Να μη συνηθίσουμε στις φωτιές

«Το χειρότερο δεν είναι η πανούκλα, αλλά να συνηθίσεις την πανούκλα», υποστήριζε ο Καμύ.

Χειρότερο από τις φωτιές –αν μας επιτρέπεται αυτές τις στιγμές να υποστηρίξουμε κάτι τέτοιο– είναι να συνηθίσουμε στις φωτιές.

Να συνηθίσουμε να μοιράζουν συγχαρητήρια μεταξύ τους οι κυβερνώντες, επειδή δεν υπήρξαν νεκροί, λες και η καταστροφή της φύσης και των περιουσιών δεν «μυρίζει» θάνατο. Από τα συγχαρητήρια άλλωστε στους αθλητές των Ολυμπιακών Αγώνων που άφησαν αβοήθητους, στα συγχαρητήρια για τις φωτιές που άφησαν ανεξέλεγκτες, δεν απέχει πολύ, λίγη «αριστεία» και «επιτελικό κράτος» δρόμος.

Να συνηθίσουμε την κυβερνητική απάθεια και ευκολία με την οποία διαλαλούν πως τα «σπίτια που κάηκαν θα ξαναχτιστούν», λες και ξαφνικά οι πετσοκομμένοι μισθοί και συντάξεις φτάνουν και για μεζονέτες.

Να συνηθίσουμε στα κυβερνητικά παπαγαλάκια που πάνω στον πόνο και τις στάχτες των καμένων μάς κατηγορούν που δεν κάναμε «ασφάλεια σπιτιού», λες κι αν υπήρχαν τα χρήματα για να κάνουμε «ασφάλεια» θα καθόμασταν αραχτοί να βλέπουμε τα δέντρα και τα σπίτια μας να γίνονται στάχτη, βγάζοντας σέλφι και χαμογελώντας.

Να συνηθίσουμε να θεωρούμε πως λύση στην υποστελέχωση και την υποχρηματοδότηση είναι τα χειροκροτήματα και όχι η έμπρακτη υποστήριξη, γιατί οι «παραπάνω προσλήψεις κουράζουν» – έτσι δεν είναι κ. Μητσοτάκη;

Να συνηθίσουμε να μην αντιδρούμε όταν ακούμε πως ο καύσωνας αντιμετωπίζεται με σαλάτα, χυμούς, φρούτα, σάντουιτς και καμιά πίτσα, αγοραστή όμως γιατί δεν επιτρέπεται το μαγείρεμα – έτσι δεν είναι κα. Βόζεμπεργκ;

Να συνηθίσουμε να αλλάζουμε άποψη για τους πυροσβέστες ανάλογα με την εποχή του χρόνου – ήρωες το καλοκαίρι και τεμπέληδες το χειμώνα.

Να συνηθίσουμε να ακούμε πως φταίει ο «στρατηγός άνεμος», η κλιματική κρίση και οτιδήποτε άλλο εκτός από την κυβερνητική ανυπαρξία.

Για να μη συνηθίσουμε όλα τα παραπάνω, στο «έτσι κι αλλιώς καμένη γη παραλάβαμε», που θα πουν, ή «στο κάντε ό,τι μπορείτε μόνοι σας», που θα συμπληρώσουν, να αγωνιστούμε έτσι ώστε τα παιδιά μας να μη μάθουν να παίζουν πάνω σε αποκαΐδια.

Φωτογραφία: Κοσμάς Κουμιανός