Ταλιμπανίζοντας μετ’ ευτελείας

Οι Ταλιμπάν είναι εδώ. Ζουν ανάμεσά μας (Ταλιμπάν = σπουδαστής). Όχι με την «εξωτική» τους μορφή, παντελόνι, σαρίκια, μούσια, όπλα, αλλά με λάβαρο την ατομική τους άποψη και τον ιερό πόλεμο της δύναμης επιρροής της, ώστε όταν καταφέρει να επιβληθεί σε πολλούς να εξασφαλίζει την προσοδοφόρα νέα μορφή εξουσίας που λέγεται ινφλουένσερ (επιδραστικός). Έτσι έρχονται οι χορηγοί, επώνυμοι ή και ανώνυμοι, και σε χρηματοδοτούν για να λες αυτό που θέλουν με τρόπο που να φαίνεται ότι εκθέτεις ελεύθερα τη γνώμη που διαμόρφωσες ολομόναχος. Δηλαδή μπορείς να ταλιμπανίζεις περί παντός επιστητού, εναντίον οποιουδήποτε, λάμποντας έστω και προσωρινά σε μια χρυσοτόκο εικονική πραγματικότητα.

Στη Δύση αυτοί που φρικάρουν με τους Ταλιμπάν και την μπούρκα είναι άριστοι σπουδαστές των ηδονών της εξωτικής Ανατολής. Για παράδειγμα, στα είδη του μαζικού δυτικού τουρισμού δεκαετίες άνθισε ο σεξουαλικός τουρισμός στην Άπω Ανατολή για μασάζ σώμα με σώμα, όργια με ανήλικα κοριτσάκια και αγοράκια, κι άλλα τέτοια «αγαθά» του παγκοσμιοποιημένου εμπορίου σάρκας. Τα παραμύθια της Χαλιμάς δεν τα ξέρει κανείς. Στην πλειονότητά τους είναι αμετάφραστα. Τη Χαλιμά όμως ως κρυφό αντικείμενο του πόθου, φρέσκια, ανήλικη ή και σιτεμένη ως φαντασίωση, τη θεωρούν δίκαιη ανταμοιβή όσοι ιδρώνουν για να επενδύσουν στα φθηνά εργατικά χέρια της Ανατολής, Εγγύς ή Άπω, μανατζαραίοι, σαπιοκοιλιάδες ματσωμένοι μεσήλικες, ταλιμπάν του βρώμικου χρήματος που βιάζει επ’ αμοιβή γυναικόπαιδα όταν δεν τα μαντρώσει σε φάμπρικες ή δεν τα βομβαρδίζει. Κι αυτή η εκπαίδευση είναι συστηματική, έχοντας παράξει εκατομμύρια ώρες σειρών και ταινιών εδώ και πολλές δεκαετίες.

Ο δυτικός ταλιμπάν είναι θεοκράτης του πλούτου. Με μαγικό αυλό την αναγνωρισιμότητά του οδηγεί μάζες στη σπηλιά της εκούσιας εκμετάλλευσης με υπόσχεση την έξοδο από τη μιζέρια. Αν το καλοσκεφτεί κανείς, ο ταλιμπανισμός της Δύσης είναι η πιο εξελιγμένη μορφή της γκεμπελικής προπαγάνδας. Αλλάζει και τη φύση του φόνου, καθιστώντας το παλιό, ξεπερασμένο ειδεχθές, το αποτρόπαιο, απλά διαφημιζόμενο και κοινότοπο κακό που προσφέρει μια δυσνόητη ευχαρίστηση στον δράστη. Ο εικοσάχρονος που μαχαίρωσε τον συνομήλικό του ανάρτησε το μαχαίρι καυχόμενος ότι ανέβασε κι ένα …στόρι.

Θέλει βαθιά μελέτη σε επιστημονικό επίπεδο και σε συνθήκες πολιτικής και κοινωνικής εγρήγορσης η επιδραστικότητα των προτύπων της εποχής. Για παράδειγμα, ένας δεκαπεντάρης των φτωχών λαϊκών στρωμάτων που τον εξοντώνει και το σχολείο εκτός από την ανέχεια, μαζί με τον διπλανό του που δουλεύει δέκα και δώδεκα ώρες ως ανήλικος σε μαύρη εργασία, μπορεί να πιστεύει ότι θα πηγαίνει για τένις εννιά με έντεκα το βράδυ ή πέντε με εφτά το πρωί στην αλάνα, για να γίνει Τσιτσιπάς; Κι αν δεν είναι πάνω από 1,95 να μετατραπεί έστω σε μια πενταετία στον Γιάννη της γειτονιάς του; Περισσότερες πιθανότητες έχει να γίνει ο Ταλιμπάν του φύλαρχου της περιοχής του, πιθανότατα πρεζέμπορα ή συμμορίτη. Στον Τσιτσιπά την έπεσαν οι αστοί. Δικό τους ίνδαλμα είναι. Όχι γιατί παίζει καλό τένις, αλλά γιατί έβγαλε νωρίς λεφτά. Κι έτσι κανείς δεν θα διακρίνει πίσω από τις δηλώσεις τις δικές του και του πατέρα του περί ελευθερίας επιλογής, υγείας και φυσικής κατάστασης των νέων και των αθλητών, την πραγματικά επικίνδυνα ρωγμή που θεωρεί ότι έχει το δικαίωμα να προξενήσει στον πανικόβλητο από την πανδημία κοινωνικό ιστό. «Δεν έχει δοκιμαστεί επαρκώς το εμβόλιο», είπε. Σε ποιους; Στους φτωχότερους, στους γηραιότερους, στους λιγότερο υγιείς, αυτούς που γίνονται πειραματόζωα για ένα κομμάτι ψωμί, αυτούς που θα χάσουν το μεροκάματο αν δεν εμβολιαστούν όταν αυτό ισοδυναμεί με τρία μπαλάκια του τένις, που πετιούνται μετά από τρία γκέιμ;

Οι Ταλιμπάν της Δύσης που τώρα μιλάνε για τα αναξιοποίητα κοιτάσματα χρυσού, λιθίου κ.λπ. του ενός τρισ. του Αφγανιστάν, ακόμα κι όταν μιλάνε για την μπούρκα είναι επειδή τη φοράνε ως υποκρισία. Ας μείνω λοιπόν να αναρωτιέμαι μετά από τόσες ψευτοβαρύγδουπες αναλύσεις για το Αφγανιστάν, πετράδι του ιμπεριαλιστικού στέμματος, τι παθήσεις των ματιών ταλανίζουν τις γυναίκες που ζουν βλέποντας τον κόσμο πίσω από ένα μαύρο δίχτυ, φορώντας μαύρα με 47 βαθμούς καύσωνα. Γιατί όταν σου λένε ότι ο ταλιμπανισμός αντικατέστησε τον κομμουνισμό, ως πρόβλημα της Δύσης, τότε ο τίτλος του παρόντος ισχύει μέχρι κεραίας.

Σημείωση: Το άρθρο της Λιάνας Κανέλλη αναδημοσιεύεται από τον Ριζοσπάστη του Σαββατοκύριακου 21-22/8/2021