Μάλλον δεν έχουμε Χούντα

Εδώ και μήνες συζητιέται αν έχουμε Χούντα ή όχι. Ούτε που θυμάμαι ποια ήταν η αφορμή για να ξεκινήσει αυτή η κουβέντα. Μάλλον η απαγόρευση συναθροίσεων άνω των τριών ατόμων στις 17 Νοέμβρη. Ή η απαγόρευση προσέγγισης στο μνημείο του Γρηγορόπουλου στις 6 Δεκέμβρη. Ή η επίθεση σε κάποια ειρηνική πορεία. Μήπως η εισβολή στο σπίτι του Ινδαρέ; Ή στο σπίτι της οικογένειας στα Σεπόλια; Όχι, λογικά το ξεβράκωμα ενός ανθρώπου στα Εξάρχεια. Τώρα που είπα Εξάρχεια, μήπως ήταν τότε που μπούκαραν οι μπάτσοι μέσα σε ένα μαγαζί που ο κόσμος έπινε το ποτό του; Ή μήπως τότε που ένστολοι χούλιγκανς έδερναν κόσμο στην Αγία Παρασκευή; Ή στην Κυψέλη; Ή στο Κουκάκι; Δεν τα πάω και πολύ καλά με τη γεωγραφία. Μπορεί να ήταν τότε που διμοιρίες ολόκληρες πήραν το καράβι για να δείρουν κόσμο στα νησιά, να σπάσουν αμάξια να χτυπήσουν όποιον έβρισκαν πρόχειρο. Μήπως ήταν τότε που έδειραν δημοσιογράφους; Ή τότε που προσήγαγαν μέλη φεμινιστικών οργανώσεων επειδή βρέθηκαν στο Σύνταγμα να διαμαρτυρηθούν για τη βία εις βάρος των γυναικών. Όχι, τώρα που το ξανασκέφτομαι ήταν τότε που χτύπησαν βουλευτές της αντιπολίτευσης. Αρχηγό Κόμματος, αντιπρόεδρο της Βουλής. Μήπως ήταν τότε που η κυβερνητική παράταξη αποφάσισε να επιτρέψει στην αστυνομία να ασκήσει μηνύσεις σε βάρος βουλευτίνας η οποία επέκρινε τις πρακτικές της; Μπά, ούτε τότε. Ίσως ήταν τότε που μπήκαν στο ΑΠΘ και ξεγύμνωσαν φοιτητή και τον έσυραν στο τσιμέντο. Βέβαια, μπορεί και να ήταν τότε που η Κυβέρνηση αποφάσισε φωτογραφικά να μην εφαρμόσει το νόμο που εξίσου φωτογραφικά ψήφισε. Ή τότε που ανακοίνωσε ότι δεν έχουμε λεωφορειόδεντρο αλλά έχουμε περιπολικόδεντρο. Και τότε που ξαναπροσέλαβε χιλιάδες αστυνομικούς, συνοριοφύλακες, ειδικούς φρουρούς και κάτι άλλους με γαλάζια πόλο μπλουζάκια. Ωστόσο, μπορεί και να ήταν τότε που ο πολιτικός προιστάμενος της Αστυνομίας ανέλαβε προσωπικά να πατάξει ολόκληρη πανδημία και έτρεχε ξωπίσω από τον ιό για να μας ενημερώσει πώς πάει ο εμβολιασμός.

Θα μου πεις, μια χούντα χρειάζεται και να έρθει με αντιδημοκρατικό τρόπο στην εξουσία. Την παρούσα κυβέρνηση δεν είναι δηλαδή και ότι την επέλεξε η μειοψηφία. Μόνο το 60.15% του εκλογικού σώματος την καταψήφισε. Βέβαια, είναι και ότι την εξουσία την έχουν οι Αμερικάνοι. Δηλαδή έχουν κάνει τη μισή χώρα βάση τους, αλλά εντάξει, αυτά δεν είναι να τα συζητάς. Δεν είμαι και καλός στη Γεωγραφία όπως προείπα και δεν ξέρω πού πέφτει η Σούδα. Ούτε είναι να πεις ότι έχουμε ΥΕΝΕΔ. Έχουμε ένα σωρό κανάλια να ενημερώνουν αντικειμενικά και καθαρά. Εντάξει, ίσως όταν η κυβέρνηση ανερυθρίαστα χάρισε λεφτά στους καναλάρχες να σκέφτηκες ότι αυτό μπορεί να το έκανε μια κυβέρνηση που θέλει να θολώσει τα νερά, να ελέγξει την ενημέρωση, να παραπληροφορήσει. Αλλά υπάρχουν τα σόσιαλ μίντια. Βέβαια, όταν έπεσε λογοκρισία και σε αυτά ίσως σκέφτηκες ότι μπορεί και να είναι και Χούντα. Τι να πω; Μήπως βέβαια κάνω λάθος. Δηλαδή, εντάξει, εκλεγμένα στελέχη της κυβερνητικής παράταξης ονειρεύονται να πετάνε κομμουνιστές από ελικόπτερα ή αναστηλώνουν τη μνήμη της Φρειδερίκης. Αλλά, εντάξει, δημοκρατικά είναι αυτά. Δεν είναι δηλαδή ότι η εξουσία κληροδοτείται σε αυτή τη χώρα και πάει από πατέρα σε γιο. Ούτε ότι μια δράκα μεγαλοκαπιταλιστών έχει επιβάλει ατομική ιδιοκτησία στη χώρα και αποζημιώνεται ας πούμε για τα διόδια ή για τις αερομεταφορές που δεν έγιναν. Αυτό είναι λογικά το αόρατο χέρι της αγοράς.

Μάλλον τα όσα συμβαίνουν δεν παραπέμπουν σε Χούντα που άλλωστε δεν γνωρίσαμε. Ακραίος νεποτισμός, διασπάθιση δημόσιων πόρων, επίθεση σε κάθε ανθρώπινο δικαίωμα, χτύπημα κάθε αντιπολίτευσης, υποδούλωση σε μεγάλη «συμμαχική» χώρα, φίμωση του Τύπου, περιορισμοί της ελεύθερίας του λόγου και της έκφρασης, κυνηγητό σε κάθε διαφορετική φωνή, συγκάλυψη, απειλές, μπάτσοι παντού και με μόνιμες εντολές να ορμήσουν, πλήρης αδιαφορία για την ανθρώπινη ζωή, υποβάθμιση των συνθηκών διαβίωσης της μάζας, βόλεμα των «δικών μας», απόδοση μεταφυσικών διαστάσεων στον Ηγέτη, είναι πράγματα που μάλλον δεν είδαμε στην Χούντα αλλά τα βλέπουμε στις δικτατορίες της υποσαχάριας Αφρικής.