Το προνόμιο του Παγκάλου
Ο Πάγκαλος, όπως και κάθε αστός πολιτικός και κάθε πολιτικός τυχοδιώκτης που ονειρεύεται τα βουλευτικά προνόμια, μισούν το ΚΚΕ και επιδίδονται στην κατασυκοφάντησή του. Η κοινωνική θέση, υπάρχουσα ή επιθυμητή, καθορίζει την συμπεριφορά και την ιδεολογία τους.
Η πάλη που διεξάγει κάθε τόσο ο Θόδωρος Πάγκαλος, διεκδικώντας τα προνόμιά του απέναντι στο βάναυσο ελληνικό κράτος που διαρκώς τον βασανίζει, μου θυμίζει το αντιπάλεμα των αθλητών του «σούμο». Μια λέξη η οποία στη σύγχρονη ελληνική γλώσσα έχει προσλάβει και μια μεταφορική σημασία, αναφερόμενη στους υπέρβαρους, αυτούς που θυμίζουν παλαιστές του σούμο, χωρίς υποτιμητικές συνδηλώσεις, ιδιαιτέρως για τα πολιτικά ΑμεΑ.
Οι εχθροί, όμως, αυτού του εύσωμου σοσιαλιστή βρήκαν τρόπο να τον καταδιώξουν και εγκυκλοπαιδικώς, όπως διαπιστώνει κανείς διαβάζοντας το λήμμα «σούμο» στην Φρικηπαίδεια:
«Το σούμο είναι μια ευγενής πολεμική τέχνη που μας έρχεται από την Ιαπωνία. Δύο υπερτροφικοί μπεμπέδες, οι οποίοι φοράνε μόνο πάνες, χτυπιούνται προσπαθώντας να βγάλει ο ένας τον άλλον από ένα κύκλο. Τα τελευταία χρόνια, το σούμο έχει γίνει δημοφιλές και εκτός Ιαπωνίας, με μεγάλους αθλητές στην Ελλάδα (βλ. Πάγκαλος…)»
Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω τι τρώει ο Θόδωρος και διατηρεί ή και επαυξάνει αυτή την ευτραφή σιλουέτα, δεδομένου ότι όπως έχει επανειλημμένως δηλώσει ζει με «370 ευρώ σύνταξη» το μήνα, δηλαδή με εισοδήματα πολύ πιο κάτω από τα όρια της φτώχειας, αφού το αντίπαλο πλέον ελληνικό κράτος τού έχει κατάσχει το προνόμιο της βουλευτικής σύνταξης, για το οποίο μόνο το ΚΚΕ αγωνίστηκε να καταργηθεί και γι’ αυτό, μεταξύ άλλων σοβαρών λόγων, το μισεί ο Θόδωρος και επιθυμεί την απαγόρευσή του. Και δεν είναι, φυσικά, ο μόνος. Όσο για τα όσα καταμαρτυρεί ο λαός εναντίον του, ο Πάγκαλος… στον πούλο του. Αλήθεια, τον βλέπει;
Όταν πριν από καιρό ζήτησα από δύο ευέλπιδες εβδομηκοντούτηδες πολιτευτές της αριστεράς να μου πουν τις απόψεις τους για τις προτάσεις τού ΚΚΕ σχετικά με τα βουλευτικά προνόμια, ο μεν της Λαϊκής Ενότητας υποψήφιος βουλευτής ύψωσε το δείκτη του δεξιού του χεριού και το έσεισε επανειλημμένως εναντίον μου δίκην πυροβολισμών, λέγοντας πως «το ΚΚΕ προτείνει ό,τι κι ο Καρατζαφέρης», ο δε έτερος, υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ, θεωρούσε δίκαιο να αμείβονται οι βουλευτές «με δέκα χιλιάδες ευρώ». Το κακό με πολλούς πολιτευτές υποψηφίους και στελέχη της αριστεράς είναι ότι ενώ έχουν πολλές τέτοιες αριστερές απόψεις και τις εκφράζουν ευθαρσώς στις μεταξύ τους συναντήσεις, ποτέ δεν τις δημοσιεύουν γραπτώς, ώστε να τις γνωρίζει και ο λαός που ψηφίζει αριστερά κόμματα. Γι’ αυτό, άλλωστε, θυμάστε τις διενέξεις στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, όταν έγινε κυβέρνηση και τέθηκε το θέμα κατάργησης του προνομίου απόκτησης δωρεάν αυτοκινήτου﮲ τελικώς το κατάργησαν μαζί με τα μνημόνια.
Έτσι, λοιπόν, ο Θόδωρος, στην ηλικία των 83 ετών και διακοσίων κιλών plus, διεκδίκησε και απόκτησε τελευταία καινούργιο αυτοκίνητο δημοσία δαπάνη. Γεγονός που συνδηλώνει πως όχι μόνο δεν θίχτηκαν από τον ΣΥΡΙΖΑ τα βουλευτικά προνόμια που είχαν θεσπίσει οι αστικές κυβερνήσεις, αλλά ούτε καταργήθηκαν και κάποια αισχρά σαν αυτό, να αποκτά ισοβίως καινούργιο αυτοκίνητο ο συνταξιοδοτημένος βουλευτής. Αλήθεια, δεν συνιστά η πάγκαλος οδήγηση δημόσιο κίνδυνο, όπως και η πολιτική δράση των πολιτικών εκείνων που υπεραμύνονται των βουλευτικών προνομίων; Μήπως ο κάθε συνταξιούχος βουλευτής, εκτός από τη βουλευτική σύνταξη και του αυτοκινήτου, δικαιούται να έχει και προσωπικό οδηγό αν είναι ΑμεΑ;
Η αλήθεια είναι πως δεν γνωρίζω στις λεπτομέρειές τους όλα τα βουλευτικά προνόμια. Άλλωστε, δεν φρόντισαν ιδιαιτέρως να τα κάνουν γνωστά στον ελληνικό λαό οι διάφοροι δημοσιογράφοι των αστικών κομμάτων και πολύ περισσότερο οι βουλευτές τους. Μόνο κάποτε, την εποχή των εσωτερικών εντάσεων στο ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με το προνόμιο του βουλευτικού αυτοκινήτου, διάβασα έναν κατάλογο αυτών των προνομίων στην LIFO [1], που όπως αποδείχτηκε από την πρόσφατη απόκτηση καινούργιου αυτοκινήτου από τον Πάγκαλο ήταν ελλιπής. Άλλωστε, στο ενδιάμεσο έχουν ψηφιστεί μια σειρά νόμοι που πιθανόν τροποποίησαν ή/και εμπλούτισαν αυτά τα προνόμια. Γι’ αυτό και τα αναδημοσιεύω με κάθε επιφύλαξη:
«Κάθε βουλευτής στοιχίζει περίπου 20.000 ευρώ τον μήνα στα δημόσια ταμεία!
Οι μηνιαίες ακαθάριστες απολαβές κάθε βουλευτή ανέρχονται από 7.670 ευρώ μέχρι 8.198,79 ευρώ.
Επίδομα οργάνωσης γραφείου. Ανάλογα με την εκλογική περιφέρεια όπου εκλέγονται, οι βουλευτές λαμβάνουν από 738,88 έως 935,88 ευρώ για την οργάνωση του γραφείου τους.
Ατέλεια τηλεφωνικής επικοινωνίας. Οι βουλευτές δικαιούνται δωρεάν συσκευή κινητού και η Βουλή καλύπτει λογαριασμούς έως και 200 ευρώ. Αν υπερβούν το όριο, καταβάλλουν οι ίδιοι τη διαφορά.
Οκτώ σταθερές γραμμές τηλεφωνίας (μέχρι 12.000 ευρώ).
Αυτοκίνητο που το μισθώνει η Βουλή με λίζινγκ. Οι βουλευτές του λεκανοπεδίου Αττικής (Α’, Β’ Αθηνών και Πειραιά και υπόλοιπο Αττικής) δικαιούνται αυτοκίνητο έως 1.400 κυβικά εκατοστά και έως 750 ευρώ μηνιαίο μίσθωμα. Για τους βουλευτές περιφέρειας προβλέπεται Ι.Χ. έως 1.800 κ.εκ. και 1.200 ευρώ μίσθωμα.
Δωρεάν διαμονή σε κεντρικό ξενοδοχείο για τους βουλευτές της επαρχίας ή ρευστό, κατά μέσο 1.000 ευρώ, σε όσους επιθυμούν να μείνουν σε διαμέρισμα.
Ταχυδρομική ατέλεια, ένα προνόμιο που υπολογίζεται σε 909,31 ευρώ.
Ατέλεια στις μετακινήσεις με λεωφορεία, σιδηρόδρομο και ακτοπλοΐα.
Οι βουλευτές της επαρχίας έχουν στη διάθεσή τους 104 αεροπορικά εισιτήρια τον χρόνο για να πηγαίνουν στις εκλογικές τους περιφέρειες.
Πενήντα δύο αεροπορικά εισιτήρια μετ’ επιστροφής για τον νομό τους, εφόσον αυτός απέχει περισσότερα από 200 χιλιόμετρα από την Αθήνα.
Κάθε βουλευτής έχει στην υπηρεσία του τέσσερις υπαλλήλους. Οι δύο είναι μετακλητοί και πληρώνονται από τις υπηρεσίες τους και οι άλλοι δύο οι επιστημονικοί συνεργάτες από τη Βουλή.
Οικογενειακή παροχή και εργοδοτική εισφορά υπέρ ΕΟΠΥΥ περίπου 350 ευρώ.
Συμμετοχή σε κοινοβουλευτικές επιτροπές και θερινά τμήματα. Το ποσό αυτής της έξτρα αποζημίωσης μπορεί να φτάσει και τα 1.000 ευρώ μηνιαίως. Προβλέπονται 75 ευρώ ανά συνεδρίαση μετά τις περικοπές.
Ασυλία από όλα τα ποινικά και αστικά αδικήματα. Φέτος ψηφίστηκε νόμος σύμφωνα με τον οποίο αναστέλλονται τα φορολογικά και άλλα προνόμια των βουλευτών όταν καταδικαστούν αμετάκλητα για κακουργήματα, αλλά και για πλημμελήματα όπως η κλοπή, η απάτη, η εκβίαση, η πλαστογραφία, η ψευδής βεβαίωση, η ψευδορκία, η απιστία περί την υπηρεσία, η παράβαση καθήκοντος, η συκοφαντική δυσφήμηση, η υπεξαγωγή εγγράφου, το έγκλημα κατά της γενετήσιας ελευθερίας και η οικονομική εκμετάλλευση της γενετήσιας ζωής, καθώς και η παραβίαση του νόμου περί ναρκωτικών.
Όλοι οι βουλευτές έχουν το δικαίωμα να λαμβάνουν άτοκο δάνειο από τη Βουλή σε 48 μηνιαίες δόσεις μέσω παρακράτησης του ποσού που τους αναλογεί από τον μισθό τους.
Τα παιδιά των βουλευτών πηγαίνουν δωρεάν στον παιδικό σταθμό της Βουλής.
Οι βουλευτές έχουν το δικαίωμα να ψωνίζουν από το συγκρότημα εξυπηρέτησης προσωπικού της Πολεμικής Αεροπορίας».
Ο αστικός τύπος, γενικότερα, διακρίνεται για τον αντικομμουνισμό του και, ιδιαιτέρως, για την εχθρική του στάση απέναντι στο Κομμουνιστικό Κόμμα της Ελλάδας. Στην προκειμένη περίπτωση της δημοσίευσης ενός κειμένου που ασκεί κριτική στους αστούς βουλευτές και στα προνόμιά τους, ο δημοσιογράφος τής LIFO ένιωσε την υποχρέωση, ως όφειλε άλλωστε, να διακρίνει τη στάση του ΚΚΕ και των βουλευτών του απέναντι στα βουλευτικά προνόμια:
«Το μόνο κόμμα που ευθαρσώς αντιτίθεται στο σκανδαλώδες των βουλευτικών προνομίων εν καιρώ κρίσης είναι το ΚΚΕ. Η κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ εκφράζει τη σταθερή και αμετακίνητη αντίθεσή της στα προνόμια των βουλευτών και των άλλων αιρετών […][2]»
Πράγματι, πάνε πολλά χρόνια που το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ελλάδας και οι βουλευτές του εφαρμόζουν μια ριζικά διαφορετική στάση στο θέμα των βουλευτικών προνομίων. Κι ο αστικός τύπος εσκεμμένα αποφεύγει να αναφέρει αυτή τη διαφορετική θέση, ώστε να μην γνωρίζει ο λαός ποια είναι η διαφορά των κομμουνιστών βουλευτών από τους άλλους.
Οι βουλευτές του ΚΚΕ καταθέτουν στο Κόμμα όλες τις παροχές που τους δίνει η Βουλή. Για τη συντήρησή τους το Κόμμα τούς χορηγεί μια μηνιαία αποζημίωση, που είναι παραπλήσια με αυτή που προβλέπεται στην Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση για τους μισθωτούς.
Στις 29 Μάρτη 2017, επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ και με αφορμή τη συζήτηση που είχε ανοίξει εκείνες τις ημέρες σχετικά με τα προνόμια των βουλευτών, η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ, με την παρακάτω σχετική ανακοίνωσή της, τόνισε τη σταθερή και αμετακίνητη θέση της κατά των βουλευτικών προνομίων.
«Η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ, για μια ακόμη φορά, εκφράζει τη σταθερή και αμετακίνητη αντίθεσή της στα προνόμια των βουλευτών και των άλλων αιρετών, την οποία επανειλημμένα έχει εκφράσει κατά το παρελθόν με πρόταση νόμου, ανακοινώσεις και σχετικές τοποθετήσεις:
Τη δραστική μείωση της βουλευτικής αποζημίωσης και τη φορολόγησή της με τους ίδιους όρους που φορολογούνται και οι άλλοι εργαζόμενοι.
Την πλήρη κατάργηση της αποζημίωσης των βουλευτών για τη συμμετοχή τους στις Κοινοβουλευτικές Επιτροπές και άλλες κοινοβουλευτικές δραστηριότητες.
Την πλήρη κατάργηση των βουλευτικών συντάξεων.
Υπενθυμίζουμε ότι με αφετηρία αυτές τις θέσεις η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ δεν ψηφίζει και τον προϋπολογισμό της Βουλής» [3].
Καταλαβαίνει, λοιπόν, κανείς γιατί ο Πάγκαλος, όπως και κάθε αστός πολιτικός και κάθε πολιτικός τυχοδιώκτης που ονειρεύεται τα βουλευτικά προνόμια, μισούν το ΚΚΕ και επιδίδονται στην κατασυκοφάντησή του. Η κοινωνική θέση, υπάρχουσα ή επιθυμητή, καθορίζει την συμπεριφορά και την ιδεολογία τους. Ενώ, όμως, ο Πάγκαλος έχει εκφράσει κατά καιρούς και δημόσια το μίσος του κατά του ΚΚΕ και την επιθυμία του να απαγορευτεί το Κομμουνιστικό Κόμμα, οι άλλοι αντικομμουνιστές κρύβονται σαν πουτανίτσες στο σκοτάδι και προσποιούνται δημοσίως ρόλους αριστερών παρθένων.
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
[1] Δημήτρης Κυριαζής, «Τα 17 ανέγγιχτα προνόμια των Ελλήνων βουλευτών που ούτε ο Σύριζα θα αλλάξει», LIFO, 28.1.2015
[2] στο ίδιο
[3] Ριζοσπάστης, 30 Μάρτη 2017, σελ. 8
https://www.rizospastis.gr/story.do?id=9296728