Sin City (Greek Edition)

Τις τελευταίες μέρες ξαναβλέπουμε στις οθόνες μας το ίδιο γνωστό έργο. Και ο νους μου έρχεται στο μακρινό πλέον 2004. Τότε είχε κυκλοφορήσει στον κινηματογράφο το Sin City, διασκευή από το κόμικ του Frank Miller. Στο κεφάλαιο «Αυτός ο σάπιος μπάσταρδος» βλέπουμε έναν γερουσιαστή ο οποίος καλύπτει τον βιαστή γιό του, τον οποίο προορίζει για πρόεδρο, οδηγεί σε δολοφονίες εργατριών σεξ για να εμποδίσει αποκαλύψεις, καλύπτει παιδεραστές, καλύπτει κανίβαλους σε συνεργασία με έναν καρδινάλιο.

Ακραίο μας φαινόταν τότε. Όμως αυτό είναι δυστυχώς το έργο που βλέπουμε την τελευταία διετία στις οθόνες μας. Όπως και αν το λέμε, όπως και αν το βαφτίζουν τα ΜΜΕ. Από ποιον άραγε περιμένουμε να δώσει δικαίωση στα θύματα της αμαρτωλής πόλης;

Και έτσι ο νους μου έρχεται στις εκλογές των Νοσοκομειακών γιατρών Ηπείρου. Ήταν να γίνουν 16 Δεκεμβρίου. Ακυρώθηκαν. Παραιτήθηκε η κεντρική εφορευτική επιτροπή. Η πρόφαση, ότι δε γίνεται να κατέβουν για κάποιον περίεργο λόγο οι αγροτικοί γιατροί. Οι εκλογές τελικά θα γίνουν 24 Ιανουαρίου. Και θα κατέβουν κανονικά και οι αγροτικοί γιατροί. Τι άλλαξε;

Το μόνο που άλλαξε είναι ότι από 18 άτομα ένα ψηφοδέλτιο βρέθηκε να έχει 35. Τι θαύμα έγινε μέσα σε αυτό το μήνα και πείστηκαν συνάδελφοι να μπουν σε ένα ψηφοδέλτιο; Αντιλήφθηκαν την αξία μιας ανύπαρκτης παράταξης; Βρήκαν δρόμο για κάνα διδακτορικό; Για καμιά θεσούλα; Ξεπληρώνουν παλιά γραμμάτια; Αδύνατο να γίνονται τέτοια πράγματα στην αμαρτωλή μας πόλη.

Το μόνο πολιτικό επιχείρημα που ακούγεται στους διαδρόμους είναι «θα αφήσετε να πάρουν την ένωση οι κομμουνιστές»; Γιατί όπως φαίνεται αυτό είναι το μεγάλο άγχος ορισμένων που δεν προσδιορίζονται καν στη δεξιά. Και όντως είναι δυνατόν να ξεφύγει κάτι για το κατεστημένο; Ποιος ξέρει τι μπορεί να γίνει μετά. Να λειτουργεί μια ένωση χωρίς παράγοντες;

Τρομακτικά πράγματα. Όπως τρομακτικό είναι να ακούς συναδέλφους και συναδέλφισσες να λένε δεν το ’ξερα ότι κατεβαίνω και να ξεφτιλίζονται σαν ανώριμα πεντάχρονα που κλέβουν τη μαρμελάδα από το βάζο. Αν αυτό είναι το μέλλον ενός γιατρού και το επίπεδο να ξεφτιλίζεται και να δέχεται να γίνεται πελατάκι, τότε ό,τι γίνεται τελευταία μάς αξίζει. Όπως και μας αξίζει μια αριστερά που αφήνει να αναβληθούν οι εκλογές για να δώσει χρόνο στους εκβιασμούς και να κρύβεται πίσω από βαθυστόχαστες θεωρίες.

Η νύχτα θα πέσει πάλι στην αμαρτωλή πόλη. Για όσους και όσες δεν αντέχετε μέσα σε αυτό το σάπιο σύστημα, έχετε δύο επιλογές. Ή να περιμένετε να μας φάνε ή να τους φάμε πρώτοι.  Άλλος δρόμος δεν υπάρχει. Και στα ιατρικά μας αυτό το εκφράζει η ΔΗΠΑΚ. Και αυτό είναι που τους τρομοκρατεί. Δώστε τους λοιπόν ό,τι φοβούνται. Και προπάντων αναλάβετε τις ευθύνες σας σαν ενήλικες επιστήμονες και σαν πολίτες. Γιατί το έργο συνεχίζει να παίζεται στις οθόνες της ζωής μας.

Πάνος Χριστοδούλου, Βιοπαθολόγος / Εργαστηριακός Ιατρός, MSc Διοίκησης Μονάδων Υγείας, Υποψήφιος Διδάκτορας Ιατρικής Πανεπιστημίου Πατρών, PGCert Διαχείρισης κρίσεων στη δημόσια υγεία και ανθρωπιστικής απάντησης, Μεταπτυχιακός φοιτητής στο ΠΜΣ Τρόφιμα, Διατροφή και Μικροβίωμα της ιατρικής του ΔΠΘ