Κίνησε ο Λοβέρδος να πάει στην Πετρούπολη και έπεσε πάνω σε «τραμπούκους»

Την Παρασκευή 14 Φεβρουαρίου του 2020, πραγματοποιήθηκε στην Πετρούπολη η τρίτη τακτική συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, προκειμένου να συζητηθεί το θέμα της διαχείρισης των απορριμμάτων και όλες οι τελευταίες εξελίξεις με τον ΧΥΤΑ Φυλής, ένα θέμα που έχει μεγάλη σημασία για τους κατοίκους της Δυτικής Αθήνας – και στο οποίο κρύβονται αναμφίβολα από πίσω μεγάλα συμφέροντα.

Στη συνεδρίαση παραβρέθηκαν, εκτός από πολίτες, μέλη του δημοτικού συμβουλίου και εκπρόσωποι συλλογικοτήτων και φορέων, και βουλευτές του ελληνικού κοινοβουλίου. Ένας από αυτούς ήταν και ο Γιάννης Λοβέρδος, βουλευτής Δυτικού Τομέα με τη ΝΔ.

Κάποια στιγμή, αφού είχαν τελειώσει οι παρεμβάσεις από τους επικεφαλής των δημοτικών παρατάξεων, ήρθε η στιγμή του να μιλήσει. Ξεκίνησε από μια προσπάθεια αυτοπροβολής, αφού όπως είπε θα μπορούσε να είχε προφασιστεί μια «βαριά λοίμωξη για να μην είναι παρών». Δεν πέρασαν παρά λίγα λεπτά και ο κύριος Λοβέρδος ήρθε σε αντιπαράθεση με ορισμένους από τους πολίτες. Σημειώνουμε πως η αντιπαράθεση στην πολιτική δεν είναι κάτι καινούργιο και συμβαίνει κατά κόρον, ειδικά με εκπροσώπους κομμάτων εξουσίας που κρίνονται καθημερινά για τις αποφάσεις που παίρνουν, αφού επηρεάζουν τις ζωές εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, λοιπόν, ο κύριος Λοβέρδος δήλωσε πως βλέπει «κομματική υποκίνηση» πίσω από τα λόγια των πολιτών, υποδεικνύοντας έμμεσα πως από πίσω τους βρίσκεται το ΚΚΕ. Ύστερα από μια μικρή αναστάτωση πήρε ξανά τον λόγο, προκειμένου να αναπτύξει τις προτάσεις του γύρω από το θέμα. Βέβαια, εμείς αμφιβάλλουμε κατά πόσο είχε όντως προτάσεις για να αναπτύξει – σύγχρονες, που να οδηγούν σε μόνιμη και οριστική λύση του προβλήματος, και όχι στην ανακύκλωση των ίδιων αναχρονιστικών αντιλήψεων που υποστήριξαν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις και φυσικά υποστηρίζει και η σημερινή.

Οι αμφιβολίες μας οξύνθηκαν όταν τον είδαμε λίγο πιο μετά να αναφέρει πως συζήτησε «το θέμα και με τον ίδιο τον πρωθυπουργό», δηλώνοντας χαρακτηριστικά – και προκλητικά – πως ο πρωθυπουργός «έχει πολύ μεγάλη ευαισθησία σε αυτό το θέμα».

Στη συνέχεια, επήλθε αναμενόμενα – από τη στιγμή που αισθάνεσαι πως σε κοροϊδεύουν κατάμουτρα – κάποιο ειρωνικό σχόλιο από το πλήθος και ύστερα από λίγο ο κύριος Λοβέρδος αποχώρησε τάχα μου προσβεβλημένος λέγοντας: «Εγώ αποδοκιμασίες, ου, εναντίον του πρωθυπουργού της Ελλάδας δεν δέχομαι».

Ο κύριος Λοβέρδος, λοιπόν, δεν δέχεται «ου», αλλά δέχεται μέτρα και πολιτικές που κάνουν καθημερινά δυσκολότερη την επιβίωση των πολιτών. Τι είναι, όμως, η επιβίωση μπροστά σε ένα «ου»; Ψιλά γράμματα για τον συγκεκριμένο κύριο, που έχει απέχθεια σε οτιδήποτε κομμουνιστικό, φωνασκώντας όποτε τον πιάνουν οι αναφυλαξίες του πως «η Ελλάδα δεν θα γίνει κομμουνιστική ποτέ».

Με την ευκαιρία όσων συνέβησαν στην Πετρούπολη, θεωρήσαμε σωστό να υπενθυμίσουμε μερικά μόνο από τα πεπραγμένα του κυρίου Λοβέρδου για να συνειδητοποιήσει κανείς – αν δεν γνωρίζει ήδη – τα «ποιοτικά» χαρακτηριστικά του εν λόγω κυρίου.

Πρόκειται για τον άνθρωπο που έγραφε στις 2 Σεπτεμβρίου του 2019, μετά την είδηση πως το Κυπριακό Υπουργείο Παιδείας εξετάζει να απαγορευτούν σκουλαρίκια, μούσια και μουστάκια στα αγόρια και το μακιγιάζ, τα κολάν, τα μακριά βαμμένα νύχια και οι ανταύγειες στις κορασίδες, πως συμφωνεί. «Ελπίζω να μπορούσε να γίνει και στην Ελλάδα. Δεν είναι συντηρητισμός. Είναι θέμα καλού γούστου και συμπεριφοράς«, είχε γράψει χαρακτηριστικά στο twitter.

Είναι ο ίδιος άνθρωπος που όταν βγήκε στη δημοσιότητα η φωτογραφία του διαδηλωτή που τον ξεβρακώνουν οι αστυνομικοί, βρήκε να γράψει το εξής: «Η άσκηση βίας από την αστυνομία είναι επιβεβλημένη, για την προστασία των ελευθεριών και δικαιωμάτων των πολιτών, μέσα στο πλαίσιο της έννομης τάξης, κατ’ εφαρμογή του Συντάγματος κ των νόμων. Η υπερβολική, έκνομη βία είναι καταδικαστέα ΑΝ εφαρμόζεται. Απλές αλήθειες για όλους!» Δεν θεώρησε αυτονόητο να καταδικάσει τη βία, αλλά να αμφισβητήσει το γεγονός, να το δικαιολογήσει, να το φτιασιδώσει και να το υποβιβάσει.

Στο ίδιο μήκος κύματος, έγραψε μετά τα όσα συνέβησαν με τον σκηνοθέτη Δημήτρη Ινδαρέ, πως «αφού δεν μπόρεσε να διακριθεί ως πετυχημένος σκηνοθέτης στην μυθοπλασία του κινηματογράφου, ελπίζει σε νέα καριέρα μετατρέποντας την πραγματικότητα σε μύθο, προς τέρψιν των ιδεοληπτικών συντρόφων του της αριστεράς!» Όταν, βέβαια, ανακοινώθηκαν τα πρώτα αποτελέσματα από τα εγκληματολογικά εργαστήρια της ΕΛ.ΑΣ. που δείχνουν πως δεν υπάρχουν αποτυπώματα των δύο παιδιών του σκηνοθέτη στην κατάληψη της οδού Ματρόζου, στο Κουκάκι, δεν τον είδαμε να ζητάει έστω μια αυτονόητη συγγνώμη, αλλά μάλλον θα ήταν «κομματικά υποκινούμενος». Σωστά, κύριε Λοβέρδο;

Παράλληλα, πρόκειται για τον άνθρωπο που έγραφε όταν ήταν κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ πως «επιτάξεις κάνουν οι ναζί», αλλά τώρα δεν βγάζει άχνα για τις επιτάξεις κτιρίων στα νησιά, που έχει ήδη ανακοινώσει πως θα προχωρήσει η κυβέρνηση της ΝΔ.

Η λίστα είναι ατελείωτη, ειδικά αν μπει κανείς στην διαδικασία να ακούσει εκπομπές του στο BLUE SKY – μια μαζοχιστική επιλογή που φυσικά δεν σας προτείνουμε. Ο κύριος αυτός για μερικούς θεωρείται απλώς γραφικός, για άλλους master των fake news – δείτε μόνο μερικές από τις «γκάφες» του εδώ και εδώ – ενώ για τους περισσότερους είναι απλώς ένας φαιδρός σαλτιμπάγκος της πολιτικής σκηνής, που προσπαθεί να κάνει θόρυβο για να βρίσκεται στην επικαιρότητα και να αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από τα πραγματικά προβλήματα. Όπως έκανε και τις προάλλες στην Πετρούπολη. Ήρθε, δημιούργησε φασαρία και απήλθε ισχυριζόμενος πως του την έπεσαν τραμπούκοι.

Μπορείτε να δείτε μόνοι σας όλα όσα συνέβησαν στο δημοτικό συμβούλιο στην Πετρούπολη στο παρακάτω βίντεο και να συμπεράνετε ποιος είναι ο πραγματικός τραμπούκος. Αν και, εδώ που τα λέμε, ύστερα από όλα τα παραπάνω μάλλον «ήδη θα καταλάβατε οι τραμπούκοι τι σημαίνουν»…

Υ.Γ: Ελπίζουμε να έρθετε ξανά στην Πετρούπολη, κύριε Λοβέρδο, απλώς την επόμενη φορά καλό θα ήταν να θέλετε πραγματικά να συζητήσετε για το μείζον θέμα της διαχείρισης των απορριμμάτων που ταλανίζει τον λαό της Πετρούπολης και τους πολίτες της Δυτικής Αθήνας εν γένει και να μην αναλωθείτε σε επικοινωνιακά τερτίπια, προτιμώντας απλώς να προεκτείνετε τη σκέψη σας σε φράσεις του τύπου «ο κύριος Πατούλης έχει μεγάλη ευαισθησία σε αυτό το θέμα».