ΠΑΟΚ παίξε για το λαό σου και όχι για τον Κροίσο τον πρόεδρό σου

“ΠΑΟΚ παίξε για το λαό σου και όχι για τον μπι-μπιπ τον πρόεδρό σου” φώναζαν κάποτε στην ασπρόμαυρη κερκίδα.

Κι ύστερα ήρθε ο Ιβάν και ο έρωτας με τους τίτλους και τον πρόεδρο, γιατί τον χτυπά το κατεστημένο και αυτός χτυπά το κατεστημένο, αν και γίνεται κομμάτι του ο ίδιος -κι αυτό είναι διαλεκτική, πού να το καταλάβεις…

Τα ίδια ακριβώς θα συνέβαιναν και αν νικούσαν οι απέναντι -μόνο χρώματα κι ονόματα θα άλλαζαν.

Κι έτσι ο μικρός Σαββίδης έκανε σχεδόν γύρο θριάμβου με την κούπα αγκαλιά -λες και έπαιξε για να το πάρει. Ενώ οι παίκτες φορούσαν φανελάκια με τη φώτο του Σαββίδη και αφιέρωση “Για σένα πρόεδρε” -πλην του Βιεϊρίνια που έμεινε με το βρακί κι ήταν ο πιο αξιοπρεπής. Και είχαν μαζί τους μάσκες με τη μορφή του απόντος Ιβάν, λες και είναι ο Βι από το V for vendetta, για να περάσουν το μήνυμα “Είμαστε όλοι Ιβάν”…

Που είναι άλλο πράγμα βέβαια να ανήκουν όλα στο Σαββίδη που ελέγχει τα πάντα στην πόλη κι άλλο να φαντασιώνονται οι σύγχρονοι αβράκωτοι -σαν το Βιεϊρίνια ένα πράγμα- πως είναι όλοι Ιβάν και μοιράζονται τις χαρές και τα κέρδη του, επειδή είναι ΠΑΟΚ.

Είναι εντελώς φυσικό να πανηγυρίζουν έξαλλα στον ΠΑΟΚ και αυτά να τους φαίνονται τώρα ψιλά γράμματα, όπως πανηγύρισαν έξαλλα κι οι ΑΕΚτζήδες το δικό τους τίτλο μετά από τόσα χρόνια. Και καλά έκαναν από μία άποψη.

Από πότε όμως οι τίτλοι κι οι διακρίσεις είναι του εκάστοτε προέδρου και όχι της ομάδας, για να αποθεώνονται οι πρώτοι πιο πολύ από τη δεύτερη;