Τι ψηφίσατε ρε μ@λ@κες…
Από τα “καλά να πάθετε που καήκατε στο Μάτι, είχατε αυθαίρετα” στα “καλά να πάθετε που μείνατε χωρίς δουλειά”, μια πρώτη φορά αριστερή ξετσιπωσιά δρόμος. Κανένας μας δεν είναι καλύτερος ή πιο έξυπνος επειδή ψηφίζουμε κάτι. Εκτός αν πιστεύουμε ότι η πλειοψηφία θα κερδηθεί με παρθενογένεση ή ακόμα χειρότερα με χλεύη.
Από του… Χάρου τα δόντια γλύτωσε ο ”σούπερμαν” υπουργός εργασίας Κωστής Χατζηδάκης το περασμένο Σάββατο, όταν οι εργαζομένοι -απολυμένοι στα Λιπάσματα Καβάλας κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεων που πραγματοποίησαν τα σωματεία στη ΔΕΘ, έκαναν μια στάση να τα πουν και από κοντά στον υπουργό. Η οργή τους και η αγανάκτησή τους ξεχείλιζε, η κατάσταση που περιέγραφαν για το τι βιώνουν με τις οικογένειες τους κόμπος στο στομάχι, οι συνεχιζόμενες κινητοποιήσεις τους όμως ελπίδα να βρουν το δίκιο τους.
Πολλοί μπορεί να αγνοούν τον αγώνα τους και όμως κράτησαν από το όλο σκηνικό μια ατάκα ενός εργαζόμενου προς τον υπουργό εργασίας: ”Eγώ ψηφίζω 30 χρόνια Νέα Δημοκρατία, περισσότερα από εσένα, μας καταστρέψατε”. Και ποια ήταν η απάντηση στις διάφορες “αριστερές” σελίδες; Γελάκια, ειρωνείες και ένα τεράστιο ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΑΘΕΙΣ. Το hashtag των συριζοτρολ, 2 χρόνια τώρα στην ολότητά του: ΤΙ ΨΗΦΙΣΑΤΕ ΡΕ ΜΑΛΑΚΕΣ.
Από τα “καλά να πάθετε που καήκατε στο Μάτι, είχατε αυθαίρετα” στα “καλά να πάθετε που μείνατε χωρίς δουλειά”, μια πρώτη φορά αριστερή ξετσιπωσιά δρόμος.
Πέσανε από τα σύννεφα που η εργατική τάξη δεν έχει ταξική συνείδηση. Δεν βγαίνουν και τα νούμερα άλλωστε με 80φεύγα% δικομματισμό 40 χρόνια τώρα. Τι ψηφίσατε ρε μαλάκες, λοιπόν, εκτός και αν είναι ΣΥΡΙΖΑ ή ΠΑΣΟΚ. Έξαλλου όλοι εμείς έχουμε πάρει το όπλο για το βουνό της απεργίας διαρκείας από τα 18 μας, έτσι; Δεν έχουμε ψηφίσει ποτέ καμία “βλακεία”, έτσι; Εύκολος στόχος ο εργάτης χωρίς ταξική συνείδηση, μικροαστός κυρ-Παντελής, πείτε τον όπως θέλετε. Κουβέντα για την Ευρωπαϊκή Ένωση που απελευθέρωσε τις ομαδικές απολύσεις, κουβέντα για την εργοδοσία aka Λαυρεντιάδης που πετά στο δρόμο 133 ανθρώπους με τις ευλογίες ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ
Και τι πιο εύκολο μέσα στην απόγνωση της απόλυσης, της ανεργίας, της φτώχειας, να του κουνήσουμε το δάχτυλο για τις επιλογές του και όχι να του δώσουμε το χέρι να σηκωθεί και να παλέψει. Να του μιλήσουμε, να τον κάνουμε να συνειδηοποιηθεί,να τον ωριμάσουμε πολιτικά, σαν τις συνθήκες που βλέπουμε ώριμες χρόνια, μαζί με τους εργάτες που ψηφίζουν τα αφεντικά τους. Ένας αριστερός ελιτισμός, ανοησία και κυρίως έλλειψη ταξικής συνείδησης και χλεύη για τους αγώνες των εργατών. Μαζί με τον άνθρωπο που έμεινε χωρίς δουλεία ΧΘΕΣ, χωρίς αποδεικτικά ψήφου και πιστοποιητικά πολιτικών φρονημάτων (εκτός αν είναι φασίστας).
ΤΩΡΑ είναι η ευκαιρία να σε ακούσει και να μην πάει η αγανάκτησή του στην ακροδεξιά τυφλή οργή.
Στην τελική, αυτόν τον λαό έχουμε. Όποιος θέλει να αλλάξει τους πολιτικούς συσχετισμούς υπέρ της εργατικής τάξης, αυτόν τον άνθρωπο πρέπει να πείσει. Εκτός αν πιστεύουμε ότι η πλειοψηφία θα κερδηθεί με παρθενογένεση ή ακόμα χειρότερα με χλεύη.
Κανένας μας δεν είναι καλύτερος ή πιο έξυπνος επειδή ψηφίζουμε πχ ΚΚΕ (όπως αυτός που υπογράφει το κείμενο).
Είμαστε προϊόν συγκυρίας, ιστορίας και πολλή δουλειάς.
Και όπως έλεγε και ένα τραγούδι του Μίκη σε στίχους Ελύτη “Για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή”.
