Ωιμέ… Πνέουμε τα… λοίσθια!
Με δυσκολία προσπαθώ να ανακάμψω, σαν μέλος της Λαϊκής Συσπείρωσης του λαού της Πάτρας…όντας φοβισμένος και τρομοκρατημένος, από την καταγγελία – διάγνωση, του επικεφαλής του κυβερνητικού συνδυασμού και συναδέλφου μου… Βρε αδερφέ, σκέφτηκα, η επόμενη δημοτική αρχή θα αναλάβει το 2028. Από τώρα…χαθήκαμε;
Γράφει ο Ανδρέας Μάζης
Με δυσκολία προσπαθώ να ανακάμψω, σαν μέλος της Λαϊκής Συσπείρωσης του λαού της Πάτρας (της παράταξης του Δήμαρχου και συναδέλφου Πελετίδη), όντας φοβισμένος και τρομοκρατημένος, από την καταγγελία – διάγνωση, του επικεφαλής του κυβερνητικού συνδυασμού και συναδέλφου μου, ο οποίος μας καλεί να συνειδητοποιήσουμε, ότι …πνέουμε τα…λοίσθια!
Τουτέστιν…τελειώνουμε, μόλις 100 μέρες μετά τη νίκη μας στις εκλογές. Βρε αδερφέ, σκέφτηκα, η επόμενη δημοτική αρχή θα αναλάβει το 2028. Από τώρα…χαθήκαμε; Υπάρχει διάγνωση εις την καταγγελία, για καταστροφική πορεία των δικαιωμάτων των πολιτών και για ανάλογη κακή εξέλιξη, για την πόλη. Το πόρισμα προέκυψε, μετά από ανάλυση, για την τάση του Δήμου να μην… διορίζει συμβασιούχους, με την δικαιολογία ότι δεν θα μπορεί να τους πληρώσει, λόγω της λειψής χρηματοδότησης. Αισθάνθηκα πληγωμένος, αγχώθηκα και έχασα τον ύπνο μου. Τι ήθελα και έμπλεξα με αυτόν τον Πελετίδη, στοχάστηκα και είχα πέσει σε βαριά κατάθλιψη.
Η πληρωμένη ανακοίνωση στο διαδίκτυο, του συναδέλφου, επικεφαλής της κυβερνητική δημοτικής κίνησης, περιείχε και αναφορές σε κάποιον Κάρολο Μάρξ, εραστήν επαναστατικών κινήσεων, με χαρακτηριστική ιδιομορφία…εξορκισμού του (ως κακού; ίσως). Κατακεραυνώνει αυτόν τον Κάρολον, και παίρνει μαζί στην απαξιωτικήν κριτικήν, και όποιον τον θεωρεί κοινωνικόν αναλυτήν και επαναστάτην. Δεν θεωρώ ότι προσπαθεί να τον ερμηνεύσει, όπως πολλοί μεταγενέστεροι έπραξαν (Λούκατς, Τολιάτι, Αλτουσέρ, Γκαρωντύ, ο Ροζέ ντε, και Γεωργαλά), αλλά μπορώ να θεωρήσω, ότι επιχειρεί κάποιου είδους αφορισμόν, του ατόμου και των απόψεών του. Εις μάτην προσπαθώ να συνέλθω και να ξεπεράσω το πρόβλημα.
Αναρωτήθηκα, αν μπορεί ο δήμος να διορίζει, να ανανεώνει συμβάσεις ολιγόμηνης ομηρίας, που είναι η κύρια μορφή εργασιακής σχέσης στους δήμους της χώρας τα τελευταία 20 χρόνια. Με νοσταλγία μάλιστα θυμάμαι την προ έτους γενναία υπουργική απόφαση του των Εσωτερικών υπουργού Βορίδη, γνωστών λοιπών στοιχείων και…ιδιομορφιών, ο οποίος απαγόρευσε την πρόσληψιν μονίμων εργαζομένων στους δήμους!!! Ας βολευτείτε με ολιγόμηνες συμβάσεις, πρότεινε και κόφτε το λαιμό σας να βρείτε πόρους να τους καλύψετε (λέω εγώ!).
Παρ’ όλα αυτά, ήμουν σε βαριά κατάθλιψη, σαν να επρόκειτο για βιολογική μου εξόντωση. Αλλά προσπαθώ να το κυκλοφορήσω.
Κάτι όμως που με προβλημάτισε στην προσπάθεια κινητοποίησης των σε δύσκολη θέση διαβιούντων συμβασιούχων, ήταν η άρνηση του οπαδού της κυβερνητικής πολιτικής στην απασχόληση, να εφαρμόσει τα πατροπαράδοτα. Δηλαδή, να οδηγήσει τους ανθρώπους στα κυβερνητικά γραφεία και υπουργεία, σε γραφεία βουλευτών του νομού (υπάρχει και κάποια υπουργός, όπως διατείνεται το παιδί μου), και να λειτουργήσει η παραδοσιακή ρουσφετολογική και αθάνατη διαδικασία. Σας τους έφερα προς τακτοποίησιν, θα μπορούσε να δηλώσει. Και να είμαστε όλοι, και αυτοί…ευτυχείς. Εδώ να αναφέρω, ότι ο παράγων, πάντα δήλωνε αντίθετος στις κινητοποιήσεις και στις διαδηλώσεις στους δρόμους, ενώ προτιμά πάντα, επισκέψεις στα….Υπουργεία!! (αυτή ήταν και η προεκλογική του θέση). Αλλά, προκειμένου να μας οδηγήσει στα…λοίσθια, οδήγησε τους συμβασιούχους σε κινητοποίηση και κατάληψη του…Δημαρχείου! Παράλληλα, διεπίστωσε ότι πνέουμε τα… λοίσθια. Ο Παττακός ομιλούσε για πτώματα ωδοδότα και τυμπανιαία, στα νιάτα μου! Στο μεταξύ ο Δήμος ενημέρωσε τον κόσμο για το πρόβλημα, και επισκέφτηκε το Υπουργείο, ζητώντας απαντήσεις και απαιτώντας οικονομική κάλυψη. Σε μια παραδοσιακή εφαρμογή του κομματικού πρωτοκόλλου, τον δέχτηκε ο γεν. γραμματέας του υπουργείου.
Ο υπουργός, ίσως να έπαιζε σκάκι με κάποιον φίλο του, σκέφτηκα, και δεν άδειαζε!
Θλιμμένο και βαθιά προβληματισμένο, με βρήκε το παιδί μου.
Τι έπαθες, με ρώτησε με φανερή αγωνία.
Παιδί μου, βρισκόμαστε σε δύσκολη κατάσταση και οι αντίπαλοί μας μας καταγγέλλουν για αντεργατική πολιτική. Μέχρι και για τραμπουκισμούς στους δρόμους και τις πλατείες μας ενοχοποιούν. Όλη η υγειονομική δομή της πόλης έδωσε στα θύματα τις πρώτες βοήθειες. Έτρεξε πολύ αίμα εις τας οδούς. Ούτε στην εποχή της ΕΡΕ και της “καρφίτσας” του Φον Γιοσμά, δεν έλαβαν χώραν τέτοιες αιματηρές συγκρούσεις.
Μήπως παραλογίζεσαι, ανησύχησε το παιδί. Οι καταγγελίες για αντεργατική πολιτική της Λαϊκής Συσπείρωσης είναι γελοίες. Ο Δήμος στην Πάτρα, κάνει ό,τι μπορεί για την πόλη και τους κατοίκους της. Από τον οργανισμό του λείπουν μερικές εκατοντάδες εργαζόμενοι, λόγω της απαγόρευσης μόνιμων προσλήψεων. Το κράτος μειώνει την χρηματοδότηση και καλεί τους δήμους, να …τα παίρνουν από τους πολίτες τους. Η λύση για τα προβλήματα της πόλης και του λαού της δεν είναι οι επισκέψεις στα Υπουργεία, αλλά οι αγώνες για ό,τι δικαιούμαστε. Οι άνεργοι της πόλης και της χώρας πρέπει να καταλάβουν ποιος έχει δίκιο και ποιος φταίει για όλα αυτά. Και να αγωνίζονται για τα συμφέροντά τους. Ο Δήμος της Πάτρας είναι πλάι τους, και το δείχνει πάντα σε κάθε πρόβλημα. Ας αφήσουν λοιπόν τα γραφικά κλισέ οι συμβιβασμένοι.
Ηρέμησα, νιώθω καλύτερα, ελπίζω στο καλύτερο, και έχω και μια συμπάθεια για αυτόν τον Κάρολον. Τι να κάνω…
Ο πατέρας μου, με έχει συγχωρέσει. Ελπίζω στην κατανόηση σας…
Πάτρα, 19 Απρίλη 2024
Ανδρέας Μάζης
Γιατρός χειρουργός,
Μέλος της επιτροπής Πολιτισμού και της Λαϊκής Συσπείρωσης,
στο Δήμο της Πάτρας
Δείτε ακόμα:
