Μαύρη ζωή

Μαύρη μωρέ μαύρη ζωή που κάνουμε…

Τι μαθαίνει κανείς μετά από τόσα χρόνια δουλειάς, αγαπητοί μου συνάδελφοι.

Συνάδελφοι λέγοντας εννοούμε όλους τους εργαζόμενους στο χώρο του Θεάματος – Ακροάματος. Αυτούς όλους τους αχαρτογράφητους, τους αφανείς – ακόμα και όσους η παρουσία τους τρυπάει μάτι, αλλά δεν είναι φίλοι της εξουσίας – που περιμένουν με αγωνία να τηρήσουν όλα τα πρωτόκολλα, που είναι αποφασισμένοι σε ζοφερούς καιρούς να συνεχίσουν να κάνουν το χρέος τους στην κοινωνία και να προσφέρουν μέσω της Τέχνης τους όσα μόνο η ζωντανή επαφή μπορεί. Αυτούς όλους που σε οριακές στιγμές της Ιστορίας του τόπου δεν πτοήθηκαν αλλά συνέχισαν να προσφέρουν παρηγοριά, γέλιο, συγκίνηση και πάνω απ’ όλα ψυχική ανάταση και κουράγιο.

Ποιος σας είπε πως βγήκαμε στο μεϊντάνι να ζητιανέψουμε τα ψίχουλά σας. Και – σας τόχουμε φωνάξει όλοι όσοι τολμήσαμε το καλοκαίρι – ούτε ένα κρούσμα δεν παρατηρήθηκε στις προφυλαγμένες παραστάσεις μας.

Βάλτε όσους περιορισμούς πρέπει τον χειμώνα που έρχεται. Αν δεν μας καταδικάσετε λόγω ηλικίας κάποιους ζωντανούς κι ενεργούς στην απόσυρση θα συνεχίσουμε με νύχια και με δόντια και με ελάχιστους γενναίους θεατές να παίζουμε, να τραγουδάμε και κυρίως να ΖΟΥΜΕ, χωρίς την παρέμβαση κανενός από το δικό σας περιβάλλον παρά μόνο από τις δικές μας οργανωμένες παρεμβάσεις. Δόξα στα Σωματεία μας που μας γλύτωσαν από τη μαύρη εργασία και τη μαύρη ζωή και που μόνο από κει να μας φοβάστε.

Κεντρική εικόνα: Από δρώμενο του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών και του Σωματείου Εργαζομένων στο Θέαμα – Ακρόαμα, στην πλατεία Ζακλίν ντε Ρομιγί στο Θησείο, τον Μάη του 2020 (πηγή φωτογραφίας: 902.gr)