REVOLTERPIECES – Λίγα λόγια για τη στήλη

Τώρα που η στήλη και το site κλείνουν τον ένα χρόνο λειτουργίας, ώρα για λίγη ομφαλοσκόπηση. Για να θυμηθούμε που είμαστε και να δούμε πού πάμε. Ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων

1. Η στήλη είναι, όπως τα περισσότερα πράγματα που έχουν μια πορεία στο χρόνο, ένα ταξίδι. Μια εξελικτική πορεία. Με τα πάνω της και τα κάτω της, με τα δυνατά της κείμενα και τα λιγότερο καλά. Στη τελική με τις μικρές της νίκες και με τις ήττες της. Είναι σκέψεις που γίνονται επικοινωνία για να μη γίνουν εσωτερίκευση και πίεση και στο τέλος φρίκες. Και, για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, στο ταξίδι αυτό δε με νοιάζει να πάρει μαζί της τους πολλούς αλλά όσους έχουν την όρεξη να το κάνουν μαζί της. Κοινώς δε με νοιάζει να τη διαβάζουν οι περαστικοί και καταναλωτές, “οι τεμπέληδες που διαβάζουν” για να χρησιμοποιήσω τη φράση του -γενικά απεχθή- Νίτσε, αλλά μόνο όσοι έχουν όρεξη να σκεφτούν και να αλληλεπιδράσουν με τις σκέψεις που καταθέτονται μπροστά τους. Αυτοί που αυτές τις σκέψεις θα τις μετουσιώσουν σε δράση. Αυτοί πάλι που η σχέση τους με ένα κείμενο τελειώνει με ένα like που μπορεί να πατήσουν ή να μη πατήσουν και ξεχνάνε τα πάντα σε 30’΄, δεν με αφορούν και είμαι σίγουρος ότι στον ωκεανό πληροφορίας του ίντερνετ θα βρουν πολύ πιο ευπρόσδεκτες γωνιές να αναπαράγουν τις συνήθειες τους.

2. Εκτός από σκέψεις, η στήλη είναι και εργασία. Είναι παίδεμα, είναι μελέτη, είναι χρόνος και ενέργεια, είναι ψυχικά κουράγια και είναι και ρίσκο της έκθεσης. Άλλα αυτή την εργασία, μια εργασία που δεν πληρώνει και δεν κεφαλαιοποιείται ατομικά, είναι εργασία που συσσωρεύεται για ένα σκοπό. Ένα σκοπό που με ξεπερνάει σαν άνθρωπο και στον οποίο αφιερώνω χρόνια τώρα μάλλον το καλύτερο μέρος του εαυτού μου. Και αυτός ο σκοπός είναι η απελευθέρωση της εργατικής τάξης, και μέσα από αυτήν, της ίδιας της ανθρωπότητας από κάθε τι που την κρατάει στα γόνατα. Μεγαλεπήβολος στόχος, αλλά ευτυχώς δεν εξαρτάται από μένα. Εγώ κάνω μόνο ό,τι μπορώ και μου αναλογεί. Και η στήλη αυτή είναι άλλο ένα από αυτά τα πράγματα που κάνω. Και απευθύνεται μόνο σε αυτούς που κάνουν το ίδιο. Αν συντονίσουμε όλοι την εργασία μας, την ζωτικότητα, τη σκέψη και τη θέλησή μας, μπορούμε να καταφέρουμε και αυτόν τον τόσο μεγαλεπήβολο στόχο.

3. Η στήλη στη πλειοψηφία της δεν είναι μια “πολιτική” στήλη. Δηλαδή δεν ασχολείται με το πεδίο της ανθρώπινης δραστηριότητας που έχουμε συνηθίσει να λέμε “πολιτική”. Δεν ασχολείται με την κυβέρνηση, δεν μιλάει για οικονομικά, δεν έχει αναφέρει τη λέξη ΔΝΤ. Και αυτό γιατί και εγώ δεν ασχολούμαι με αυτό σε τέτοιο βαθμό. Αλλά ασχολείται με ένα ευρύτερο μέρος πραγμάτων που για μένα είναι εκεί που βρίσκεται η ουσία της έννοιας της πολιτικής. Στην κοινωνική συμπεριφορά και αντίληψη.
Αυτό μεταφράζεται στο ότι όταν μίλησε για τη συνθήκη της Βάρκιζας, δεν το έκανε για να κάνει κάποια περιγραφή της ιστορίας ή να βγάλει κάποια πολιτικά συμπεράσματα, αλλά για να χτυπήσει κάποια λογικά fallacies που σπέρνουν τη βλακεία μέσα στην κοινωνία. Γιατί θεωρώ ότι απαραίτητος όρος για να νικήσουμε το Κεφάλαιο, είναι να καθαρίσουμε πρώτα από όλα τη σκέψη μας από τον νοητικό θόρυβο και να σκεφτούμε καθαρά.
Έχουμε μιλήσει επίσης για τον χρόνο και το βίωμά του, για τον έρωτα και άλλα συναισθήματα, για την Τέχνη και τη θέση της στη κοινωνία, για την έννοια της συντροφικότητας και μια σειρά από άλλα θέματα που -ευελπιστώ- μας εξοπλίζουν και στην επαναστατική υπόθεση. Όπως λέει και ο Μαγιακόφσκι: “Δεν είναι μόνον ο κομμουνισμός στη γη, στα κάθιδρα εργοστάσια εκείνα. Είναι και μέσ’ στο σπίτι, στο τραπεζάκι μπρος, στις σχέσεις, στη φαμίλια, στην καθημερινή ρουτίνα.”

4. Σαν συνέχεια του 1 και της σχέσης με τον κόσμο που διαβάζει τη στήλη, θέλω να κάνω ξεκάθαρο ότι η στήλη σε καμία περίπτωση δεν εμφορείται από κάποια ατσαλωμένη αυτοπεποίθηση για τα όσα καταγράφονται σε αυτή. Τα κείμενα είναι περισσότερο ερωτήσεις παρά απαντήσεις. Και, σε κάθε περίπτωση, ψάχνω τις τοποθετήσεις που θα με κάνουν να καταλάβω τα τυχόν λάθη μου και να εξελίξω τη σκέψη μου. Οπότε όποιος θεωρεί ότι έχει κάποια καλόβουλη κριτική, όχι εύκολη και πρόχειρη αλλά καλοδουλεμένη, είναι παραπάνω από ευπρόσδεκτος να την καταθέτει. Ούτως ή άλλως δεν διεκδικώ το ρόλο κάποιου διαφωτιστή ή ακόμα περισσότερο καθοδηγητή, αλλά αυτόν του συνομιλητή. Άλλωστε σε καμία περίπτωση δεν είναι ότι τα έχω πιο ξεκάθαρα από κάθε έναν άλλο και ότι δε χρειάζομαι και ο ίδιος βοήθεια.

5. Το όλο project της Κατιούσα έχει προσφέρει στη στήλη τον χώρο να εκφραστεί. Και, παρότι η Κατιούσα δεν είναι κάποιας μορφής οργάνωση, και αν είναι δεν ανήκω σε αυτήν, είναι ωραίο να κάνεις τα πράγματα πιο συλλογικά. Ακόμα και με ανθρώπους που δε γνωρίζεις προσωπικά και δεν έχεις κοινό οικονομικό, πολιτιστικό και γεωγραφικό τοπικό backround. Δε ξέρω για σας, αλλά για μένα αυτό είναι απίστευτα όμορφο σαν σκέψη.

Αν μετά από όλα αυτά, και αν είσαι νέος στη στήλη, ψήνεσαι να δεις τι άλλο έχει ειπωθεί εδώ και ένα χρόνο, κάνε κλικ εδώ.