!

Η προσβολή για τους αγωνιστές, μαχητές, για τους αντιστασιακούς που έχυσαν το αίμα τους ενάντια στο ναζισμό και φασισμό, για τον ελληνικό λαό που υπέστη τις θηριωδίες των κατακτητών , είναι ανείπωτη. Είναι βαρύτατη. Και η κυβέρνηση και η Μέρκελ ήξεραν τι έκαναν. Επέλεξαν αυτή τη μέρα. Δε σεβάστηκαν το χυμένο αίμα που άφθονα πότισε τη γη της Ελλάδας. Δούλεψαν όλοι τους για τον εξαγνισμό του γερμανικού ιμπεριαλισμού. Ποδοπάτησαν τον συμβολισμό της 28ης Οκτωβρίου ωμά και κυνικά. Τσιμουδιά «οι αντικειμενικοί». Τσιμουδιά κι ο πρωθυπουργός για το κατοχικό δάνειο για να μην διαταραχτεί ο κοινός βηματισμός.

Πήραμε ένα υψηλό μάθημα απύθμενου χλευασμού του ελληνικού λαού και των αγώνων του από τη Μέρκελ, την ελληνική κυβέρνηση και τους «αντικειμενικούς». Μπορεί τα αγγλικά του Αλέξη Τσίπρα να μην ήταν καλά. Μπορεί τα γερμανικά του Κυριάκου Μητσοτάκη να ‘ταν άψογα. Σε κάθε περίπτωση κι ανεξάρτητα απ’ το βαθμό εκμάθησης ο δρόμος μας είναι, λένε, ένας: ο μονόδρομος της καπιταλιστικής αγριότητας, της ΕΕ, του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ. Αυτόν τον μονόδρομο αυτοί υπηρετούν…

Homo Analyticus