REVOLTERPIECES – H “ανθρώπινη φύση” σε 2 στιγμές: Από το Christchuch στο Ελληνικό

Ο δεύτερος είναι λίγο πολύ ο ίδιος τύπος ανθρώπου που σκότωσε τον Ζακ Κωστόπουλο. Αυτός που μπροστά στην ιδιοκτησία του, τη βολή του, τη φασούλα του, δε νοιάζεται για κανέναν. Η ηθική του “μακριά από το κώλο μου και όπου θέλει ας είναι”. Η πάρτη μου, το σπιτικό μου, η οικογένεια μου. Η ιδιοκτησία μου. Και αν χρειαστεί να το κυρήξω αυτό και μπροστά σε κάμερες, ακόμα καλύτερα. Άραγε το μεσημέρι όταν πήγε σπίτι είπε στη γυναίκα του όλο χαρά να βάλει ειδήσεις να δει τη φάτσα του στο γυαλί; Άραγε η νομιμοποιητική πηγή της πράξης του είναι κάποιου είδους νιτσεϊκή ηθική, κάποια αντίληψη ότι η αλληλεγγύη και η  ελεημοσύνη είναι συναισθήματα που κρατάνε την ανθρωπότητα πίσω; Θα μπορούσα να στοιχημάτιζα ότι δηλώνει χριστιανός, έτοιμος να σου φάει το λαρύγγι αν το θέσεις εν αμφιβολία. Και μάλλον πιστεύει ότι υπάρχει μια θέση στον Παράδεισο για αυτόν. Γιατί άλλωστε, το ότι είσαι καλός άνθρωπος είναι η αρχή που τέτοιοι άνθρωποι ξεκινάνε εξ αρχής.