Οι «επενδυτές» και η λοιπή πανίδα

Τα τελευταία χρόνια η εταιρεία Folli Follie ήταν ένα από τα πλέον σεβαστά λάβαρα του Χρηματιστηρίου Αξιών της Αθήνας. Σε ετούτο το ναό του καπιταλισμού όλοι μιλούσαν με σεβασμό για την ποιότητα και τα επιτεύγματα ετούτου του «πολυεθνικού» ομίλου. Ο τελευταίος συγκέντρωνε όλες τις αρετές της «επιχειρηματικότητας»: Την «ανταγωνιστικότητα», την «εξωστρέφεια», τη διεθνή καταξίωση και παρουσία. Η μετοχή της βρισκόταν επί σειρά ετών σταθερά ανάμεσα στα «βαριά χαρτιά» του Χρηματιστηρίου. Ακόμα και στον καιρό της κρίσης, ακόμα και στον καιρό της «πρώτης φορά αριστεράς». Το 2015 η κάθε μετοχή της άγγιξε τα 30 ευρώ, στα 2016 τα 22, στα 2017, εν μέσω κατάρρευσης, κράτησε σταθερά τα 21 ευρώ.

Σε όλο αυτό το διάστημα ελληνικοί και διεθνείς εποπτικοί οίκοι και αντίστοιχοι θεσμοί δεν κουράζονταν να διαβεβαιώνουν για το σφρίγος και τη δυναμική της εταιρείας, να την βαθμολογούν και αξιολογούν με άριστα και να καλούν τους λοιπούς «επενδυτές» να ακολουθήσουν το παράδειγμα και τα βήματά της. Κανείς μα κανείς σε τούτη την πολύμορφη καπιταλιστική πανίδα δεν εξέφρασε ποτέ την παραμικρή αμφιβολία για μεγέθη, αριθμούς, κέρδη και προοπτικές.

Και ξαφνικά η αποκάλυψη! Στους ενδο-καπιταλιστικούς ανταγωνισμούς, πολύ συχνά, οι «ανταγωνιστικοί» πέφτουν θύμα ετέρων «ανταγωνιστικότερων». Στη ζούγκλα των απατεώνων αποκαλύπτονται και τα καλύτερα φυλαγμένα μυστικά. Κάποια καρφώματα έπεσαν, κάποιοι «οίκοι αξιολόγησης» άδειασαν την ως τότε «υποδειγματική» εταιρεία. Η τελευταία ανοιγόταν στην Κίνα και μάλλον χρησίμευσε και ως όχημα σε κινεζικά σχήματα. Στα 2018 όμως ο κινεζικός καπιταλισμός από πολύτιμος συνεργάτης  έχει μεταβληθεί σε αντίπαλο. Όθεν….

Τα μεγέθη της εταιρείας σερβιρίστηκαν «στο πιάτο». Για την ακρίβεια δεν υπήρχαν μεγέθη. Η περίφημη «ασιατική δραστηριότητα» της εταιρείας αποδείχθηκε καπνός, τα αποθέματα «τρύπες» και τα κέρδη απλές φαντασιώσεις. Με το παιχνίδι των φαντασιώσεων και την διαρκή «μόχλευση» της μετοχής, πολλοί –οι γνωρίζοντες- έγιναν εντυπωσιακά πλούσιοι.  Άλλοι, οι περισσότεροι, έμειναν με τα «χαρτιά στα χέρια». Το παιχνίδι του τζόγου ως βασικό στοιχείο της καπιταλιστικής λειτουργίας και ανάπτυξης.

Στην Ελλάδα ουδείς ήθελε να πιστέψει την φοβερή είδηση. Οι εξαιρετικά ευαίσθητοι στα σκάνδαλα –ως φέροντες την «ηθική ανωτερότητα» της αριστεράς- υπουργοί, αναπληρωτές υπουργοί, υφυπουργοί και λοιποί αξιωματούχοι της κυβέρνησης και του κράτους σιώπησαν. Η αυστηρή «Επιτροπή κεφαλαιαγοράς» καθυστερούσε επί ημέρες πολλές την αναστολή διαπραγμάτευσης της μετοχής – κάτω από πολιτικές πιέσεις ακούστηκε. Οι «οίκοι» έσπευσαν να καταδικάσουν αυτό που ως χθες υμνούσαν. Η λοιπή πανίδα των «επενδυτών» και των παρατρεχάμενων δημοσιογράφων έσπευσε να «μαζέψει» το σκάνδαλο. Ο κος Τσίπρας πρόσφατα στις ΗΠΑ κάλεσε νέους «επενδυτές» παραλείποντας να αναφερθεί στη τύχη των παλαιών. Θα μπορούσε να το αναφέρει και ως παράδειγμα για το πώς από το τίποτε κτίζουν οι επιτήδειοι περιουσίες. Αυτό όμως θα έθιγε την «ηθική» του καπιταλισμού και έτσι ο πρωθυπουργός έκρινε σκόπιμο –δημόσια- να το αποσιωπήσει.

Δεν ξέρω για ποιον παράξενο λόγο, κάθε φορά που συναντώ το ζήτημα της Folli Follie, ο νους μου πάει –σχεδόν αυτόματα- στην πολυδιαφημισμένη υπόθεση της «εξόδου από τα μνημόνια» που επιτεύχθηκε πανηγυρικά στην βάση των «υπερ-πλεονασμάτων». Τα μεγέθη και εδώ επιμελώς κρύβονται, οι αριθμοί παραποιούνται, η «επικοινωνία» δρα δυναμικά εμποδίζοντας κάθε συνεκτική αντίληψη των πραγμάτων. Οι «οίκοι αξιολόγησης» οι ξένοι αξιωματούχοι οργανισμών και Ευρώπης ευθυγραμμίζονται απόλυτα με την σε εξέλιξη απάτη. Η αρπαγή του μόχθου, η εκποίηση του δημόσιου πλούτου, η προικοδότηση επιτηδείων συνεχίζονται αμείωτες στο όνομα της «επιτυχίας» όπως χθες –και αύριο-  εφαρμόζονταν –και θα εφαρμοστούν- στο όνομα της κρίσης και της πτώχευσης.

Ηθικά, προπαντός ηθικά, πορεύεται ο καπιταλισμός. Για την ηθική, προπαντός για την ηθική, κόπτονται οι πολιτικοί ταγοί και εκφραστές του. Η υπόθεση του «πολυεθνικού ομίλου» FF Group, δεν είναι παρά το αποτύπωμα του κόσμου της ζούγκλας. Όπου η ενδημούσα πανίδα εμφανίζεται ολοένα και πιο αδίστακτη και προκλητική.