Ποινική δίωξη στο Βαγγέλη Μαρινάκη-Κάθαρσης το ανάγνωσμα πρόσχωμεν

Η είδηση της ημέρας (και μάλλων και των αρκετών επόμενων ημερών) δεν είναι άλλη από τη άσκηση ποινικής δίωξης στο Βαγγέλη Μαρινάκη και τρεις συνεργάτες του, για χρηματοδότηση και αποθήκευση ναρκωτικών ουσιών και σύσταση εγκληματικής οργάνωσης για τη μεταφορά, διακίνηση και πώληση των ουσιών αυτών. Η προϊσταμένη της Εισαγγελίας Πειραιά, Ειρήνη Τζίβα, που άσκησε τη δίωξη, ζητά επίσης διερεύνηση του αν διαπράχθηκαν τα αδικήματα του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος και της λαθρεμπορίας καυσίμων, ενώ παράλληλα απαγορεύτηκε στους κατηγορούμενους η έξοδος από τη χώρα. Πρόκειται φυσικά για τη διαβόητη υπόθεση του Noor 1, για την οποία ήδη βρίσκονται κάποιοι στη φυλακή κι αρκετά περισσότεροι-βαθιά άτυχοι συνάνθρωποί μας- στο χώμα.

Η δίωξη σε έναν στυλοβάτη του εφοπλισμού, του αθλητισμού και των ΜΜΕ δεν μπορεί παρά να προκαλεί βαθιά ανησυχία σε κάθε φίλο της υγιούς επιχειρηματικότητας στη χώρα, με μόνη παρηγοριά ότι κι αν ακόμα το μαχαίρι φτάσει στο κόκκαλο, κάτι που στην Ελλάδα όπως όλοι ξέρουμε είναι περίπου σχεδόν τόσο σίγουρο όσο ο θάνατος και οι φόροι, υπάρχουν κι άλλοι πυλώνες της επιχειρηματικής ζωής που θα καλύψουν επάξια το τυχόν κενό.

Στον ατέλειωτο χορό που έχει ήδη στηθεί στο διαδίκτυο και όχι μόνο, δεν ξέρουμε τι είναι γραφικότερο ή/και επικινδυνότερο, τα κείμενα οπαδικής απολογητικής υπέρ Μαρινάκη, στην ένδοξη ρότα που χάραξαν τα αντίστοιχα υπέρ Σαββίδη προ ημερών (το φαινόμενο φυσικά αφορά τον υπαρκτό οπαδισμό ανεξαρτήτως ομάδας), ή το ξεσπάθωμα των συριζοτρολ, που έπαθαν ξαφνικό έρωτα με τη δικαιοσύνη που μέχρι χθες κατακεραύνωναν; Γιατί, όταν το θέμα αφορά Ηριάννα-Περικλή, αθώωση Αμβρόσιου, αποφάσεις ΣτΕ για τα θρησκευτικά, νομιμοποίηση απολύσεων εγκύων κι άλλες αντεργατικές αποφάσεις, φταίνε οι “χουντικοί” δικαστές που κάνουν ό,τι θέλουν, αλλά η κυβέρνηση έχει δεμένα τα χέρια της-διάκριση εξουσιών γαρ. Όταν όμως αφορά τον προσπορισμό επικοινωνιακού οφέλους, τα χέρια αυτά όχι μόνο λύνονται μαγικά σύμφωνα με τα συριζόφωνα, αλλά μετατρέπονται και σε χέρια-μαχαίρια που κόβουν το γόρδιο δεσμό της διαπλοκής και της διαφθοράς. Αλλά τις πιο καμαρωτές παπάντζες μας δεν τις έχουμε ακούσει ακόμα…