Και να σου πω και κάτι; Καλό είναι να τα έχεις καλά με το κόμμα…

Νιώθετε κι εσείς τελευταία, ως κομμουνιστές και κομμουνίζοντες, φίλοι και οπαδοί, ένα κύμα αγάπης από τους φιλελέδες να σας κατακλύζει; Όχι, είναι η λογική απάντηση. Κάποιοι όμως δεν το φαντασιώνονται απλώς, αλλά το στηλιτεύουν κιόλας, σαν να αναλύουν κάτι υπαρκτό που εξαπλώνεται επικίνδυνα.

Εν αρχή ήταν η Βίβιαν Ευθυμιοπούλου, σε ένα αξεπέραστο ευθυμιογράφημα με τίτλο “Κουκοεδολαγνεία“, ένα κατά φαντασίαν “νόσημα” που την περιγράφει ως ένα είδος πολιτικής ανωμαλίας-βίτσιου. Φροντίζει μάλιστα για την αναπαραγωγή ενός σοφού αποφθέγματος του Άδωνη Γεωργιάδη, που είχε πει σε μια συνέντευξη που της έδωσε:

«Αν είχα καταλάβει νωρίτερα πως λειτουργούν τα πράγματα στη χώρα μας, θα είχα φροντίσει να περάσω 2-3 χρόνια από την ΚΝΕ. Η ζωή μου θα ήταν πολύ ευκολότερη σε κάθε επίπεδο».

Βίβιαν, δε θέλουμε να στενοχωρήσουμε ούτε εσένα, ούτε τον Άδωνη, αλλά δεν είναι σχετικά απλό να σκεφτείς πως αυτοί που ανταμείβονται δεν είναι όσοι πέρασαν γενικά και αόριστα από την ΚΝΕ και το ΚΚΕ, αλλά αυτοί που το εγκαταλείπουν και εξαργυρώνουν τα ένσημά τους στην πολιτική αγορά εργασίας.

Τη σκυτάλη παίρνει ο γνωστός και μη εξαιρετέος Σάκης Μουμτζής, που φροντίζει με τη σειρά του για την αναπαραγωγή του αφηγήματος περί συνδιαλλαγής ΝΔ-ΚΚΕ στο θέμα της “ψήφου των αποδήμων” -ούτε τα Συριζοτρόλ δε θα το κατάφερναν τόσο καλά- με αντάλλαγμα την αρνητική ψήφο των ευρωβουλευτών της ΝΔ στο αντικομμουνιστικό ψήφισμα στο Ευρωκοινοβούλιο. Και καταλήγει λέγοντας:

Με απλά λόγια, για να τα έχουμε καλά με το ΚΚΕ θα πρέπει να κάνουμε εκπτώσεις στις αρχές μας. Για να μην στενοχωρήσουμε τους κομμουνιστές, ας κάνουμε τα στραβά μάτια στην Ιστορία.

Το άρθρο του Μουμτζή και πάλι στο Liberal -πού αλλού;- έχει τίτλο “Προσοχή, μην θυμώσουμε το ΚΚΕ…” Και φάνηκε πολύ έξυπνο και πετυχημένο σε διάφορους γίγαντες της φιλελεύθερης σκέψης στη χώρα μας, όπως ο Στέφανος Μάνος και η Μιράντα Ξαφά, που πρόθυμα το αναπαρήγαγαν.

Προσοχή, μην θυμώσουμε το ΚΚΕ | https://t.co/jwwVqrK5R4 https://t.co/7vY8yv1h0H

— Stefanos Manos (@StefanosManos) October 25, 2019

Για να τα έχουμε καλά με το ΚΚΕ θα πρέπει να κάνουμε εκπτώσεις στις αρχές μας. Για να μην στενοχωρήσουμε τους κομμουνιστές, ας κάνουμε τα στραβά μάτια στην Ιστορία. Με τέτοιες αντιλήψεις να μην παραπονιόμαστε για την ιδεολογική ηγεμονία της Αριστεράς. https://t.co/jCN8SFSQGv

— Miranda Xafa (@MXafa) October 26, 2019

Ο Σάκης μάλιστα ανησυχεί γιατί δε βλέπει να διώκεται “ο καρατέκα τραμπούκος του ΚΚΕ” και οι εξόφθαλμες παρανομίες του ΠΑΜΕ, ενώ θεωρεί πως έτσι χάνει το ηθικό πλεονέκτημά της η φιλελεύθερη παράταξη, γιατί δεν μπορεί να κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ που συνεργάστηκε με τη χρυσή αυγή. Κι έτσι μπαίνει από το παράθυρο και η θεωρία των δύο άκρων…

Εμείς με τη σειρά μας έχουμε να παρατηρήσουμε τα εξής:

-Ας μη βιάζονται πολύ για το ζήτημα της ψήφου των αποδήμων, γιατί μπορεί τελικά να ψηφίσουν το νομοσχέδιο αγκαλιά με τον ΣΥΡΙΖΑ -εφόσον δεν πάρουν υπόψη τους σαφείς όρους που έθεσε το ΚΚΕ- και να εκτεθούν για πολλοστή φορά.

-Διώξεις σε μαθητές, συνδικαλιστές, παράνομες και καταχρηστικές απεργίες, ξύλο και δικογραφίες σε άοπλους διαδηλωτές. Τόση αγάπη προς τους κομμουνιστές είχαμε να δούμε από την επταετία… Αλλά αυτό είναι υπερβολή. Το αστικό κράτος πάντα μας “αγαπούσε”, σε όλες τις αποχρώσεις και με όλες τις κυβερνήσεις του.

-Η γκρίνια των φιλελέ δημοσιολόγων για την “ασυλία του ΚΚΕ”, την “Κουκουεδολαγνεία” και τις υποτιθέμενες συναλλαγές, βρίσκει την πιο σοβαρή απάντησή της στο διάλογο του Σπύρου Παπαδόπουλου με τον Βλάση από τους Απαράδεκτους.

-Και να σου πω και κάτι άλλο, σημαντικό; Καλό είναι να τα έχει κανείς καλά με το κόμμα.
-Γιατί;
-Έχεις και κάποιες προσβάσεις.
-Πού;
-Πουθενά. Ξέρω εγώ; Λέμε τώρα…