Χρυσό βατόμουρο στη Χάγη για τους Βρετανούς

Το Διεθνες Δικαστηριο της Χάγης γνωμοδότησε ότι το Ηνωμένο Βασίλειο με βάση το διεθνές δίκαιο δεν μπορεί να κατέχει έδαφος του Μαυρικίου, δηλαδή της πρώην αποικίας της Βρετανίας, το οποιο χρησιμοποιεί ως στρατιωτική βάση! Και απεφάνθη ότι έχει την υποχρέωση να τερματίσει τη διοίκηση στο πέλαγος Τσάγκος το συντομότερο δυνατό. Με 13 ψήφους υπέρ και μία κατά το σώμα εξέφρασε τη θέση ότι όλα τα κράτη -μέλη έχουν υποχρεωση να συνεργαστούν με τον ΟΗΕ για να ολοκληρωθεί ο τερματισμός της αποικιοκρατίας (decolonization) του Μαυρικίου.

Ο Γενικός Εισαγγελέας της Κυπριακής Δημοκρατίας, Κώστας Κληρίδης, ανέφερε ότι η έκβαση  της υπόθεσης είναι πολύ σοβαρό νομικό όπλο στην κυπριακή φαρέτρα, αφού “το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης είναι και θα είναι πάντοτε σεβαστό και αναπαλλοτρίωτο, ανεξάρτητα από τις συνθήκες που επικρατούσαν κατά την απόδοση ανεξαρτησίας”. Η αναφορά στη γνωμοδότηση  του ψηφίσματος 1514 της 14ης Δεκεμβρίου του 1960 της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ επιβεβαιώνει τον κανονιστικό χαρακτήρα της αυτοδιάθεσης, στη βάση του εθιμικού διεθνούς δικαίου.

Η διεθνής νομιμότητα σε ό,τι αφορά τα ιμπεριαλιστικά κράτη-συμφέροντα-τέρατα είναι κάτι που γράφεται εύκολα στα παλιά τους τα παπούτσια με “μια συμμαχία προθύμων”, “μια καταιγίδα της ερήμου”, “έναν ανθρωπιστικό βομβαρδισμό στη Γιουγκοσλαβία”, όσο οι λαοί δεν αντιστέκονται και δεν επαναστατούν. Παρά ταύτα στο διεθνές παζάρι έχει νόημα να αποφαίνονται όργανα σε επίπεδο ΟΗΕ ότι τέλος αποικιοκρατίας σημαίνει ότι ο έχων “βάσεις του θανάτου”, σαν τη Σούδα ή σαν τη Δεκέλεια, δεν κατέχει και το έδαφός τους ως δικό του. Καλό είναι να το ξέρουμε, ειδικά όσοι δε θεωρούμε προοδευτικό το να μετατρέπεται η χώρα μας σε γόνιμο έδαφος για το φύτεμα αμερικανονατοϊκών βάσεων, που αν συνεχιστεί με τους ρυθμούς του κ. Πάιατ μπορεί να ξεπεράσουμε σύντομα και το 3% του εδάφους της Κύπρου, που χρησιμοποιείται από τη Βρετανία ως στρατιωτική βάση. Βατόμουρο αντί για Όσκαρ λοιπόν στη Χάγη, για να μην κόβει και πολλά εισιτήρια η κωμωδία του ΣΥΡΙΖΑ “ο μεντεσές και άλλες ερυθρές νατοϊκές ιστορίες”….