Πόσο θα κοστίσει η ελληνογαλλική συμφωνία στον ελληνικό λαό; (Τα εξοπλιστικά βλάπτουν σοβαρά την υγεία)

Generals gathered in their masses
Just like witches at black masses
Evil minds that plot destruction
Sorcerer of death’s construction
In the fields, the bodies burning
As the war machine keeps turning
Death and hatred to mankind
Poisoning their brainwashed minds
Oh lord, yeah!
Politicians hide themselves away
They only started the war
Why should they go out to fight?
They leave that role to the poor, yeah
Time will tell on their power minds
Making war just for fun
Treating people just like pawns in chess
Wait till their judgement day comes, yeah!
Now in darkness, world stops turning
Ashes where their bodies burning
No more war pigs have the power
Hand of God has struck the hour
Day of judgement, God is calling
On their knees, the war pigs crawling
Begging mercy for their sins
Satan laughing, spreads his wings
Oh lord, yeah! (War pigs, Black Sabbath) 

Στον απόηχο της θριαμβευτικής αμυντικής συμφωνίας Ελλάδας-Γαλλίας γεννιούνται κάποια ερωτήματα που εύλογο θα ήταν να απαντηθούν πριν την ψήφισή της από το Ελληνικό Κοινοβούλιο.

Αρχικά, η συμφωνία περιλαμβάνει την προμήθεια 18 γαλλικών μαχητικών Rafale, 12 μεταχειρισμένων και 6 νέων, ενώ στο τραπέζι παραμένει και η προμήθεια φρεγατών, τύπου Fremm, χωρίς πάντως να έχει βρεθεί σύμφωνα πάντα με τις ίδιες πηγές για τα εν λόγω σκάφη η τελική φόρμουλα. Είναι σαφές πως στο εξοπλιστικό σκέλος της συμφωνίας εμπεριέχονται και τα ανταλλακτικά, προκειμένου να καταστούν διαθέσιμα και τα 44 Mirage 2000 – 5.

Δεν είναι ακόμα ξεκάθαρο τo πόσο θα στοιχίσει συνολικά το εξοπλιστικό σκέλος της συμφωνίας και τελικά πόσο θα αυξηθούν οι αμυντικές δαπάνες και εν τέλει ο κρατικός προϋπολογισμός. Μια πρώτη εκτίμηση θεωρεί πως μόνο τα 12 μεταχειρισμένα μαχητικά θα κοστίσουν τουλάχιστον 1,5 δισ. Η τελική συμφωνία ενδέχεται να αγγίξει και τα 4 δις!

Δεν είναι καθόλου δυσνόητο να προκαταβάλουμε πως όλο το κόστος αυτό τελικά θα το χρεωθεί ο ελληνικός λαός και ιδιαίτερα οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι. Η αποδόμηση της μεσαίας τάξης συνεχίζεται με εντατικούς ρυθμούς και στην σκιά ενός πολεμικού επεισοδίου με την Τουρκία.

Από τι όμως θα μας προστατεύουν τα παραπάνω εξοπλιστικά; Δεν είμαστε άραγε στο ίδιο σκέλος συμμαχίας με την Τουρκία; Δεν είμαστε και οι δύο στο ΝΑΤΟ; Ή μήπως τελικά το ΝΑΤΟ υπάρχει μόνο για να κατέχει βάσεις και να ελέγχει περιοχές προς όφελος των ηγέτιδων χωρών του και των αντίστοιχων πολυεθνικών; Επίσης δεν υποτίθεται ότι τα σύνορα της Ελλάδας είναι και σύνορα της ΕΕ; Άρα γιατί πρέπει να πληρώσουμε μια άλλη χώρα της ΕΕ για να υπερασπιστεί τα σύνορα της; 

Άραγε θα χρησιμοποιηθούν ποτέ τα εξοπλιστικά αυτά; Υπάρχει ενδεχόμενο συμπλοκής ή πρόκειται για στημένο παιχνίδι, για μια κοκορομαχία πριν τη διαπραγμάτευση; Ή μήπως τελικά ο ρόλος της αγοράς των εξοπλιστικών δεν είναι η χρήση τους; Μήπως είναι στην πραγματικότητα ένα είδος καταβαλλόμενης προστασίας στον προστάτη αυτή της χρονικής στιγμής; 

Πολλά τα ερωτήματα. Παρόλαυτα είναι σημαντικό να γίνει  αντιληπτό το  γεγονός ότι οι αυξημένες αμυντικές δαπάνες αποτέλεσαν έναν από τους βασικότερους παράγοντες της διόγκωσης του Ελληνικού χρέους που οδήγησαν στην επιβολή του πρώτου Μνημονίου. Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της CIA, οι αμυντικές δαπάνες της Ελλάδας αντιστοιχούσαν πριν την υπογραφή του πρώτου Μνημονίου στο 4,3 του ΑΕΠ της. Για να κατανοήσουμε το ποσοστό αυτό σε απλή αριθμητική εάν η Ελλάδα έριχνε το ποσοστό αμυντικών δαπανών στο επίπεδο της Πορτογαλίας (που αντιστοιχούσε στο 2,3 % του ΑΕΠ) η Ελλάδα θα μπορούσε σε μια δεκαετία να εξοικονομήσει 40 δις, ευρώ μόνο από την μείωση των αμυντικών δαπανών.

Τι σημαίνει αυτό σε πρακτικό επίπεδο; Σημαίνει μια συνολικά διαφορετική εικόνα για την Ελληνική κοινωνία. Σημαίνει χιλιάδες γιατρούς στο σύστημα υγείας, σημαίνει χιλιάδες δασκάλους στα σχολεία, σημαίνει νέα σχολεία, νέες δομές υγείας, νέος εξοπλισμός. Αντί αυτού ακόμα και μετά από δέκα χρόνια μνημονίων, η κυβέρνηση διαλέγει να πληρώνει τους προστάτες της χώρας και να στοιβάζει 25 και 30 μαθητές ανά τάξη και να αφήνει την πλειοψηφία του λαού χωρίς διαγνωστικά τεστ. Να αφήνει τα νοσοκομεία χωρίς επαρκές προσωπικό ενόψει ενός δύσκολου χειμώνα. 

Τα πάντα είναι λοιπόν θέμα ιεραρχήσεων. Λεφτόδεντρα όντως δεν υπάρχουν. Το θέμα είναι πού επιλέγεις να δώσεις τα χρήματα που υπάρχουν, το θέμα είναι τι επιλογές δίνεις στην κοινωνία. Και η κυβέρνηση διάλεξε. Φανατισμός και πόλεμος. Αλλά και η πανδημία δεν έλεγε ότι είναι πόλεμος; Εκεί δε χρειαζόμαστε στρατό και εφόδια; Γιατί τα 18χρονα να πηγαίνουν να γίνονται στρατιωτάκια και να μην ωθούνται προς κάτι πιο κοινωνικά χρήσιμο; Μα θα πείτε δε θα είμαστε προστατευμένη σα χώρα; Μα είμαστε εξ ορισμού απροστάτευτη λόγω της ένταξης μας στο ΝΑΤΟ και το ρόλο μας ως υποχείριο ξένων δυνάμεων. Όπως είμασταν στη Μικρασιατική καταστροφή, στην Κύπρο, στα Ίμια. Και τότε όπλα είχαμε. Αυτόνομη εξωτερική πολιτική δεν είχαμε. 

Καλό θα ήταν λοιπόν να αντιληφθούμε ότι μάλλον βρισκόμαστε στην κορυφή μιας οικονομικής δίνης ίσως βαθύτερης του 2010-2011 με την ευκαιριακή συγκυρία μιας πανδημίας και ενός πολέμου με την γείτονα χώρα. Στο πλαίσιο αυτό δεν θα ήταν φρόνιμο να λησμονήσουμε ποιοι είναι οι φίλοι μας και ποιες είναι εκείνες οι δυνάμεις που εμφανίζονται ως σύμμαχοι. Με βάση την ιστορία ποτέ καμία χώρα δεν στάθηκε στο πλευρό μας χωρίς να περιμένει κάποιο άμεσο ή έμμεσο οικονομικό αντάλλαγμα κι ας μην ξεχνάμε την μη στήριξή των Συμμαχικών Δυνάμεων στην δύσκολη στιγμή του Grexit. Πόσο μάλλον όταν η κυβέρνηση επιλέγει στη δίνη μιας πανδημίας να πληρώνει αδρά τις πολεμικές βιομηχανίες, να προσλαμβάνει χιλιάδες ΕΠΟΠ αλλά να αφήνει ακάλυπτες τις ανάγκες του ΕΣΥ, να μην προσλαμβάνει υγειονομικό προσωπικό. 

Η ιστορία επαναλαμβάνεται…

Όλγα Οικονόμου, Οικονομολόγος
Πάνος Χριστοδούλου, Γιατρός, MSc Διοίκησης Μονάδων Υγείας