REVOLTERPIECES- Η οικολογία της εποχής μας σε 4 ειδήσεις

Ό,τι χρειάζεται να ξέρει κάποιος για την οικολογική καταστροφή του πλανήτη για το 2019 μπορεί να το εξάγει από 4 ειδήσεις.

-Η σειρά Chernobyl γίνεται η μεγαλύτερη επιτυχία της χρονιάς

–Μία από τις ιστορικούς-συμβούλους της σειράς καταγγέλλει τους δημιουργούς για ιστορικές ανακρίβειες

–Ο Αμαζόνιος καίγεται με χρηματοδότηση της Blackrock

–Η Κούβα τριπλασιάζει τα δάση της

Μέσα σε αυτές τις ειδήσεις βλέπεις πολλά, αν ξέρεις να τις διαβάσεις σωστά.

Α. Πώς ο δημόσιος διάλογος και οι απόψεις μέσα σε αυτόν διαμορφώνονται από έργα τέχνης και όχι από τις ειδήσεις. Ζούμε στην εποχή που η αλήθεια μας ενδιαφέρει μόνο αν παράγει μια ωραία αφήγηση. Αν δεν, τόσο το χειρότερο για αυτήν. Μας φαίνεται αδιάφορη και την ξεχνάμε εύκολα. Η σειρά που μασουλάει και φτύνει εύκολα αντικομμουνιστικά κλισέ, γίνεται επιτυχία παρουσιαζόμενη ως πίστη στην αλήθεια. Το γεγονός ότι οι ίδιοι οι επιστήμονες του αντικειμένου δεν την θεωρούν ως τέτοια, λίγο φαίνεται να ενδιαφέρει. Η ιεροποίηση της ηδονής μας έχει κάνει, όπως έλεγε και ο Βάλτερ Μπένγιαμιν, να βλέπουμε την αυτοκαταστροφή μας σαν αισθητική απόλαυση.

Β. Πώς διακρίνεται η υπεράνω της ανθρώπινης δυνατότητας καταστροφή, από το οικολογικό έγκλημα. Στην πρώτη περίπτωση δεν βγαίνουν κερδισμένοι κάποιοι από αυτό. Αντίθετα, κοστίζει σε όλους. Στη δεύτερη κάποιοι πολύ συγκεκριμένοι είναι κερδισμένοι και συνήθως υπαίτιοι. Δηλαδή, στο Τσερνόμπιλ, ακόμα και αν γίνανε λάθος χειρισμοί, κανένας δεν έβαλε το χέρι του συνειδητά για να ενισχύσει τη δική του βολή στις πλάτες όλων. Αντίθετα με τον Αμαζόνιο, όπου αυτό ακριβώς είναι το case. Και όμως, στα μυαλά της πλειοψηφίας, είναι οι σοβιετικοί που φαντάζουν τέρατα, ενώ οι καπιταλιστές μοιάζουν με λευκούς ιππότες.

Γ. Ο καπιταλισμός, μετατρέποντας τα πάντα σε εμπόρευμα για την επιβίωση και διατήρησή του, καταστρέφει, χωρίς να μπορεί να σταματήσει, τον ίδιο τον πλανήτη αλλά και τον άνθρωπο. Κυριολεκτικά, το σύστημα αυτό επιβιώνει όσο μετατρέπει ανθρώπους και πράγματα σε οικονομικό κέρδος. Και αν σταματήσει αυτή τη διαδικασία, βαλτώνει. Ακόμα και αν αυτή η διαδικασία έχει ως αποτέλεσμα την απόλυτη καταστροφή. Συμπέρασμα, δεν μπορεί να σταματήσει, μόνο να τον σταματήσουν. Κρατήστε το αυτό για τις μελλοντικές, οικολογικές και μη, ψευδαισθήσεις που θα μας πουλήσουν οι συστημικοί τα επόμενα χρόνια. Μην εκπλαγείτε αν η “σωτηρία” του πλανήτη περνάει μέσα από την ίδια διαδικασία που έφερε την καταστροφή: όταν έχεις μόνο ένα σφυρί για εργαλείο, βλέπεις τα πάντα σαν καρφί. Αν το μόνο σου εργαλείο είναι η άντληση οικονομικού κέρδους, με αυτό θα κάνεις τα πάντα.

Ο σοσιαλισμός πάλι, λειτουργώντας με άλλα κριτήρια, καταφέρνει αυτό που ο καπιταλισμός απλά αδυνατεί. Στην περίπτωσή μας, να τριπλασιάσει τις δασικές εκτάσεις του νησιού της Κούβας σε μια εποχή που όλα τα δάση ανά τον κόσμο καταστρέφονται μεθοδικά. Στον 21ο αιώνα, οικολογικό κίνημα που δεν είναι κομμουνιστικό, δεν μπορεί να υπάρξει. Και από ό,τι φαίνεται, είμαστε σε σημείο που δεν έχει γυρισμό.