“Πεδίο δόξης λαμπρόν”…η τηλεόραση!

Όλα γίνονται εκεί… με αγενή άμιλλα. Και μεταξύ των ανταγωνιζομένων και εκ μέρους των «κριτών», των «δασκάλων» όπως μας τους συστήνουν.

Αναγνωρισμένο πτυχίο; Μια άνευ λόγου εκπομπή στην  tv, μια πρώην συζυγική σχέση με τηλεπρόσωπο, ένας τίτλος που αποδίδεται για να αιτιολογηθεί η πρόσφατη ιδιότητα και ο μισθός που πρέπει να καταβληθεί καλά και σώνει.

Και τρέχουν τα «χειρουργημένα» να γίνουν τα επόμενα μοντέλα της κακομοιριάς που χαμογελούν αμήχανα μπρος στους αγενείς κριτές – τους αεράτους της μηδαμινότητας και της πρότυπης ανυπαρξίας τους.

Ασήμαντες καλοπαντρεμένες καθημερινής ενασχόλησης – κουτσομπολιό στην καθομιλουμένη – αποφασίζουν για τις σωστές αναλογίες της ομορφιάς με σαθρά κριτήρια.

Όλα στο βωμό ενός τελικού χωρίς τέλος με «μαχητές» που χαλάνε τις λέξεις και το νόημά τους.

Μόνο που δάσκαλος είναι αυτός που έχει κάτι να διδάξει, που φέρει τον τίτλο μαθαίνοντας στους μαθητές του τα πρώτα γράμματα, τις συμπεριφορές, τα ευγενικά συναισθήματα, την αξία και τη δύναμη του ανθρώπου, το ήθος του αγώνα και της αυταπάρνησης.

Μαχητής είναι αυτός που μάχεται καθημερινά διεκδικώντας το δικαίωμά του να ζήσει σε ένα καλύτερο κόσμο κι όχι αυτός που γλιστράει στην τσουλήθρα του ευτελισμού και της αναξιοπρεπούς κατρακύλας.

Υ.Γ. Το παρόν δεν είναι αποτέλεσμα ενδελεχούς μελέτης των περί ων ο λόγος. Μια κλεφτή ματιά είναι αρκετή για συμπεράσματα. Και μην ξεχνάμε.

“Στόχος η φθορά των συνειδήσεων” Έντουαρντ Ρόζενταλ (προτεινόμενο για ξαναδιάβασμα).