Οι συνένοχοι στη γενοκτονία

Στη Γάζα, το Ισραήλ και οι δυτικοί υποστηρικτές του με χρηματοδοτήσεις και προμήθειες στρατιωτικών εξοπλισμών, σφαγιάζουν κατά χιλιάδες παιδιά με μια σοκαριστικά άγρια ​​εκστρατεία βομβαρδισμών που μετατρέπει ολόκληρες γειτονιές σε ερείπια. Ρίχνουν βροχή στρατιωτικά εκρηκτικά σε ένα γιγάντιο στρατόπεδο συγκέντρωσης που είναι πυκνοκατοικημένο. Για  τα μέσα  ενημέρωσης της Δύσης  όλος αυτός ο θάνατος που σπέρνει το Ισραήλ είναι πράξη αυτοάμυνας και ο υπόλοιπος κόσμος  θα πρέπει να συμφωνήσει μ’ αυτό και να παρακολουθεί  αδιαμαρτύρητα τη δολοφονία ενός λαού, συνεχίζοντας μάλιστα η Δύση να περηφανεύεται για τον ανθρωπισμό της.   

Το Ισραήλ διαπράττει γενοκτονία, και μάλιστα σε ζωντανή μετάδοση, και τα δυτικά μέσα ενημέρωσης συνεχίζουν να του προσφέρουν κάλυψη επαναλαμβάνοντας τις ίδιες φθαρμένες δικαιολογίες και τα ίδια παραπλανητικά κλισέ για παλαιστινιακή τρομοκρατία και  αυτοάμυνα. 

Δεκαετίες τώρα σε όλες τις ιμπεριαλιστικές στρατιωτικές ενέργειες πάντα η προπαγάνδα των μέσων ενημέρωσης διέστρεφε τα γεγονότα. Από τον Σαντάμ Χουσείν που είχε όπλα μαζικής καταστροφής και έπρεπε να τα εξουδετερώσουν, μέχρι τον Καντάφι που ήταν τύραννος για τους Λίβυους και οι ΗΠΑ με το ΝΑΤΟ έπρεπε να τους προστατεύσουν.  Και τώρα στη Γάζα που σφαγιάζουν  χιλιάδες παιδιά το Ισραήλ και οι δυτικοί υποστηρικτές του, ισοπεδώνοντας ολόκληρες γειτονιές, έχουν αναλάβει τα δυτικά μέσα ενημέρωσης να το δικαιολογήσουν, ότι το Ισραήλ έχει το δικαίωμα να υπερασπιστεί τον εαυτό του, κατηγορώντας  για κάθε θάνατο την Χαμάς για τη χρησιμοποίηση των παιδιών σαν ανθρώπινες ασπίδες. Μόνο που καμιά ενέργεια οποιασδήποτε Χαμάς δεν μπορεί να καταστήσει ηθική ή αποδεκτή τη δολοφονία παιδιών κατά χιλιάδες.   

Όπως μετά την 11η Σεπτεμβρίου, όποιος δεν υποστήριζε τις πολλαπλές χερσαίες εισβολές πλήρους κλίμακας των ΗΠΑ και των συμμάχων τους σε κυρίαρχα έθνη ήταν εχθρός τους, υποστηρικτής τρομοκρατών και απολογητής του Μπιν Λάντεν, έτσι  και τώρα θα πρέπει να υποστηριχτεί κάθε πολεμική πράξη του Ισραήλ, που αυτό κρίνει απαραίτητη, εναντίον των Παλαιστινίων. Είναι που θεωρούνται υπόλογοι οι Παλαιστίνιοι,  γιατί σύμφωνα με τον κυρίαρχο λόγο της Δύσης η Χαμάς εντελώς απρόκλητα, έτσι, επειδή θέλει να σκοτώνει εβραίους, επιτέθηκε στο Ισραήλ. Γιατί για την προπαγάνδα των ιμπεριαλιστών η ιστορία στην Παλαιστίνη ξεκινά με την επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου. Η ιστορία του παλαιστινιακού ζητήματος -με τις  αποφάσεις του ΟΗΕ σχετικά με την ίδρυση δυο κρατών, την εκδίωξη  περίπου 800.000 παλαιστινίων από τις εστίες τους το 1948, τις συνεχείς επεκτάσεις του κράτους του Ισραήλ, τις  προσαρτήσεις αραβικών εδαφών, τις εξεγέρσεις των παλαιστινίων με πέτρες για όπλα απέναντι στα τανκς του Ισραήλ, τον εποικισμό της Δυτικής Όχθης, την ανέγερση τείχους, τον αποκλεισμό της Λωρίδας της Γάζας- βυθίζεται στη λήθη και αποσιωπάται ότι οι δράσεις της Χαμάς είναι στην πραγματικότητα αποτέλεσμα των αδικιών και των εγκληματικών ενεργειών του ίδιου του Ισραήλ. 

Προπαγάνδα, «πλύση εγκεφάλου», η πιο ύπουλη πειθώ επιστρατεύονται σε όλες τις ιμπεριαλιστικές ένοπλες συγκρούσεις και γι’ αυτό τα ΜΜΕ θεωρούνται απαραίτητα σε όλες τις φάσεις μιας σύγκρουσης. Πριν τη σύγκρουση τα μέσα ενημέρωσης χρησιμεύουν για να πείσουν και να κινητοποιήσουν, κατά τη διάρκεια για να  συμβάλλουν στην απόκρυψη, εξωραϊσμό, διέγερση, στη συνέχεια για να βοηθήσουν στη δικαιολόγηση του πολέμου, στη διαμόρφωση αντιλήψεων νίκης και στην απαγόρευση πιθανής κριτικής.

Οι δυτικοί στρατοί, μετά  τον πόλεμο του Βιετνάμ, ακολουθώντας μια λογική εξωραϊσμού της βίας, προσπάθησαν να ελέγξουν τις εικόνες ειδήσεων αποφεύγοντας να δείξουν τους νεκρούς, συμπεριλαμβανομένων εκείνων του εχθρού. Η πρόσφατη εξέλιξη της διαχείρισης των πολέμων στα μέσα ενημέρωσης  σκοπό έχει να αποδείξει ότι ο πόλεμος δεν προκαλεί λίγα θύματα μόνο στις δικές τους τάξεις, αλλά και μεταξύ των εχθρών, ώστε να δίνεται γι’ αυτόν μια εύπεπτη εικόνα που δεν προκαλεί οργή.    

Ο πόλεμος του Κόλπου το 1991 εμφανίστηκε από αυτήν την άποψη ως μοντέλο, με την εφαρμογή τεχνολογιών ζωντανής επικοινωνίας, τα δορυφορικά δίκτυα και τηλέφωνα, όπου ενδιέφερε η ταχύτητα μετάδοσης και η αμεσότητα, για να βιώνεται η στιγμή πιο έντονα με επιλεγμένα κομμάτια ζωής στη μάχη, σε βάρος μιας κριτικής προοπτικής συνολικά του πολέμου.  Κατά τη διάρκεια  αυτού του πολέμου, η βία δεν ήταν εντελώς κρυφή, αλλά ήταν μάλλον συγκαλυμμένη και  σκηνοθετημένη μέσα από το τηλεοπτικό και δημοσιογραφικό πρίσμα. Οι μόνες εικόνες καταστροφής που μεταδόθηκαν, σε ζωντανή μετάδοση μάλιστα,  ήταν αυτές των συμμαχικών αεροπλάνων που εκτόξευαν πυραύλους με ακρίβεια εκατοστού, σε «στρατηγικό στόχο», γέφυρα, στρατώνες, αεροδρόμιο,  δηλαδή σε μέρη  που λογικά δεν θα έπρεπε να υπήρχαν πολίτες. Όταν αποδεικνύονταν ότι υπήρχαν, μιλούσαν για «παράπλευρες απώλειες». Δεν έδειχναν πτώματα των στρατιωτών ή των αμάχων. Μέσω εκείνων των εικόνων που παρείχε ο αμερικανικός στρατός και μετέδιδε το CNN, ο πόλεμος είχε γίνει μια απλή άσκηση για τον έλεγχο των ευφυών και «καθαρών» εργαλείων καταστροφής, με τα οποία υποτίθεται ότι σέβονταν τον άμαχο πληθυσμό, προς …δόξαν του ευρωπαϊκού ανθρωπισμού. 

Ο πόλεμος λοιπόν στην Κόλπο σηματοδότησε μια σημαντική εξέλιξη στον έλεγχο της πληροφόρησης, χωρίς απαγορεύσεις και λογοκρισίες που οι  αστικές μας δημοκρατίες ισχυρίζονται ότι είναι απαράδεκτες. Ήταν η  ενσωμάτωση των δημοσιογράφων στα αμερικανικά στρατιωτικά τμήματα, ακριβώς για να περιοριστεί όσο το δυνατό περισσότερο η πρόσβασή τους στο μέτωπο, με αποτέλεσμα να μεταδίδεται από τα μέσα ενημέρωσης ένας άυλος και ασώματος πόλεμος, όπου οι κύριες εικόνες ήταν αυτές του αμερικανικού στρατού. Και έκτοτε στους πολέμους της Δύσης οι στρατοί της ικανοποιούν την επιθυμία των μέσων ενημέρωσης για δράση, εντυπωσιασμό και θεαματικότητα, αποφεύγοντας όμως τη φρίκη των πτωμάτων και των καταστροφών, την κριτική, το σχολιασμό, την ανάλυση γεγονότων. Ο πόλεμος γίνεται θέαμα, ένα μοντάζ ισχυρών εικόνων το περιεχόμενο των οποίων προσπαθούν να ελέγξουν στρατός και πολιτική ηγεσία, πάντα από την πλευρά της επιτιθέμενης Δύσης. 

Στον συγκεκριμένο όμως πόλεμο του Ισραήλ με τους Παλαιστίνιους μέσα στον αστικό ιστό με αμάχους, η ύπαρξη νέων τεχνολογιών που επιτρέπει καταγραφή γεγονότων από τα ίδια τα θύματα και η παρουσία και  άλλων μέσων ενημέρωσης εκτός δυτικού και ισραηλινού  ελέγχου, επιτρέπει να αποτυπώνονται οι θηριωδίες των ισραηλινών επιθέσεων. Παρόλα αυτά το Ισραήλ απτόητο συνεχίζει τη γενοκτονία,  προσπαθώντας με θεατρικά κόλπα, όπως το καρφιτσωμένο κίτρινο αστέρι  στο πέτο του πρέσβη του Ισραήλ στον ΟΗΕ,  να υπενθυμίσει το Ολοκαύτωμα για να θυματοποιήσει τον εαυτό του και να τον αθωώσει. Εκμεταλλεύεται το Ολοκαύτωμα για να ξεπλύνει τις μαζικές δολοφονίες του,  διαπράττει εγκλήματα πολέμου, κατηγορώντας τα θύματα του που τα σκοτώνει, δεν διστάζει να παραπλανά με κατασκευασμένα γεγονότα.

Όταν όμως φτάνει η φρίκη ακατέργαστη μέσα από βίντεο με μητέρες που κρατούν τα κομματιασμένα λείψανα των παιδιών τους καμιά αφήγηση δεν μπορεί να τα δικαιολογήσει. Οι δορυφορικές εικόνες των κονιορτοποιημένων οικοδομικών τετραγώνων δεν είναι αφηγήσεις, είναι η φρίκη της πραγματικότητας κατευθείαν μπροστά στα μάτια μας. Τα ακατέργαστα δεδομένα που προέρχονται από τη σφαγή στη Γάζα είναι τόσο τρομακτικά που καμιά αφηγηματική διαστρέβλωση δεν μπορεί να την κάνει να φαίνεται αποδεκτή. 

Δολοφονώντας χιλιάδες παιδιά στη Γάζα, ο ιμπεριαλισμός έχει αποκαλύψει το πραγματικό του πρόσωπο μπροστά σε όλους. Για να πετύχει τους στόχους του κανένα έγκλημα δεν είναι τόσο τρομακτικό που να μην μπορεί να το κάνει.  

 Όλα αυτά είναι τόσο, τόσο φρικτά και τόσο, τόσο οδυνηρά να τα βλέπεις μέρα με τη μέρα. Τα μάτια ανοίγουν παντού. Όσο περισσότερο συνεχίζεται αυτό, τόσο περισσότεροι άνθρωποι θα ξυπνήσουν από το κώμα που προκαλείται από την προπαγάνδα της ιμπεριαλιστικής Δύσης. Τόσο περισσότεροι άνθρωποι θα συνειδητοποιήσουν ότι η κυβέρνησή τους δεν είναι αυτό που προσποιείται ότι είναι και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης δεν τους λένε την αλήθεια για τον κόσμο, αλλά  είναι συνένοχοι στη γενοκτονία. Καθώς οι δυτικές δημοκρατίες υποστηρίζουν τη σφαγή χιλιάδων παιδιών, οι αποκλίσεις μεταξύ αυτών που μας λέει η προπαγάνδα τους για δικαιώματα, διεθνές δίκαιο, ανθρωπισμό και αυτών που πραγματικά εφαρμόζονται φωτίζονται έντονα. Οι άνθρωποι ριζοσπαστικοποιούνται σε όλο και μεγαλύτερους αριθμούς σε όλο τον κόσμο. Οι δρόμοι πλημμυρίζουν από διαδηλωτές. Τίθενται πολύ άβολες ερωτήσεις. Η αλήθεια  λάμπει μέσα από ρωγμές που δεν υπήρχαν πριν. 

 Κάτι κινείται κάτω από όλα αυτά. Κάτι μεγάλο. Η ιμπεριαλιστική Δύση, με τις θηριωδίες του Ισραήλ, έχει κάνει ανεπανόρθωτη ζημιά στην ικανότητά της να κρατά μεγάλα τμήματα του πληθυσμού εφησυχασμένα. Ένα κόσμος έτοιμος να αγωνιστεί αναδύεται μέσα από αυτήν την φρίκη. Ούτε το διεθνές δίκαιο ούτε τα διεθνή δικαστήρια  θα σταματήσουν τη γενοκτονία. Μόνο οι παλαιστινιακές ενέργειες αντίστασης και οι δράσεις αλληλεγγύης παντού στον κόσμο μπορούν να τη σταματήσουν.  Ένας πιο δίκαιος  κόσμος μπορεί να είναι το μέλλον μας.