Παραμονή Χριστουγέννων

Προχθές, παραμονή Χριστουγέννων βρέθηκα σε αποβάθρα πολυσύχναστου σταθμού στο Μετρό.

Ανάμεσα σε κόσμο πολύ,  στα καθίσματα αναμονής άκρη-άκρη ήταν νεαρή μητέρα με δύο μικρά παιδιά. Ο πατέρας έστεκε όρθιος, με μπαγκάζια από αυτά που χαρακτηριστικά κουβαλούν οικογένειες προσφύγων.

Ο επόπτης του σταθμού κατέφθασε και τους κύκλωνε με το βλέμμα του, καθώς είχε οδηγίες να προσέχει με τόσα που γίνονται καθημερινά…

Η προέλευσή τους ίσως να εγκυμονούσε κινδύνους, ποιος ξέρει…

Τα παιδάκια έπαιζαν δίπλα τους με ένα ξύλινο αλογάκι. Το ζευγάρι έδειχνε σαν χαμένο μέσα σε τόσο κόσμο.

Το τρένο έφτασε στην ώρα του και γέμισε ασφυκτικά αλλά η οικογένεια δεν επιβιβάστηκε. Καθώς η κοπέλα σηκώθηκε φάνηκε και η κατάστασή της. Εγκυμονούσα, “στην ώρα της”, θα έλεγε  κάποιος, εάν την παρατηρούσε προσεκτικά, και απελπισμένη…

Σε λίγες ώρες θα γεννιόταν ένας μικρός Χριστός.

Άραγε, πού θα έβρισκε φάτνη;

                                                                              Ανδριανή Στράνη

Εικόνα: “Πρόσφυγες”, έργο του Γιώργου Γαβριήλ