Τρισάγιο στον παππού…

Πάνω στα ψηλά φτερουγίζει η αδάμαστη άυλη μορφή σου παππού. Εκεί που οι λεύτεροι αιθέρες φιλοξενούν τις ανυπότακτες ψυχές!

Κι αν δεν σε γνώρισα ποτέ, άκουσα τόσα πολλά για σένα ατρόμητο Παλικάρι της Ρωμιοσύνης, Απείθαρχο Τέκνο των Κλεφτών και της Ανταρτοσύνης!

78 χρόνια η φωτεινή σου μνήμη σκίζει το σκοτάδι, 78 χρόνια στήνουμε τη σημαία των οραμάτων μας στο φτωχοκάλυβό σου, 78 χρόνια το όνομά σου μας συντροφεύει και μας εμπνέει, 78 χρόνια παραμένεις Ανίκητος!

Και μαζί σου παραμένουμε Ανίκητοι κι εμείς που φέρουμε τη ρίζα σου και τα ιδανικά σου.

Το κορμί σου τσάκισαν τα καθάρματα που σε έπιασαν ύπουλα με προδοσιά, οι θρασύδειλοι φασίστες, μα όχι το πνεύμα και την ψυχή σου.

Το σπίτι σου το έκαψαν οι γερμανοί ναζίδες, το  αγροτικό καλύβι σου το πάτησαν μετέπειτα οι αλητοφασίστες, μέσα στην εκκλησιά του χωριού αφαίρεσαν τη ζωή σου με τον πιο φρικαλέο τρόπο οι μαύροι δολοφόνοι της ντόπιας και ξένης τυραννίας, μα εσύ δεν πρόδωσες, δεν κιότεψες, δεν υπέκυψες, στάθηκες ολόρθος ως το τέλος!

7 ορφανά παιδιά με προστάτιδα τη χήρα συντρόφισσά σου, έδωσαν τη μάχη στο στίβο της ζωής και την κέρδισαν κόντρα στις θύελλες και στους δίσεκτους καιρούς που ακολούθησαν το φευγιό σου.

Οι μνήμες, οι διδαχές, παραμένουν ζωντανές. Φυλαχτά ενός λαού που ξεπέρασε το μπόι του όταν αποφάσισε να ανταποκριθεί στο κάλεσμα της Ιστορίας. Κι αυτά τα φυλαχτά ιερά, πολύτιμα, ματωμένα, κληροδοτήθηκαν και σε εμάς.

Και θα έρθει η ώρα και η στιγμή που οι παλιοί όρκοι θα βάλουν ξανά φωτιά στο μπαρούτι της  Μαχόμενης Ρωμιοσύνης και ο Λαός μας θα αδράξει πάλι τ’ Άρματα της Τιμής για το Δίκιο και τη χιλιάκριβη τη Λευτεριά!

Όπως τα ονειρεύτηκες και τα υπηρέτησες και εσύ…

Δόξα και Τιμή σε σένα παππού Γιάννη και σ’ όλα τα αθάνατα  θεριά της δρακογενιάς σου!

“Με επανάσταση θα διώξουμε τη σκλαβιά…”

 (στη μνήμη σου – σαν σήμερα 17/7/1945)