REVOLTERPIECES: Για τα 2 χρόνια της στήλης

 Η Katiousa κλείνει τα 2 χρόνια της και επιστρέφει η ώρα για μια ανασκόπηση και μια δημόσια αυτοκριτική και σούμα του τι πήγε καλά και τι όχι το δεύτερο αυτό χρόνο στη στήλη REVOLTERPIECES (και εν μέρει στη μουσική στήλη Dysfunctional Attitude).

• -H στήλη είναι ακόμα διαθεματική και με διάφορα μοντέλα γραφής, παρόλα αυτά παραμένει σταθερά με λειτουργικό στόχο την συνεισφορά στην αλλαγή του κόσμου υπέρ των συμφερόντων της εργατικής τάξης, με εργαλεία τον μαρξισμό-λενινισμό. Η γραφή εδώ δεν είναι κάποια αφηρημένη και άνευ πρόσημου στήλη για κατανάλωση μεταξύ τυρού και κράσου αργόσχολων του διαδικτύου, αλλά κείμενα μάχης. Όπως είπαμε και στην ανασκόπηση του πρώτου χρόνου, δεν απευθύνεται στον “τεμπέλη που διαβάζει”, αλλά στην επικοινωνία (αμφίδρομη ει δυνατόν) με ενεργά υποκείμενα της ταξικής πάλης.
  Παρόλα αυτά η φύση της στήλης έχει εν μέρει αλλάξει. Ξεκίνησε σαν μια στήλη η οποία με καθημερινή γλώσσα θα μπόλιαζε ιδέες που δεν είναι συμβατές με τον κόσμο αυτόν, αλλά εξελίχθηκε σε κάτι παραπάνω. Παλαντζάρει ανά περίπτωση σε πιο επίσημο και πιο προφορικό λόγο, σε σύνθετα θέματα ή σε προταγματικά, αλλά πλέον υπάρχει ένας πιο ξεκάθαρος χαρακτήρας που διατρέχει τη στήλη.

• -Καλύτερες στιγμές το δεύτερο χρόνο της στήλης ήταν ίσως το κείμενο “Έρως Ανήκατε Lacta¹”, το κείμενο για την ταξική φύση του hip hop “Και τέτοια μουσική που χτυπάει τ’ αυτί²”, και το “Η θυσία της ζωής και ο αλτρουισμός στη χριστιανική και κομμουνιστική κοσμοθεώρηση³”.

• -Πιο controversial στιγμή το κείμενο για τον Δεκέμβρη 2008⁴. Κάποιοι το είδαν σαν “επίθεση στον αναρχικό χώρο”. Κάποιοι ότι ήμουν υπερβολικά φιλικός προς αυτόν. Στόχος δεν ήταν ούτε το ένα, ούτε το άλλο, αλλά η καταγραφή για λόγους μνήμης και παρακαταθήκης των όσων έζησα και μαρτύρησα και αρχειοθέτησα. Αν μη τι άλλο, στον ωκεανό κειμένων ανθρώπων που στη καλύτερη το έζησαν αυτό σαν περαστικοί σε μερικές πορείες και χτίζαν μια ιδεαλιστική ανιστορική εικόνα για τα γεγονότα, έπρεπε να καταγραφεί μια φωνή που να περιγράψει την πραγματικότητα λίγο πιο γειωμένα στο τι πραγματικά έγινε. Και από αυτή την οπτική αυτό το κείμενο έδωσε πολύ καλύτερες υπηρεσίες στην επαναστατική υπόθεση από τον ωκεανό αυτόν ιδεατών περιγραφών ενός πράγματος που μόνο στα μυαλά των συγγραφέων υπήρξε.
  Χαρακτηριστικό ότι ακόμα και όσοι ενοχλήθηκαν, εκατέρωθεν, δεν μίλησαν με επιχειρήματα αλλά με το τι νόμισαν ότι διάβασαν.

• -Στα πράγματα που πρέπει να διορθωθούν στη στήλη: Πρέπει να ανέβει κι άλλο το επίπεδο δουλειάς στην διαχείριση του λόγου, πρόβλημα για το οποίο υπάρχουν περιορισμοί για διάφορους λόγους- κάποιοι εκ των οποίων είναι στο χέρι μου, κάποιοι με υπερβαίνουν. Επίσης λάθος που θα διορθωθεί είναι η περιστασιακή χρήση κακών πηγών όπως η Wikipedia σαν πηγές.
  Ο υποφαινόμενος έχει μεν μια εκπαίδευση επιπέδου ΔΙΕΚ πάνω στη δημοσιογραφία (την οποία έχει ασκήσει μόνο για λίγους μήνες επαγγελματικά) αλλά η οποία προφανώς δεν έδωσε όλα τα αναγκαία εφόδια και δυστυχώς λόγω ανυπαρξίας ουσιαστικότερης αρχισυνταξίας (με το περιεχόμενο του όρου που περιέχει την κριτική διόρθωση κειμένων και τεχνικών λαθών) εκ μέρους του Μέσου, μαθαίνει από τα λάθη που κάνει δημόσια. Θα γίνουμε καλύτεροι, αλλά τα λάθη μάλλον είναι πάντα μέρος της διαδρομής. Τουλάχιστον να γίνονται καλύτερα λάθη.

• -Ο υποφαινόμενος παρότι δεν κρύβει τις πολιτικές συμπάθειες του, δεν είναι μέλος του ΚΚΕ– ούτε κάποιας άλλης οργάνωσης. Αυτό μεταξύ άλλων σημαίνει ότι λειτουργεί άνευ καθοδήγησης και συλλογικής επεξεργασίας. Κάθε κείμενο της στήλης είναι αποτέλεσμα ατομικής δουλειάς. Και αυτό, μεταξύ άλλων, σημαίνει ότι λείπει ένα ακόμα δίχτυ ασφαλείας για πιθανά λάθη. Σίγουρα θα ήταν προτιμότερη μια πιο συλλογική φόρμα δουλειάς, αλλά αυτό δυστυχώς δεν είναι δυνατό προς το παρόν.

• -Επίσης, η Katiousa έχει κι αυτή την εξέλιξή της μέσα στο χρόνο. Αυτό το χρόνο είχε από πολύ αδύναμες στιγμές μέχρι στιγμές που μοίρασε πόνο σε διάφορους που τους άξιζε. Έφτασε μέχρι και να δεχτεί επίθεση από χάκερς κάτι που δείχνει πως τα όσα λέει ενοχλούν.
  Δεν ήταν λίγες επίσης οι φορές που της επιτέθηκαν στο όνομα του ΚΚΕ, λες και αποτελεί κάποιου είδους κομματικό όργανο. Αυτό κατά περίπτωση μάλιστα δεν είχε να κάνει με την ανικανότητα των διαφόρων να καταλάβουν, αλλά με τη συνειδητή προσπάθεια να δείξουν ότι είναι σε διάλογο με το κόμμα όταν αυτό τους έγραφε επιδεικτικά.
  Οι άνθρωποι που τρέχουν την Κ είναι ερασιτέχνες, που σημαίνει ότι πρέπει να χειρίζονται σαν τον ζογκλέρ την προσωπική τους ζωή, η οποία συμπεριλαμβάνει και οχτάωρα σε άλλου είδους δουλειές, με αυτήν. Δεν είναι κάποιου είδους ειδικοί, άνθρωποι με ακαδημαϊκές σπουδές και καριέρες στη δημοσιογραφία. Και είναι άνθρωποι που ψάχνονται να γίνουν καλύτεροι, που δεν βολεύονται στα ήδη υπάρχοντα. Κάτι που είναι η ουσία της ζωτικότητας της εργατικής τάξης. Η Κ είναι από αυτά τα πειράματα της εργατικής τάξης ανά την Ιστορία που αντιμετωπίζουν ένα βουνό από προβλήματα και αδυναμίες, έχουν έναν ολόκληρο κόσμο απέναντί τους και, κανονικά, δεν θα έπρεπε να λειτουργούν καν, αλλά παρόλα αυτά η ζωτικότητα αυτή βρίσκει τον τρόπο να παράξει μικρότερα και μεγαλύτερα θαύματα. Όποιος κατέχει τη τέχνη της παρατήρησης, μπορεί να κλέψει στιγμές στο χρόνο και να χαζέψει εκτιμώντας αυτές τις δράσεις.

• -Η στήλη εξακολουθεί να μην διεκδικεί το αλάθητο και να ψάχνει μόνιμα για την εποικοδομητική διόρθωση των όσων γράφονται σε αυτή γιατί δεν υπάρχει καμία σιγουριά ότι κρατάει την αλήθεια, όποια και αν είναι αυτή. Παρά τη φύση και τις απαιτήσεις των θεμάτων που διαπραγματεύεται, ο υποφαινόμενος δεν είναι σε καμία περίπτωση κάποιας μορφής “κινηματικός οργανικός διανοούμενος”, κάποια αυθεντία ή κάτι παρόμοιο.  Μάλλον το αντίθετο, θα έλεγε κάποιος.
  Κάθε κείμενο αποτελείται από πράγματα που δεν μπορεί να κρατήσει μέσα του και νοιώθει ότι πρέπει να μοιραστεί για να ηρεμήσει, όχι κάποια πεφωτισμένη διανοητική σπονδή. Υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω που αξίζουν καλύτερα αυτό το ρόλο. Εδώ κάποιος θα βρει περισσότερη στάχτη παρά διαμάντια.

• -Η στήλη είναι δουλειά, είναι επένδυση, είναι έκθεση, είναι ρίσκο. Είναι εργασία που παίρνει χρόνο, ενέργεια, κοστίζει ψυχικά και είναι εργασία που δεν πληρώνει σε ατομικό επίπεδο ούτε χρηματικά, ούτε με κάποιο άλλο αγοραίο τρόπο. Είναι εργασία που συσσωρεύεται με στόχευση πράγματα που ξεπερνάνε το άτομο και τα θέλω του ούτως ή άλλως. Είναι ένα μικρό λιθαράκι στην οικοδόμηση ενός διαφορετικού κόσμου, για τον οποίο εργάζονται ήδη εκατομμύρια σε όλο τον κόσμο. Και παραμένει ακόμα στοίχημα που πρέπει να κερδηθεί.

Σε κάθε περίπτωση, η στήλη έχει βρει φίλους που ακούνε αυτό που έχει να πει, ανθρώπους που έχουν κάνει πολλές φορές και το βήμα για να επικοινωνήσουν τη γνώμη και τη συμπάθεια ή τη δημιουργική κριτική τους για τη στήλη και αυτό είναι αρκετό για να νοηματοδοτήσει την όλη διαδικασία.