Πράσινη ανάπτυξη και πράσσειν…άλογα!

Τώρα που η στάχτη έθαψε τα Γεράνεια Όρη και λίγο πριν βρεθεί ο επόμενος ανύπαρκτος ενενηντάχρονος παππούς, ως από μηχανής θεός για τους κεφαλαιοκράτες, να κάψει τα ξερόχορτά του, λίγη ώρα πριν ξεκινήσουν να πνέουν ισχυροί άνεμοι στην εκάστοτε περιοχή, ήρθε η στιγμή να μιλήσουμε για την περιβόητη πράσινη ανάπτυξη, το περίφημο ”Green New Deal” που σχεδιάστηκε για να παράσχει τη μοναδική προς στιγμήν επενδυτική διέξοδο των τελματωμένων κεφαλαίων που έχουν συγκεντρωθεί στα χέρια των μονοπωλίων, σε βαθμό που επί της ουσίας πληθωρίζονται προκαλώντας μία ακόμη καπιταλιστική οικονομική κρίση.

Δεκαετίες τώρα οι οικονομικοί και πολιτικοί σχεδιασμοί των κεφαλαιοκρατών οδήγησαν σε ένα τέλμα που οποιοσδήποτε νοήμων άνθρωπος μπορούσε να προβλέψει. Η υπερπαραγωγή προϊόντων χαμηλής ποιότητας και η μεταφορά των εργοστασίων σε χώρες με ελάχιστο μισθολογικό κόστος, οδήγησε σε μία πρόσκαιρη και ψευδεπίγραφη ανάπτυξη τις περασμένες δεκαετίες, η οποία όμως διεκόπη απότομα από την παγκόσμια οικονομική κρίση που ξέσπασε το 2008, συμπαρασύροντας σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό, όλες τις εθνικές οικονομίες.

Για να ξεπεράσει η πλουτοκρατία τη δεδομένη κρίση επέβαλε παγκοσμίως πολιτικές λιτότητας οι οποίες όπως είναι επόμενο και αυταπόδεικτο με όρους οικονομίας οδήγησαν σε κατακόρυφη μείωση της αγοραστικής δύναμης των καταναλωτών σε όλο τον πλανήτη, καθώς οι λαϊκές μάζες έβλεπαν τα εισοδήματά τους να μειώνονται διαρκώς και να φτωχοποιούνται στη δίνη μιας λαίλαπας που εξαφάνιζε τη μικρομεσαία τάξη που είχαν διαμορφώσει οι κεϋνσιανές πολιτικές από τη δεκαετία του ’70, ενώ άνοιγε διάπλατα η ψαλίδα, με τους φτωχούς συνεχώς να φτωχαίνουν και τους πλούσιος συνεχώς να πλουτίζουν. Και πριν καλά-καλά η δεκαετής ύφεση κοπάσει είχαν διαμορφωθεί οι συνθήκες για την επόμενη παγκόσμια οικονομική κρίση, ως αιτιατό της προηγούμενης. Και όλα αυτά πριν την εμφάνιση της πανδημίας του κορωνοϊού, που από μόνη της προκάλεσε έναν τεράστιο σεισμό στην παγκόσμια οικονομία, ενώ το τσουνάμι που θα έρθει μετά τις δονήσεις που βιώνουμε, δεν έχει ακόμη φανεί στον ορίζοντα.

Μία νέα πετρελαϊκή κρίση είχε ήδη φανεί προ πανδημίας, καθώς τα αξιοποιήσιμα αποθέματα πετρελαίου, αυτά δηλαδή που μπορούν να εξορυχθούν με κόστος θελκτικό για την παραγωγή, (εν αντιθέσει με τα ”τεράστια” κοιτάσματα που διαθέτει η Ελλάδα και που είναι στα τρίσβαθα της αβύσσου, οπότε η εξόρυξη τους υπερβαίνει την τιμή πώλησής ολόκληρου του προϊόντος) είναι πλέον λιγοστά και κατ’ επέκταση κοστοβόρα. Ζώντας στην εποχή του πλαστικού, αντιλαμβάνεται κανείς το μέγεθος του προβλήματος, όταν όλα τα υπόλοιπα υλικά έχουν αντικατασταθεί από αυτό. Και βέβαια πλαστικό ίσον πετρέλαιο. Πέραν όλων αυτών, το πετρέλαιο είναι η ενέργεια που ζεσταίνει τα σπίτια μας, κινεί τα αυτοκίνητά μας, αλλά κινεί και ολόκληρη τη βιομηχανία, καθώς παράγει ηλεκτρισμό. Η έλλειψή του λοιπόν καθιστά τη βιομηχανία ανίκανη να παράξει καθώς δε διαθέτει την απαραίτητη ενέργεια για να λειτουργήσει, αλλά ούτε και την πρώτη ύλη που θα μεταποιήσει.

Κάπως έτσι ξεκίνησαν οι νόρμες για τη μείωση του πλαστικού με σήμα κατατεθέν τη φώκια που πέθανε αφού έφαγε τη νάιλον σακούλα, που βέβαια βάσει ατομικής ευθύνης, εμείς πετάξαμε στη θάλασσα. Και από τότε παίρνουμε τα ψώνια αγκαλιά ή πάμε εκδρομή στο σούπερ-μάρκετ σέρνοντας μαζί το σακβουαγιάζ. Πάντα για το καλό της φώκιας, που άργησε ωστόσο να μας απασχολήσει ως ανθρωπότητα περίπου πενήντα χρόνια και όσο βέβαια το πετρέλαιο έρεε άφθονο, αρχίσαμε να πίνουμε καφέ με παπαριασμένο χάρτινο καλαμάκι μέσα στο δικό μας ποτήρι που κουβαλάμε από το σπίτι. Για το καλό της ίδιας φώκιας στα παιδικά πάρτι τα πιτσιρίκια τρώνε πια τα κεφτεδάκια και τις μπόμπες στα πορσελάνινα πιάτα και πίνουν τα αναψυκτικά στα κρυστάλλινα ποτήρια, γιατί τα πλαστικά μιας χρήσης καταργήθηκαν. Ευτυχώς που λύσαμε το πρόβλημα και έτσι τώρα η φώκια κολυμπάει ανέμελη στις θάλασσες του κόσμου και εμείς έχουμε αποκτήσει οικολογική συνείδηση. Ξηλώσαμε τα πορτοπαράθυρα και τα κουφώματα και έτσι πια εξοικονομούμε κατ’ οίκον, καίγοντας λιγότερο πετρέλαιο. Θα πάρουμε τώρα και επιδότηση για ηλεκτρικό αυτοκίνητο, ποδήλατο ή πατίνι!

Πάλι όμως το πρόβλημα δε λύθηκε και έτσι πρέπει να σκεφτούμε κι άλλες λύσεις. Η απάντηση λοιπόν στο πρόβλημα ήταν οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, μία καινοτόμος ιδέα που για έναν περίεργο λόγο η επιστήμη είχε σκεφτεί έναν αιώνα πριν, αλλά η αγορά κώφευε μπροστά στο πετρελαϊκό όργιο. Και έτσι τώρα κάθε νησί, κάθε βουνό, κάθε οικόπεδο μπορεί να παράξει ενέργεια εύκολα και πάνω απ’ όλα καθαρά, αρκεί να το σπείρεις με φωτοβολταϊκά και ανεμογεννήτριες. Τώρα βέβαια θα βρεθούν κάποιοι οπισθοδρομικοί να μιλήσουν για οικολογική καταστροφή και άλλα τέτοια κουραφέξαλα που στρέφονται κατά της προόδου. Είπαμε, δε θα τρώει πια η φώκια πλαστική σακούλα, τι άλλο να κάνουμε δηλαδή;

Και επειδή για να παράξεις την ενέργεια που παράγει μια τόση δα πετρελαιογεννήτρια, σαν αυτή που έχει ο καστανάς με το τρίκυκλο καρότσι στην εμποροπανήγυρη, χρειάζεσαι τρία στάδια Καραϊσκάκη στρωμένα φωτοβολταϊκό γυαλί, όπως είναι κατανοητό χρειαζόμαστε χώρο. Άσε που για να αξίζει τον κόπο η ανεμογεννήτρια θέλει το ύψος της, τον καθαρό αέρα της, το βουνό της. Και κάθε φορά που βάζουμε στο μάτι μία επενδυτικά αξιόλογη βουνοπλαγιά να στήσουμε τις ανεμογεννήτριες έρχονται οι αχάριστοι αγροίκοι και φωνάζουν για καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος, για την απαραίτητη αποψίλωση που θα γίνει, για κάτι πουλιά που τρακάρουν πάνω στις πτέρυγες της γεννήτριας και πεθαίνουν. Και ρωτώ, ποια η διαφορά; Και πριν τα πουλιά πέφταν νεκρά στην υψικάμινο. Το μέσο αλλάζει…

Κάπως έτσι λοιπόν το κράτος ως γνήσιο δουλικό του κεφαλαίου, αναγκάζεται να προσλάβει ενενηντάχρονους παππούδες με άνοια για να καίνε ξερόκλαδα αμέσως μόλις ακούσουν τον Αρνιακό να λέει πως έρχονται άνεμοι. Πολύ θέλει να γίνει το κακό; Και αρχίζετε μετά να ψάχνετε ποιος ήταν ο παππούς. Δεν τον ξέρετε είναι από το χωριό…του Μητσοτάκη. Ορίστε, την τελευταία φορά ίσα-ίσα εξήντα χιλιάδες στρεμματάκια κάηκαν, ίσα να χωρέσουν καμιά διακοσαριά ανεμογεννήτριες. Τόσα χρόνια σας λέμε πόσο βολική τοποθεσία είναι τα Γεράνεια Όρη για την εγκατάσταση αιολικού πάρκου. Τι καταλάβατε με τις διαμαρτυρίες και τις κινητοποιήσεις σας; Τώρα είναι καλύτερα δηλαδή; Είναι πιο όμορφο το τοπίο έτσι μαύρο και άραχνο; Αν είχατε αφήσει τον ηγέτη και τους εργολάβους του να κάνουν πράξη το όραμά τους και τις ανεμογεννήτριες θα είχαμε, και γύρω-γύρω θα στρώναμε ένα χλοοτάπητα να μοιάζει από μακριά με πράσινο. Θα έβαζε και ο Μπακογιάννης κάτι ζαρντινιέρες που του έμειναν στα αζήτητα τίγκα στις μπιγκόνιες, ούτε που θα καταλάβαινε κανείς πως άλλαξε κάτι. Άσε που με τη νέα ιδέα που είχαν οι κατασκευαστές ανεμογεννητριών να τις βάφουν σε ένα χρωματάκι προς το κυπαρισσί, καμία απολύτως διαφορά στο φυσικό περιβάλλον. Ψηλές αυτές, ψηλά και τα δέντρα, κυπαρισσί αυτές, κυπαρισσί και τα δέντρα. Άσε που τουλάχιστον οι γεννήτριες παράγουν και χρήμα (για το Μπόμπολα, όχι για μας), τα δέντρα τι παράγουν, κουκουνάρια;

Και επειδή πολλά τα είπαμε, πάμε να κλείσουμε όπως αρμόζει, καλοκαιρινά και νησιώτικα. Δείτε την Αστυπάλαια, είναι το μοναδικό νησί πλέον που είναι έξυπνο και αειφόρο, με την ευγενική χορηγία της Volkswagen. Πώς έγινε αυτό; Απλούστατα! Η αστυνομία, το λιμενικό σώμα, ο δήμος του νησιού και το αεροδρόμιο προμηθεύτηκαν ηλεκτρικά οχήματα τα οποία και θα χρησιμοποιούν από εδώ και στο εξής. Επιπλέον εγκαταστάθηκαν ήδη και οι σταθμοί φόρτισης των οχημάτων, τόσο δημόσιοι, όσο και ιδιωτικοί. Και από την ερχόμενη εβδομάδα θα μπορούν και οι κάτοικοι του νησιού να αγοράζουν επιδοτούμενα ηλεκτροκίνητα Volkswagen. Τώρα που ο πρωθυπουργός αποφάσισε να δαμάσει τον άνεμο και τον ήλιο, όπως ο ίδιος δήλωσε στην πρόσφατη εκδήλωση, ποιος τον πιάνει! Δε θα μείνει αγροτικό για αγροτικό, δε θα υπάρχει Αστυπαλίτης χωρίς ηλεκτροκίνητο αμάξι. Το ίδιο είναι να βγάζεις τα ζα με το προπολεμικό ντίζελ Datsun με την καρότσα και το ίδιο είναι με το νέο e-Up! που έχει τις ανέσεις του, το συνδέεις και με το ανδροειδές ή το μηλόφωνο σου, ότι έχει καθείς και είσαι άρχοντας! Έτσι κι αλλιώς το νησί μικρό είναι, σιγά τις αποστάσεις. Μέχρι να αδειάσει η μπαταρία θα περάσει μια εβδομάδα και μετά, απλά και γρήγορα, το βάζεις στην πρίζα του σπιτιού σου όλη νύχτα και φορτίζει, δίπλα στην ταμπλέτα. Αν πάλι βιάζεσαι πας μέχρι το κάστρο, κοτσάρεις το αμάξι στον ταχυφορτιστή και απολαμβάνεις ένα καφεδάκι, έτσι όσο αυτό φορτίζει τις μπαταρίες του, φορτίζεις και εσύ τις δικές σου!

Τώρα βέβαια θα μου πεις, ποιο το κέρδος αν έχεις ηλεκτρικά αυτοκίνητα, όταν το ίδιο το νησί καίει μαζούτ για να παράξει ρεύμα; Σωστό κι αυτό, δε λέω, αλλά βιάζεσαι, είπαμε υπάρχει πλάνο και όραμα! Μπορεί τώρα η Αστυπάλαια να έχει τρεις πετρελαιογεννήτριες και να καίει καθημερινά αμέτρητους τόνους πετρέλαιο για να παράξει ρεύμα, το οποίο πετρέλαιο προμηθεύεται με δεξαμενόπλοια που καίνε επίσης τόνους πετρέλαιο στο πήγαινε-έλα, αλλά στο μέλλον θα ξοδευτούν πολλοί ακόμη τόνοι πετρέλαιο για να κατασκευαστούν φωτοβολταϊκά και να χτιστεί ένα ηλιακό πάρκο, το οποίο θα καλύπτει την απαιτούμενη ενέργεια…για τη φόρτιση των ηλεκτρικών αυτοκινήτων! Άλλωστε τόσο άχρηστο χώρο έχει το νησί, μερικά στρέμματα γυαλί θα μας πειράξουν; Και δεν τελειώσαμε εκεί, μετά από αυτό, στα επόμενα κάμποσα χρόνια, θα προστεθούν επιπλέον ηλιακά αλλά και αιολικά πάρκα που θα είναι ικανά να καλύψουν έως και το 70% της σημερινής ενεργειακής ανάγκης, αφήνοντας στο νησί μόνο μία πετρελαιογεννήτρια να καίει μαζούτ. Καλά, δε μιλάμε καν για το τελικό στάδιο του σχεδίου, σε 20-30 χρόνια από σήμερα, που θα εγκατασταθούν μέχρι και μπαταρίες για την αποθήκευση της περίσσειας παραγόμενης ενέργειας, για μία ώρα ανάγκης, εν ολίγοις δε θα ξέρουμε που να τη βάλουμε τόση ενέργεια πχια…