Ο σιορ Πομπέο με τη χατζάρα του…

Στο παγκόσμιο καπιταλιστικό ρινγκ τα πολυεθνικά τέρατα που λέγονται φαρμακευτικοί κολοσσοί βαράνε με γάντια, χωρίς γάντια, αγοράζουν κυβερνήσεις, επιστήμονες, διαφημιστικές εταιρείες, για… υψηλούς ανθρωπιστικούς σκοπούς τύπου «για ένα φάρμακο πουκάμισο αδειανό, για ένα εμβόλιο που μπορεί και να το πουν Ελένη».

Στην Ελλάδα, όπου όλοι, χάρη στα ΜΜΕ και την κοινωνική δικτύωση, γίνονται κατά καιρούς σεισμολόγοι, συνταγματολόγοι και εσχάτως ιολόγοι, δίνεται η μεγάλη μάχη της μάσκας του Ματζικέρτ μεταξύ αρνητών και πιστών του υποχρεωτικού ιατρικού φερετζέ, με όρους κυριολεκτικά βυζαντινού ιπποδρομίου.

Στο φιλοσοφικό και θεωρητικό επίπεδο, δεν μπορεί κανείς ν’ αναφερθεί χωρίς να γλιστρήσει στις γελοιότητες τύπου άπατρις της μνημονιόφιλης κύριας Τζάκρη, ή τις ακροβατικές αντιλήψεις των επικοινωνιολόγων του Μαξίμου που ανοήτως ανακάλυψαν και δέκατο κύκλο του Ντάντε, που λέγεται ατομική ευθύνη. Κι έτσι μέσα σε αυτό το κλίμα ποιος θα προσέξει την κάθοδο των μυρίων αμερικανικών συμφερόντων, με ψηφοθηρικό κίνητρο του σιορ Πομπέο που αποφάσισε μεθαύριο να γνωρίσει από κοντά την ερωτική συμπρωτεύουσα που λέγεται Θεσσαλονίκη, να φάει τα θαλασσινά του και μαζί μ’ αυτά να καταπιεί και για τη χώνεψη τα μισά τουλάχιστον κυριαρχικά μας δικαιώματα σε γη και θάλασσα. Το …τουρ, εκτός τουριστικής περιόδου του σιορ Πομπέο, που άλλωστε άρχισε απ’ την Κύπρο, περιλαμβάνει και προσκυνήματα σε ιερούς ΑμερικανοΝΑΤΟικούς τόπους απ’ την Αλεξανδρούπολη ως τη μητρόπολη της Σούδας.

Οι παραμυθιασμένοι ΝΑΤΟυπήκοοι τρέμουν από συγκίνηση για το τεράστιο υπερατλαντικό ενδιαφέρον, που έχει ήδη τσεκουρώσει τα Βαλκάνια, τη Μέση Ανατολή και περίπου όλο τον κόσμο, όπου μπορούν να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα των αμερικάνικων πολυεθνικών με βάσεις, πολέμους, εισβολές, δικτατορίες και παζάρια.

Ο σιορ Πομπέο φτάνει στα μέρη μας ζωσμένος τη χατζάρα, που θα του επιτρέψει να χαράξει και να οριοθετήσει το χώρο που θα καλύπτει ως θανατηφόρα σκιά η αμερικανοΝΑΤΟική ομπρέλα. Όπως οι προκάτοχοί του κομμάτιασαν τη Γιουγκοσλαβία, διχοτόμησαν την Κύπρο, τριχοτόμησαν τη Λιβύη και το Ιράκ, δεν θα διστάσει να εκβιάσει, να απειλήσει, να υποσχεθεί, να πουλήσει και να αγοράσει κάλπικες ειρηνικές διευθετήσεις.

Είναι από τις λίγες φορές στην Ιστορία, που ο λαός μας, τα κυριαρχικά του δικαιώματα – κι έχουν φροντίσει γι’ αυτό και η κυβέρνηση και η αξιωματική αντιπολίτευση και οι Ευρωπαίοι λυκοσύμμαχοι – βρίσκεται μπροστά σε μεγάλους κινδύνους, κι ας τον θέλουν να πανηγυρίζει που «σφάζεται στο γόνατο» δίχως να το καταλάβει. Ακούγεται βαρύ. Δυστυχώς είναι. Και η ζυγαριά τόσο πειραγμένη, που αν δεν τη σπάσουμε εγκαίρως δεν θα βρεθεί ποιητής στο άμεσο μέλλον, που να μπορεί να μας θεωρήσει εκτός από Πολιορκημένους και Ελεύθερους.

Σημείωση: Το άρθρο της Λιάνας Κανέλλη αναδημοσιεύεται από τον Ριζοσπάστη του Σαββατοκύριακου 26-27/9/2020