Ο σχεδιασμός των ΗΠΑ και το «δίδαγμα» του Αφγανιστάν

Η αποχώρηση των στρατευμάτων των ΗΠΑ από το Αφγανιστάν συνοδεύτηκε με την ταχύτατη κατάρρευση της δοτής κυβέρνησης, που είχε προκύψει μετά την ιμπεριαλιστική επέμβαση των ΗΠΑ, το 2001, που έγινε με το πρόσχημα της “καταπολέμησης της τρομοκρατίας”. Είναι η πρώτη και μοναδική ως σήμερα περίπτωση που ενεργοποιήθηκε το άρθρο 5 του ΝΑΤΟ, που προβλέπει τη στρατιωτική συνδρομή στη χώρα που δέχτηκε ξένη επίθεση. Τέτοια είχε χαρακτηριστεί η επίθεση στους δίδυμους πύργους.

Βέβαια, ήταν εξόφθαλμα φανερό πως άλλοι ήταν οι σκοποί των ΗΠΑ, που επικαλούνταν τον «πόλεμο με την τρομοκρατία», όπως νωρίτερα είχαν αξιοποιήσει άλλα προσχήματα. Οι ελληνικές κυβερνήσεις (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ κ.ο.κ.), όπως και οι άλλες κυβερνήσεις των χωρών του ΝΑΤΟ, όλα αυτά τα χρόνια στήριξαν τα προσχήματα, απέστειλαν ένοπλα σώματα στο Αφγανιστάν. Μόνο το ΚΚΕ είχε ταχθεί αντίθετο, αποκαλύπτοντας τα ιμπεριαλιστικά προσχήματα.

Σήμερα, που το «απολωλός τέκνο» των ΗΠΑ – το σκοταδιστικό, αναχρονιστικό ένοπλο κίνημα Ταλιμπάν, που οι ίδιοι οι Αμερικάνοι είχαν συγκροτήσει με τους Πακιστανούς «συμμάχους» τους, αναλαμβάνει την διακυβέρνηση του Αφγανιστάν προκύπτει το ερώτημα αν οι ΗΠΑ ωφελήθηκαν κάτι αυτά τα 20 χρόνια, ξοδεύοντας 1 τρισεκατομμύριο δολάρια και έχοντας την ευθύνη για την απώλεια της ζωής αρκετών χιλιάδων αμερικανών, νατοϊκών και δεκάδων χιλιάδων ντόπιων στρατιωτικών και αμάχων.

Κατά γενική ομολογία η μεγαλύτερη «αξία» του Αφγανιστάν δε βρίσκεται ούτε στην παραγωγή ναρκωτικών, στην οποία καταλαμβάνει την 1^η παγκόσμια θέση, χάρη στη ΝΑΤΟϊκή κατοχή, ούτε στις πρώτες ύλες που διαθέτει, αλλά στη δεδομένη στρατηγική γεωγραφική θέση του, ανάμεσα στην Κεντρική Ασία και στους Περσικό και Ινδικό Ωκεανούς, ή όπως έχει χαρακτηριστεί στο “μαλακό υπογάστριο” της Ρωσίας και της Κίνας. Αυτόν τον έλεγχο είχαν για 20 χρόνια οι ΗΠΑ, εμποδίζοντας την κατασκευή μια σειράς αγωγών ενέργειας, δρόμων μεταφοράς εμπορευμάτων π.χ. από την Κίνα προς το Ιράν.

Από την άλλη, το «ξεπουπούλιασμα» του αμερικάνικου «αετού» στο Αφγανιστάν, όπως παρουσιάζεται αυτή τη στιγμή από τις εικόνες των τηλεοπτικών συνεργείων, με την παράδοση των αμερικάνικων όπλων και της πολεμικής τεχνολογίας τους στα χέρια των Ταλιμπάν, είναι μια επιφανειακή προσέγγιση. Οι ΗΠΑ σχεδιασμένα (!) παραδίνουν τον εξοπλισμό τους, προσδοκώντας πως τα υπαρκτά και διαφορετικά συμφέροντα ντόπιων φυλάρχων – καπιταλιστών και ξένων δυνάμεων (Κίνα, Ρωσία, Πακιστάν, Ινδία, Τουρκία, Ιράν, Κατάρ κοκ.) θα δράσουν ως νέα «εύφλεκτη ύλη», που θα δημιουργήσει γενικότερο κλίμα «αποσταθεροποίησης», εμποδίζοντας την προώθηση συμφερόντων που είναι ανταγωνιστικά με αυτά των ΗΠΑ. Επιπλέον, η μετακίνηση των αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων από το Αφγανιστάν, συνδέεται με τη μετατόπιση της αμερικανικής προσοχής σε άλλα “μέτωπα”, όπως αυτό της περιοχής του Ειρηνικού, με την Κίνα, που απειλεί την «πρωτοκαθεδρία» τους στο ιμπεριαλιστικό σύστημα.

Αν ένα ζήτημα έχει διδακτική αξία για το λαό μας από την εικόνα που έρχεται από το Αφγανιστάν είναι αυτό της απελπισίας στην οποία βρέθηκαν οι πολιτικοί «σύμμαχοι» των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Γι’ αυτό, όταν τα ελληνικά κόμματα του ευρωατλαντισμού μας μιλήσουν την επόμενη φορά για τους «διαβολικά καλούς» και «ισχυρούς συμμάχους» μας, που τάχατε υπερασπίζονται τα «εθνικά συμφέροντά μας», ας φέρουμε στο μυαλό μας την εικόνα του αεροδρομίου στην Καμπούλ. Είναι πέρα για πέρα διδακτική!

Οι «σύμμαχοι» ιμπεριαλιστές δεν μπορούν να εξασφαλίσουν την ειρήνη, την ασφάλεια, την ευημερία του λαού! Αυτά μπορούν να διασφαλιστούν με τη λαϊκή πάλη σε ρήξη με τα συμφέροντα των αστικών τάξεων, των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών και το σύστημα που δημιουργεί Ταλιμπάν και κάθε είδους αντιδραστικές πολιτικές δυνάμεις.

*Ο Ελισαίος Βαγενάς είναι μέλος της ΚΕ και υπεύθυνος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων του ΚΚΕ

902.γρ