Ήταν 26 Δεκέμβρη 1991… η κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο υποστέλλεται από το Κρεμλίνο…
Πολλοί ήταν αυτοί που πανηγύρισαν, πολλοί αυτοί που έσκυψαν το κεφάλι, πολλοί και οι ευκαιριακοί «επαναστάτες» που τάχα απογοητεύτηκαν και άλλαξαν ρότα… Πολλοί όμως και αυτοί που διάβασαν σωστά την ιστορία και την εξέλιξή της…
Πολλοί ήταν αυτοί που πανηγύρισαν, πολλοί αυτοί που έσκυψαν το κεφάλι, πολλοί και οι ευκαιριακοί «επαναστάτες» που τάχα απογοητεύτηκαν και άλλαξαν ρότα… Πολλοί όμως και αυτοί που διάβασαν σωστά την ιστορία και την εξέλιξή της…
Για όσους λοιπόν δεν το έχουν αντιληφθεί, αλλά και γι’ αυτούς που συνειδητά κάνουν πως δεν το έχουν… Ένα μόνο θα τους πω…
Να ξέρουν πως η εποχή που ζούμε, είναι χρονική εποχή μετάβασης…
Μετάβαση από τον σκυμμένο… στον όρθιο άνθρωπο…
Μετάβαση από την εποχή του καπιταλισμού και της βαρβαρότητας, στην εποχή του σοσιαλισμού… στην εποχή των Ανθρώπων…
Στην εποχή, που η κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο θα κυματίζει και πάλι στα κτίρια της μόρφωσης, στα εργοστάσια της ζωής και στις λεωφόρους της ειρήνης…
Θα είναι εκεί… για να θυμίζει το αίμα των δούλων, των πληβείων και των προλετάριων, που δεν πήγε χαμένο, αλλά έγινε ο σπόρος της νέας ζωής…