Το …μαντείο της MONOPOLI

Ήθελα να ‘ξερα τι χρησμούς θα περιέχει το καινούργιο παιχνίδι της Μονόπολης, που τώρα στήνεται, πίσω από fora σαν αυτό των Δελφών, που προωθούν …μη κερδοσκοπικά καινοτόμες ιδέες για την οικονομία στην Ευρώπη, στη Μεσόγειο ή όπου αλλού. Δεν ξέρω μάλιστα αν θα μπορούν να το παίζουν οι αγεωγράφητοι, που δε θα ξέρουν που πέφτει το Κόσοβο ή το Ντονμπάς, κι αν συμφέρει ο τουρισμός ή ο αγροτοτουρισμός, ή και τα καζίνα ακόμα, σε τέως και νυν και αεί εμπόλεμες περιοχές. Οι απορίες μου γεννήθηκαν ακούγοντας όσα είπε στους Δελφούς ο ιλαροτραγικός πολέμαρχος της Ουκρανίας, που έστησε ως πετυχημένος κωμικός μια χρονιά ένα κόμμα, την επόμενη κέρδισε τις εκλογές, που δεν θα ξαναγίνουν φέτος στη λήξη της πενταετούς θητείας του, καθώς συνεχίζεται ο πόλεμος στη χώρα του. Ο Ζελένσκι προσπάθησε να πείσει τους ΝΑΤΟικούς χορηγούς του ότι θα πάνε στράφι οι επενδύσεις τους αν δεν του δώσουν καινούργια πολεμικά παιχνίδια, και η αξία της γης τους στη Μονόπολη θα πέσει, γιατί τα ζάρια είναι πειραγμένα από τους Ρώσους. Καινοτομία, δεν λέω, να έχεις να βγάζεις λεφτά ως δυτικό κεφάλαιο, απέναντι σε ένα απροσδιόριστo, εξίσου καπιταλιστικό ανατολικό, με έναν πόλεμο δι’ αντιπροσώπων. Ευφάνταστο; Καθόλου. Ευρωεκλογές έχουμε και εμείς είμαστε καλύτεροι.

Έχουμε αντιπροσώπους του Θεού, και μάλιστα χωρίς ράσο, φρέσκους και …πετυχημένους, που πουλάνε χειρόγραφα του Ιησού κι άλλα τυμβωρυχικά και μη θαύματα, και ζητάνε ψήφο στις ευρωεκλογές για να συνεισφέρουν σε μια καινοτόμα αντίληψη περί πατρίδας. Αυτό το τελευταίο θέλει προσοχή. Οι πατρίδες είναι πλέον ενοικιαζόμενα δωμάτια στα μεγάλα χωριά μιας δράκας λεφτάδων, που ‘χουν στα χέρια τους από ψηφιακές πλατφόρμες και ορυχεία μέχρι θαλάσσια οικόπεδα και ζώνες, αλλά και εκατομμύρια στρέμματα σταροχώραφα και τρυπάνια για μαύρο χρυσό, από τους πάγους έως την έρημο.

Αυτά τα ενοικιαζόμενα δωμάτια προτείνονται συνήθως σε εκατομμύρια εργαζόμενους και άνεργους που είτε ζουν με την ψευδαίσθηση ότι είναι ελεύθεροι να αποφασίζουν την τύχη τους, είτε τρομοκρατημένοι πως μπορεί από τη μια στιγμή στην άλλη να γίνουν πρόσφυγες στο ίδιο τους το σπίτι. Σ’ αυτές τις ευρωεκλογές πρωταγωνιστούν έτσι κι αλλιώς η επιβεβλημένη διαστρέβλωση της Ιστορίας και η κοινωνική δικτύωση της άγνοιας. Σκέφτομαι πως σ’ αυτήν τη Μονόπολη της ψηφοθηρίας, θα κληθούν να ψηφίσουν παιδιά, πολιτικές όπως η ενοποίηση των Δυτικών Βαλκανίων, χωρίς να ξέρουν πως αυτό είναι ένα κακοφτιαγμένο πάτσγουερκ. Άντε να τους πεις πως οι ισχυροί πήραν μία χώρα, μόλις πριν από 25 χρόνια, την έκοψαν κομματάκια και τώρα την ξανακολλάνε και την πουλάνε ακριβότερα από πριν, οπότε ανεβαίνουν τα πατριδοενοίκια και διαχωρίζονται οι πρόσφυγες σε χρήσιμους και μη, ανάλογα με το συμφέρον του κατασκευαστή της καταστροφής τους. Να, για παράδειγμα, τώρα που οι Ευρωπαίοι λύνουν βάρβαρα το ανεξέλεγκτο προσφυγικό κύμα των κατορθωμάτων τους, από τη Μαύρη έως τη Μεσόγειο Θάλασσα, τον Κόλπο και την Ερυθρά, αρχίζουν και αποκτούν αξία τα συμβόλαια μετακίνησης και εργασίας ρημαγμένων ανθρώπων. Η Κύπρος θα φέρει 10.000 Λιβανέζους εργατικά χέρια, κι εμείς κλείνουμε τα δικά μας με την Αίγυπτο και το Μπανγκλαντές.

Άσε που είμαστε πιο έξυπνοι, και η κυβέρνηση λέει ότι χάρη στο καλό μας κλίμα θα φέρει και μυαλά. Θα δίνει βίζες αβέρτα σε ταλέντα, να δουλεύουν από δω κάνοντας ηλιοθεραπεία με ρακί ή παγωμένη μαστίχα, μια χωριάτικη και δυο τρομάρες. Και κάπως, και κάπου, ανάμεσα εκεί σε ξυπόλυτες διάνοιες και ξυπόλυτους Πακιστανούς και Ινδούς στα θερμοκήπια, οι παπουτσωμένοι γάτοι πολίτες μας θα διαλέξουν εκπροσώπηση στην Ευρωβουλή. Μια πραγματική καινοτομία, που δεν συζητήθηκε στους Δελφούς, θα ήταν να ψηφίζουμε για λομπίστες.

Περνάνε τόσα πράγματα σ’ αυτές τις εκλογές αμάσητα, που σε λίγο θα θεσμοθετηθεί και Νόμπελ για όποιον ξεχωρίζει δυο γαϊδουριών άχυρα. Ωραίοι οι βολικοί σαρκασμοί, σύντροφοι και μη, αλλά η πραγματικότητα είναι άθλια ξεβολευτική, όταν ο Ευρωπαίος ύπατος για τη διπλωματία και την ασφάλεια αναγγέλλει κατάμουτρα σε όλους μας ότι βρισκόμαστε σε πολεμικές προετοιμασίες, κοντολογίς τον επερχόμενο Γ’ Παγκόσμιο, μόλις δυο μήνες πριν τις ευρωεκλογές, τότε κατανοεί κανείς τι σημαίνει να πας να ψηφίσεις σε μια Ένωση όπου δέκα χώρες απαγορεύουν την απεργία, δεκάξι απαγορεύουν τον συνδικαλισμό, όλες μαζί θωπεύουν χυδαία τη θεωρία των «δύο άκρων», κι άμα πας να κουνηθείς, όχι απλώς να αντισταθείς, σε λίγο θα ακούγεται «σκάσε, έχουμε πόλεμο».

Δείτε τη Μονόπολη με το μάτι της άθλιας πραγματικότητας. Η Ρουάντα, που γνώρισε τη μεγαλύτερη εμφύλια σφαγή και προσφυγιά στην ιστορία της ανθρωπότητας, είναι σήμερα «οικόπεδο» στο οποίο οι Άγγλοι στέλνουν ανεπιθύμητους πρόσφυγες για εγκλεισμό σε στρατόπεδα, που πληρώνουν οι ίδιοι. Οι Ιταλοί για τους δικούς τους ανεπιθύμητους νοίκιασαν αντίστοιχα στρατόπεδα στο «δωμάτιο» Αλβανία. Έψαξα την πρεσβεία της Ρουάντα στην Αθήνα και δεν υπάρχει. Εκπροσωπείται από την Τουρκία! Και υποθέτω ότι τώρα στο Κόσοβο η τεράστια εγκαταλελειμμένη βάση Μπόντστιλ των Αμερικανών εύκολα θα μετατραπεί εν μέσω πολεμικής προετοιμασίας σε στρατόπεδο συγκέντρωσης Ευρωπαίων προσφύγων;

Αν ξεφεύγει μια αχτίδα φωτός από την κλειδαρότρυπα των σκοτεινών συμφερόντων σ’ αυτές τις ευρωεκλογές, που στήνονται και διεξάγονται με όρους Μονόπολης στο χρηματιστήριο του αίματος, είναι το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ και η αντοχή του Στάλινγκραντ στην πολιορκημένη μας ζωή.