Πώς περνάω κλεισμένη στο σπίτι…

Δεν έχω φωτογραφίες να σας δείξω και να είχα δεν διαθέτω τις γνώσεις της άμεσης διάδοσης για να καμαρώσετε το σπίτι μου, εμένα με τα παλιόρουχα και τη γριά σκύλα μου που ζει «εν αγαστή συμπνοία» με τη γάτα μου.

Έχω συμμορφωθεί με τας υποδείξεις αλλά είμαι και λιοντάρι στο κλουβί.

Άσε που -αν και ξέρω τα χρόνια μου και τα διαλαλώ- νευριάζω πολύ να με κατατάσσουν στους γέρους και στις ευπαθείς ομάδες. Δίκιο έχουν, αλλά, το καταλάβαμε καλέ. Τηρώ αυστηρά όλα τα μέτρα, αλλά μη μου μαυρίζετε την ψυχή και προ παντός μη με προτρέπετε σε σαχλοεπαναστατικές πράξεις.

Εμάς εδώ μέσα μας νοιάζει που δεν μπορούμε να ανοίξουμε μέτωπα μαζί με πιο χρήσιμες συλλογικότητες, μας νοιάζει να μην περισσέψει η βλακεία και η απανθρωπιά, η αποβλάκωση, μας νοιάζει να μην εξαντληθεί η δύναμή μας ώσπου να μπορούμε να βγούμε ξανά με ρυθμικό βηματισμό.

Ως τότε διαβάζουμε -παλιά ανακάλυψη- χωρίς να μοστράρουμε τους τίτλους στο Instagram και προσπαθούμε να εμψυχώσουμε ο ένας τον άλλο.

Και για να ρυθμίσω το διαβήτη μου, περπατάω κάθε μέρα, καθαρίζουμε το σπίτι και παίρνουμε κουράγιο από όλους εσάς που γράφετε στην Κατιούσα, από την καθημερινή μου ενημέρωση από τον Ριζοσπάστη και… χίλια μακρινά φιλιά στη Λιάνα που με έβγαλε από μια παρ’ ολίγον απελπισία.

Έτσι να είμαστε πάντα κοντά όπως πρέπει.