Στο πηνίο μου: Και εγώ μεγάλωσα με ”Η ζωή του παιδιού”

Στην αρχή η είδηση μου άστραψε και εμένα σαν λαμπιόνι στα μάτια. “Σεξισμός” σκέφτηκα, αλλά μετά κατάλαβα πως αν έγραφα θα ήταν τσάμπα διαφήμιση στην Ένωση Ελλήνων Φυσικών και σε όσες αρλούμπες λέει.

Το είδα που λέτε το φυλλάδιο από την Ένωση Ελλήνων Φυσικών και σκέφτηκα και εγώ όλα αυτά που τόσoι σχολίασαν από κάτω: Σεξιστική εκλαΐκευση της Φυσικής επιστήμης, αναχρονισμός και κατηγορίες για όλα όσα αντιεπιστημονικά ως τώρα έχει κάνει η Ένωση και μέλη αυτής. Ήθελα να μπω και εγώ στο παιχνίδι. Και μετά το είδα ξανά και ξανά αναρτημένο παντού. Με τα ίδια σχόλια και κατηγορίες και μετά  σαν να εκνευρίστηκα καθότι και η αρνητική διαφήμιση είναι διαφήμιση.

Όσοι αγνοούσαν το περιοδικό το έμαθαν. Όσοι αγνοούσαν την Ένωση την έμαθαν. Όσα ψευδοεπιστημονικά έχει ισχυριστεί κατά καιρούς τα μάθαμε και τα ξεψαχνίσαμε. Να ενώσω το ξίφος μου σαν σταυροφόρος εναντίον του σοβαρού ζητήματος του ”Γιατί στο διάολο κανείς δεν ελέγχει και δεν παρεμβαίνει σε τέτοιες ενώσεις, των οποίων πολλές εκδηλώσεις θα μπορούσαν κάλλιστα να παίζουν σαν θεματική ”Στις πύλες του Ανεξήγητου” (Κώστα Χαρδαβέλλα λείπεις τα βράδια, respect man, 10 λεπτά άντεχα την εκπομπή πριν κοιμηθώ. Το καλύτερο υπνωτικό); Αλλά και πάλι ιδέα δεν έχω από Φυσική και δεν θα βγάλω το φίδι από την τρύπα, όταν αυτοί που ξέρουν τα του κλάδου τους παραμένουν αδρανείς απέναντι σε τέτοιες καταστάσεις και απλά σχολιάζουν θυμωμένα κάτω από αναρτήσεις.

Γιατί όσο  αφήνεις  την  μ#$$%, έχει την τάση να εξαπλώνεται. Νόμος! Δικός μου, αλλά έχει επιβεβαιωθεί από την ίδια την ζωή. Είδα αυτό το σύστριγγλο και το σοβαρό να  χάνεται μέσα στο εφήμερο ”Πάμε να σχολιάσουμε κάτω από το σεξιστικό εκείνο φυλλαδιάκι και να νιώσουμε λίγο Κολοντάι” ; Σκέφτηκα πως όσο εμείς καμωνόμαστε την Κολοντάι κάποιοι άλλοι γίνονται μάγκες, αφού το σεξιστικό φυλλαδιάκι τους γίνεται γνωστό σε κάθε γωνιά του διαδικτύου.

Δεν είναι η πρώτη φορά που μοιράζεται αντιεκπαιδευτικό υλικό στα σχολεία και βλέποντας στην οθόνη μου Κεραμέως και Μενδώνη (γιατί το τι μοιράζεται στα σχολεία επιδρά στον πολιτισμό μας και ο πολιτισμός μας στα σχολεία) δεν έχω ελπίδα πως αυτό θα αλλάξει σύντομα.

Ανήκω στην γενιά που μας έδιναν στο δημοτικό το ”Η ζωή του παιδιού”. Θεωρητικά το αγοράζαμε, αλλά οι δάσκαλοι μας, μας ψιλοπίεζαν κιόλας .Ειδικά ορισμένοι επειδή τάχα είχε μέσα ωραία κείμενα για μικρά παιδιά και σου μάθαινε ένα σωρό πράγματα. Επειδή είχαμε ΠΑΣΟΚ και μας περίσσευαν το παίρναμε μέσα στα άλλα. Δεν θυμάμαι ούτε μια λέξη από εκεί μέσα, αλλά θυμάμαι να το διαβάζω. Δεν επηρεάστηκα από αυτό. Μπαχαλοκομμουνίστρια έγινα.

Έγινα κομμουνίστρια γιατί οι γονείς μου γνωρίζοντας το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας μας, φρόντισαν να έχουν μια μεγάλη βιβλιοθήκη με ένα σωρό λογοτεχνικά βιβλία τα οποία συνεχώς ανανέωναν. Και όχι δεν ήταν μόνο κομμουνιστικά βιβλία.Είχε τα πάντα. Και όχι, δεν έμπαινε μόνο Ριζοσπάστης στο σπίτι έμπαινε και Έθνος, και Καθημερινή … και Espresso. Γιατί σκοπός τους ήταν να μεγαλώσουν παιδιά με κριτική σκέψη και δικές τους προτιμήσεις. Ελεύθερα να επιλέξουν είτε την χαζομάρα είτε το σοβαρό βιβλίο. Το ότι επέλεξα συνειδητά τον κομμουνισμό έχει μεγαλύτερη αξία από να τον ακολουθούσα λόγω οικογενειακών παρωπίδων.

Όπως όλοι γνωρίζουμε οι ταινίες τρόμου δεν κάνουν τα παιδιά σχιζοφρενείς δολοφόνους. Τα πολεμικά παιχνίδια δεν κάνουν το παιδί βίαιο. Ένα φυλλάδιο δεν θα κάνει το παιδί μας σεξιστή. Το άμεσο περιβάλλον είναι αυτό που επηρεάζει το παιδί και εκεί είναι που πρέπει να επεμβαίνει η πολιτεία ώστε να ”το σώσει”. Στην δεδομένη φάση της ιστορίας, στην Ελλάδα έχουμε χτυπήσει τζακ-ποτ και τόσο η ελληνική κοινωνία, όσο και η πολιτεία νοσούν από έλλειψη πνευματικής διαύγειας. Το αντίδοτο δεν είναι πέντε -δέκα ποσταρίσματα, αλλά  η συνολική αλλαγή κατεύθυνσης  ως  προς ποια κοινωνία θέλουμε να δημιουργήσουμε στο μέλλον. Αν πας στην κάλπη και ρίχνεις Δεξιά, θα μοιραστεί τέτοιο χριστιανο-ηθικό υλικό ή ψευδοεπιστημονικό. Είναι στοιχείο της συντηρητικής κουλτούρας ο παραλογισμός. Μην ξεχνάμε πως είναι οι απόγονοι του ”ελέω Θεού” βασιλιάδων. Μην ξεχνάμε πως η χριστιανική θρησκεία είναι μια σεξιστική θρησκεία και κατ’ επέκταση αισθάνεται άνετα με ένα σεξιστικό επιστημονικό παράδειγμα, παρά με την ορθολογικότητα της μη ύπαρξης του Θεού, όπως διατείνεται η αριστερά.

Το παιδί πρέπει να ρθει σε επαφή από νωρίς με την φυσική χαζομάρα της ανθρωπότητας και να την απορρίψει μόνο του. Θα μου πεις και αν δεν είναι τυχερό και δεν έχει γονείς να του μάθουν την ελευθερία, την κριτική σκέψη ή να έχουν τεράστια βιβλιοθήκη;

Τότε όση ώρα εσύ χάνεις τον καιρό σου δίνοντας δημοσιότητα στην χαζομάρα και στον σεξισμό του, κάνοντας τον “τάση” στο ίντερνετ ή viral, μπορείς να ξοδεύεις την ενέργεια σου φτιάχνοντας ένα δικό σου κείμενο, το οποίο να μοιράζεται δωρεάν και να έχουν πρόσβαση όσο τα δυνατόν περισσότερα παιδιά. Έτσι και αλλιώς περισσότερα έχουν κολλημένη μούρη στο ίντερνετ παρά στον μαυροπίνακα. Να το κάνεις τόσο ελκυστικό και να προτρέπεις να δείξουν το υλικό σου και σε παιδιά που δεν έχουν δυνατότητα να το δουν στο ίντερνετ. Έτσι σταματάς, βάζεις φρένο στην χαζομάρα. Με τη δημιουργία. Μην την θεωρήσεις σταγόνα στον ωκεανό, σκέψου πως σταγόνα την σταγόνα δημιουργείς ένα δικό σου ωκεανό, στον οποίον μπορεί ένα παιδί να ταξιδέψει και να σωθεί από το κακό οικογενειακό περιβάλλον ή από ένα στρυφνό εκπαιδευτικό σύστημα. Σκέψου να γίνεσαι ωκεανός και αέρας που θα πάει την ψυχή του σαν καράβι σε άλλες ακτές και χώρες. Να γίνεις αφορμή για έναν άλλον κόσμο με άλλα δεδομένα.

Επιστρέφω στην πολιτική διάσταση του θέματος, αφού οι πολιτικές μας επιλογές καθορίζουν την εκπαιδευτική πολιτική που θα εφαρμοστεί. Ψηφίζοντας ανθρώπους που πιστεύουν σε ”θαύματα” ανοίγουμε εξ ‘ ορισμού της πόρτα σε ανθρώπους που θα μπερδέψουν την κβαντική φυσική με την μεταφυσική.

Στην εποχή των ακολούθων και των likes, το γεγονός πως η χαζομάρα τους προσέλκυσε χιλιάδες κόσμου, τους έδωσε τρομερή χαρά. Εκεί που  οι απόψεις τους  διαμοιραζόταν σε στενό κύκλο στον οποίον  ξεπλήρωνε ο ένας του άλλου τα κολλητιλίκια ήρθε σαν μάνα εξ ουρανού το viral.

Λύσε, δέσε το γουρούνι μακρυσχοίνησε η κλώσα, πέρασε η μέρα που λέει και ο σοφός λαός (ο οποίος σοφός λαός, σοφά λόγια λέει, αλλά στην κάλπη άλλα πράττει). Και πολύ ασχοληθήκαμε μαζί τους, προσπαθώντας να αποδείξουμε το αυτονόητο. Πάμε να γράψουμε, ζωγραφίσουμε, συνθέσουμε μουσική, τραγουδήσουμε, χορέψουμε, σκεφτούμε, πειραματιστούμε, δημιουργήσουμε έναν άλλο κόσμο. Όλα τα άλλα στο πηνίο μας!

 

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: