Ο Κομμουνιστής Γιώργος Φαρσακίδης

Ήταν το 1964 η πρώτη μου γνωριμία μαζί του. Φέρνει ο Γερασιμίδης δώρο το Λεύκωμα “Μακρόνησος” του Φαρσακίδη με χαρακτικά, ποιήματα, σημειώσεις…

Μαθήτρια της Β΄ Γυμνασίου και σε ένα σοβιετικό μαγνητόφωνο με μπομπίνες απαγγέλω φανατικά τους ποιητές που περιέχει το βιβλίο. Ρίτσος, Λειβαδίτης, Λουντέμης.

Οι χαραγμένες «αγιογραφίες» πρόσωπα οικεία, εμπνέουν και τονίζουν την «ηρωϊκότητα» που πολλά χρόνια μετά αφαιρέθηκε από τους ερμηνευτικούς μου κώδικες. Επειδή γνώρισα τον Φαρσακίδη από κοντά. Τον απλό, γελαστό, σπουδαίο και ουσιαστικό κομμουνιστή καλλιτέχνη. Τον αστείο Φαρσακίδη που οι διηγήσεις του από τους τόπους των μαρτυρίων είναι μήνυμα ελπιδοφόρο για τον αυριανό κόσμο.

Και κάθε 2η του Σεπτέμβρη στο Χορτιάτη -μέρα Ολοκαυτώματος- ο Γιώργος με καινούργιο βιβλίο, που έχω ήδη αγοράσει.

– Κάνε δώρο το αγορασμένο και κράτα αυτό από μένα, επιμένει χαμογελώντας με κείνο το χαμόγελο του κομμουνιστή που δεν έχει ανάγκη τη βλοσυρότητα για να αποδείξει τη σοβαρότητα της πίστης του.

Ζήλεψα πολύ που δεν ήμουν στη Σαλονίκη τη μέρα που τον τίμησε το ΚΚΕ. Σίγουρα για τον ίδιο είναι μια από τις μεγαλύτερες τιμές στις πολλές που του έχουν γίνει στη γεμάτη νόημα ζωή του.

Αυτά ως φόρο Τιμής που τον γνώρισα.