Οικογενειακές ιστορίες αρίστων

Αυτές τις άγιες μέρες ζούμε το ριμέικ παλιότερων ή και πιο σύγχρονων σειρών. Και όχι, δεν εννοώ το Λόγω Τιμής ή τη φήμη για την επιστροφή του Beverly Hills. Αλλά το δράμα που περνούν δύο από τις καλύτερες οικογένειες της χώρας. Οι Αγγελόπουλοι κι οι Πατούληδες.

Οι Αγγελόπουλοι αποδεικνύουν ότι όσα έγραφε ο Φώσκολος είναι βγαλμένα από τη ζωή. Αναβιώνουν τη Λάμψη και τα δύο αδέρφια παίζουν το ρόλο των Αλέξη και Τίμου Δράκου που κατηγορούν τον πατέρα τους Γιάγκο ότι έχει λεφτά μόνο για τη γυναίκα του Βίρνα και όχι για την Τζάιαντ (Χαλυβουργική). Κρίμα που λείπει ο Ευλογητός που θα έφερνε το απαραίτητο σασπένς. Και κρίμα που το κρίμα της οικογένειας με τα “σοβαρά προβλήματα”, το παίρνουν στο λαιμό τους οι εργαζόμενοι της Χαλυβουργικής. Στην Τζάιαντ η μοναδική εργαζόμενη που ξέραμε ήταν η Σάντρα με τις γνωστές σχέσεις της με την εργοδοσία. Ό,τι δεν μπορείς να πολεμήσεις, αγάπησέ το…

Από την άλλη οι χρυσοποίκιλτοι Πατούληδες ξαναγυρίζουν το House of cards με περισσότερο λαμέ και αντί της Ουάσιγκτον προτιμούν το γραφικό Μαρούσι. Η σύζυγος (Πατούλαινα) ανακοίνωσε, με ρητό του Πλάτωνα, ότι θα διεκδικήσει το δήμο Αμαρουσίου παρά και κόντρα στη θέληση του συζύγου της (και υποψήφιου με τη ΝΔ για την περιφέρεια). Δεν υπάρχει καμία οικογενειοκρατία για όποιον κακό τολμήσει να το σκεφτεί. Άλλη μια απόδειξη γι’ αυτό, είναι ότι η πεθερά δε διεκδικεί προς το παρόν κανένα αξίωμα. Η γυναικεία χειραφέτηση χτυπάει κόκκινα (εντάξει χρυσά στην πραγματικότητα ή έστω πορφυρόχρυσα). Ένα γερό χτύπημα στην πατριαρχία από εκεί που κανείς δεν το περίμενε.

Τα ΜΜΕ φυσικά αξιολόγησαν τις παραπάνω ειδήσεις ως αρκούντως σοβαρές για να τις παρουσιάσουν με τίτλους που ούτε οι ελεγχόμενες από το Δράκο και τον Frank Underwood δε θα τολμούσαν να γράψουν. Και μπράβο τους…

Mariori