Το σεντούκι του κορμιού

ΦΑΚΟΣ ΕΡΥΘΡΑΣ ΕΠΑΦΗΣ

Όσο κι αν το αίμα σας έρθει στο κεφάλι και νομίζετε ότι διαβάζετε υπερβολές, είναι πραγματικότης. Μπορεί στην Αμερική ο οποιοσδήποτε να καταφύγει σε ένα μηχάνημα αυτόματης λήψης αίματος με πλαφόν αμοιβής τα 60 δολάρια για δύο λίτρα!

Σου πίνουν το αίμα (προειδοποιητική απειλή). Μου ήπιαν το αίμα (εξαντλητική απόγνωση). Ρουφάει αίμα (αόριστη κριτική σε κάθε είδους βρυκόλακα). Το αίμα χύνεται, μιλάει, παγώνει, πήζει, εξετάζεται, αναλύεται, γενεαλογεί, καταβάλλεται ως αντίτιμο, ρέει, μεταγγίζεται, μολύνεται… Θαρρώ πως το αίμα και ως υποκείμενο και ως αντικείμενο χωράει σε άπειρες φράσεις σε όλες τις γλώσσες για αναρίθμητες σκέψεις, πράξεις και ιδέες των ανθρώπων. Απ’ όλες τις διαδρομές του αυτή που με φοβίζει και με συγκινεί στο εκλεπτυσμένο, περιγραφικό, σχεδόν απόκρυφο ως προς το κίνητρο αλλά ορατό ως χρώμα των ανθρώπων, είναι το αίμα που ανεβαίνει στο κεφάλι. Ως θυμός. Και ως αιδώς. Είναι τότε που το αίμα ταράζει.

Και ταράχτηκα. Μου ανέβηκε στο κεφάλι σαν οργισμένη ντροπή καθώς διάβαζα για την αμερικάνικη υποστήριξη που παρείχε με δηλώσεις του στην κυβέρνηση, ο αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα, παραμονή ψήφισης των μέτρων παραμονής μας στο στρατόπεδο του. Κατά ανεξήγητο τρόπο μου ήρθε στο μυαλό, σα φορτισμένο εκρηκτικό ερυθρό αιμοσφαίριο, η εικόνα του φτωχού Αμερικάνου που ξεμένει από μετρητά, δεν έχει τίποτε για να πουλήσει, ούτε τη δουλειά του, ούτε καν χρυσά δόντια,  και βρίσκεται στην ευφυή και αποτελεσματική φιλάνθρωπη θέση που εμπνεύστηκε ο καπιταλισμός του, να βρει 60 δολάρια σε λίγα λεπτά χωρίς να υποχρεωθεί σε κανέναν, βασιζόμενος στο κορμί και στις δυνάμεις του. Είναι πραγματικότης, όσο κι αν το αίμα σας έρθει στο κεφάλι και νομίζετε ότι διαβάζετε υπερβολές. Μπορεί στην Αμερική ο οποιοσδήποτε να καταφύγει σε ένα μηχάνημα αυτόματης λήψης αίματος με πλαφόν αμοιβής τα 60 δολάρια για δύο λίτρα! Καταφύγιο των φτωχών κι απελπισμένων. Επιστημονικά και τεχνολογικά εξελιγμένη διαδικασία με επαρκή και αποστείρωση, έλεγχο κλπ. Εικάζω ότι είναι σωτήριο μέτρο, όταν αποτυγχάνουν όλα τ’ άλλα. Δε θα χρειάζεται ίσως παρά μια τυπική άδεια σαν κι αυτές που fast-track δίνονται για καινοτόμες επιχειρήσεις, για να εφαρμοστεί ως μέθοδος επιβίωσης και στην Ελλάδα. Υποθέτω ότι αργά ή γρήγορα στη Βουλή θα συζητάμε για την τιμή του αίματος με όρους διαχείρισης αυτού του πολύτιμου εθνικού κεφαλαίου, που τόσο εγωιστικά ο καθένας κρατάει για τον εαυτό του, στο σεντούκι του κορμιού του.

Λιάνα Κανέλλη

ΥΓ. Διαβάζω στην σύγχρονη Liberation ότι ο Μανού Μακρόν είναι έναν πόντο κοντύτερος από τη Μαρί Λεπέν, με ύψος 1,73 εκ. Κέρδισε όμως. Η έγκριτη πληροφορία ότι το σκύλο του τον λένε Φιγκαρό με παραπέμπει στους αντίστοιχους γάμους του Φίγκαρο μεταξύ εγκυρότητας κι ελκυστικότητας της πληροφορίας. Κι επειδή το αίμα δεν πρέπει να πάψει να μου ανεβαίνει στο κεφάλι για όποιο λόγο θέλει, έστω και με ρίσκο εγκεφαλικού, διαλέγω την Κατιούσα μας εδώ, και ως όπλο και ως τραγούδι εντελώς ξεδιάντροπα και με νηφάλια οργή.

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: