#Βάλε τέλος στην ντροπή: Σε κάθε καμπάνια που την ενισχύει…

Σύσσωμες όλες οι σταρλετίστες του ίντερνετ μαζί με μια ιδιωτική επιχείρηση ανησυχούν για εκείνα τα κορίτσια που δεν πηγαίνουν σχολείο τις μέρες της περιόδου τους. Μια καμπάνια κατάπτυστη εν έτει 2019, με μοναδικό σκοπό την προβολή του αλληλέγγυου προσωπείου της ιδιωτικής επιχείρησης. 

 Η περίοδος είναι μια απόλυτη φυσιολογική λειτουργία του γυναικείου σώματος, η οποία διαρκεί κατά μέσο όρο απο τα 13 έως τα 50 χρόνια μιας υγιούς γυναίκας. Σε αυτά τα 40 χρόνια, η γυναίκα πρόκειται να ξοδέψει αρκετά χρήματα για να προμηθευτεί προϊόντα περιόδου και επειδή  είναι μια αναπόφευκτή γυναικεία ανάγκη, εδώ και δεκαετίες ιδιωτικές εταιρίες ξεζουμίζουν στην κυριολεξία το γυναικείο πορτοφόλι, τάχα πάντα με χαμόγελο και αλληλεγγύη προωθώντας το πρότυπο της νέας (πάντα!), ανεξάρτητης, χωρίς πόνους γυναίκας που χρησιμοποιεί περιχαρής τα προϊόντα της τάδε ή δείνα ιδιωτικής εταιρίας.

Η νέα, πανέμορφη και ορεξάτη νέα στις διαφημίσεις τους κάνει capoeira και ζει την υπέροχη ζωή της, προσελκύοντας αρσενικά στο διάβα της ακόμα και αυτές τις ”δύσκολες μέρες”, ενώ λαχταριστές κατάλευκες σερβιέτες απορροφούν με άνεση μπλε υγρά… Αχ, ο υπέροχος κόσμος της διαφήμισης… A ναι, μια φορά είδα και μια σταγονίτσα αίμα.

Μια τέτοια εταιρία αποφάσισε να ξεκινήσει  καμπάνια με σκοπό να βοηθήσει κορίτσια σχολικής ηλικίας να μην χάνουν ώρες μαθήματος εξαιτίας της οικονομικής ανέχειας των οικογενειών τους, οι οποίες δεν μπορούν να καλύψουν τα έξοδα για την αγορά προιόντων προσωπικής φροντίδας, κοινώς σερβιέτων και ταμπόν.

Είναι δυνατόν να υπάρχει μια τέτοια διαφήμιση στην ελληνική τηλεόραση του 2019; Είναι δυνατόν μια φυσιολογική λειτουργία του γυναικείου σώματος να ”αναγκάζει ” κορίτσια εφηβικής ηλικίας να χάνουν ώρες μαθήματος; Είναι δυνατόν να περιμένουμε μια” ευγενική χειρονομία” μια ιδιωτικής εταιρίας για να λύσουμε σημαντικά θέματα της κοινωνίας μας όπως η φτώχεια, η εγκατάλειψη της εκπάιδευσης απο το γυναικείο πληθυσμό και όλα αυτά θα λυθούν με συμβολή απο τους instagramers;

Ο κοινωνικός στιγματισμός της περιόδου.

”Έχω τα ρούχα μου”, ”Περιμένω τον Κόκκινο στρατό”, ” είμαι αδιάθετη”, είναι μερικές απο τις κλισέ φράσεις που χρησιμοποιούν οι γυναίκες για να επικοινωνήσουν συνθηματικά  την περίοδο τους, ιδιαίτερα όταν αρσενικά μέλη είναι μπροστά.

Ο κοινωνικός στιγματισμος της περιόδου ξεκίνησε απο τα αρχαία χρόνια, όταν οι γυναίκες έπρεπε να απέχουν ακόμα και απο τις ελάχιστες κοινωνικές και θρησκευτικές γιορτές που επιτρέποταν να συμμετέχουν εκείνη την εποχή, σε περίπτωση που είχαν περίοδο. Η περίοδος αντί για μια απόλυτα φυσιολογική λειτουργία του γυναικείου σώματος δαιμονοποιήθηκε ως το ”ακάθαρτο” και ”μιαρό” που πρέπει να υποκρύπτεται από τον κοινωνικό περίγυρο.

Σε λατινικά κείμενα διαβάζουμε πως αν μια γυναίκα με περίοδο αγγίξει κρασί αυτό ξινίζει, οι καρποί σαπίζουν, τα φρούτα πέφτουν απο τα δέντρα, το μπρούτζο και το σίδερο πιάνουν σκουριά, τα σκυλιά τρελαίνονται και αρχίζουν να δαγκώνουν ενώ μια περίεργη μυρωδιά υπάρχει στον αέρα.

Στην Βίβλο και στο Κοράνι, βρίσκουμε απίστευτες δοξασίες.. Οι άνδρες έπρεπε να τις αποφεύγουν γιατί ήταν βρώμικες εκείνες τις ημέρες του μήνα. Ενώ σε πολλά χωριά μέχρι και στις μέρες μας υπάρχει η αντίληψη πως μια γυναίκα δεν πρέπει να κοινωνεί αν βρίσκεται σε έμμηνο ρύση.

Με τις θρησκείες να θεωρούν τις γυναίκες ακάρθατες για σχεδόν μια βδομάδα κάθε μήνα, η περίοδος έλαβε εκλεκτική συγγένεια με το διάβολο ( όπως άλλωστε ολόκληρο το γυναικείο κορμί και ”η ακόρεστη σεξουαλικότητα του”). Σε κείμενα του μεσαίωνα, γυναίκες που κατηγορήθηκαν ως μάγισσες και κάηκαν στην πυρά, περιέγραψαν μετά απο φρικτά βασανιστήρια( βεβαίως ! Βεβαίως!) πως στα μαγικά τους φίλτρα χρησιμοποιούσαν την περίοδο τους ή και των ”συνάδελφων” γυναικών  για να καταφέρουν να κάνουν κακό.

Η περίοδος χρησιμοποιήθηκε ως άλλοθι μέχρι και το 20ο αιώνα, ώστε η γυναίκα να μην ακολουθεί την ίδια εκπαίδευση με τους άνδρες της εποχής. Συγκεκριμένα, ”επιστημονικά συγγράμματα” του τότε έδειχναν πως μια γυναίκα δεν μπορεί να συγκεντρωθεί κατά την διάρκεια της περιόδου της. Η περίοδος χρησιμοποιήθηκε και ως επιχείρημα να μην ψηφίζει.. Η γυναίκα κατά την διάρκεια της περιόδου της δε λάμβανε σωστές αποφάσεις. Δεδομένου της συχνής εμφάνισης της περιόδου κάθε μήνα, η γυναίκα ήταν απλά ένα ασταθές πλάσμα το οποίο δεν θα μπορούσε να ”ενηλικιωθεί” ουσιαστικά ποτέ της. Ακόμα και η μη ύπαρξη της περιόδου ήταν αιτία κοινωνικού αποκλεισμού της… Σήμαινε πως ήταν υπερβολικά μεγάλη για να παντρευτεί και να κάνει οικογένεια. Ήταν μια γεροντοκόρη πλέον..

Με λίγα λόγια, είτε είχες είτε δεν είχες περίοδο, ήσουν καταδικασμένη να μείνει κλεισμένη μέσα σε τέσσερις τοίχους… Στη μόνη περίπτωση που τα πράγματα πήγαιναν κάπως υπέρ της ήταν σε περίπτωση  φόνου, αφού για αρκετά χρόνια το ποινικό δίκαιο θεωρούσε πως οι γυναίκες ήταν ”ανίκανες” να διαπράξουν  ειδεχθή εγκλήματα, επειδή η ”φύση” τους είχε σκοπό να τις κάνει μητέρες και οπότε δεν θα μπορούσαν να σκοτώσουν κάποιον με ειδεχθή τρόπο…

Δηλαδή, μπορούσε να πετσοκόψεις τον σύζυγο σου σε κομματάκια με τσεκούρι αλλά να πιείς κρασί όχι… Λογικό μου ακούγεται…

Στην υπέροχη σύγχρονη εποχή μας.

Ο κοινωνικός στιγματισμός της περιόδου δεν έχει εξαληφθεί πλήρως μέχρι και σήμερα. Χιλιάδες είναι τα αστεία τα οποία συνδυάζουν την περίοδο της γυναίκας με τα νεύρα της. Πολλά κορίτσια μέχρι σήμερα νιώθουν ντροπή για αυτή την φυσιολογική λειτουργία του κορμιού τους.

Κρύβουν επιμελώς τις σερβιέτες και τα ταμπόν τους μέσα σε τσάντες, τυλίγουν προσεχτικά ΄΄τις αποδείξεις” πως έχουν περίοδο με τόνους χαρτιού και ανησυχούν για το ”αν λερώθηκαν” … Πόσες φορές έχετε ρωτήσει ή κοιτάξει οι ίδιες τον πωπό της φίλης σας για να δείτε αν είναι ”λερωμένη” ;

Σε έναν ειδυλλιακό κόσμο, το κοινωνικό στίγμα της περιόδου θα έπρεπε να είχε εξαληφθεί και διάφορες δοξασίες του τύπου ”έχεις νεύρα”, ” συγχρονίζεσαι με τον κύκλο της σελήνης ” ή ”οι γυναίκες που ζουν μαζί συγχρονίζεται ο κύκλος του και είναι χειρότερες μαζί παρά σαν μονάδες” να είχαν περάσει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.

Η περίοδος είναι μια φυσική λειτουργία του γυναικείου οργανισμού. Δείχνει πως μια γυναίκα είναι ικανή να τεκνοποιήσει. Δεν είναι αρρώστεια. Δεν είναι αιτία αποκλεισμού απο τις κοινωνικές, θρησκευτικές ή επαγγελματικές της δραστηριότητες. Δεν έχει περισσότερα ή λιγότερα νεύρα απο το χαρακτήρα που έχει πάντα.

Το πόσο αδύναμη ή όχι θα νιώσει κατά την διάρκεια της περιόδου έχει να κάνει με την ηλικία, τα προβλήματα υγείας που μπορεί να αντιμετωπίζει, την διατροφή ή την άσκηση που κάνει. Μια γυναίκα αθλήτρια σαφέστατα θα εξακολουθήσει να είναι ενεργητική, ενώ μια άλλη γυναίκα με άλλο σωματότυπο/ τρόπο ζωής ή γυναικολογικό πρόβλημα μπορεί να νιώθει πόνο και θέλει να ξαπλώσει. Κάθε γυναίκα, κάθε άνθρωπος βιωνει το σώμα του διαφορετικά. Δε λειτουργούμε όλες το ίδιο, άρα δεν μπορεί να υπάρχει μια καθολική αντιμετώπιση πάνω στο θέμα.

#mineisaixazoviola

Η διαφήμιση υποστηρίζει πως τουλάχιστον 10.000 κορίτσια στην Ελλάδα κάνουν κοπάνα απο το σχολείο, επειδή δεν μπορούν να αγοράσουν είδη υγιεινής. Υποστηρίζει πως θα ”δωρίσει” 800.000 προϊόντα σε αυτά τα κορίτσια και το θέτω σε εισαγωγικά γιατί αυτό που ζητά είναι να βγάλουμε απο την τσέπη μας χρήματα και να πληρώσουμε προιόντα της, ώστε να ”δωρίσει’ εκείνη προιόντα στα φτωχά κορίτσια.

Στο κείμενο της διαφήμισης διαβάζουμε:

1) ”Τα κορίτσια έχουν χαμηλή αυτοπεποίθηση στην εφήβεια τους”.  Τα κορίτσια μόνο; Δηλαδή, τα αγόρια πετάνε στα ύψη της αυτοπεποίθησης;  Προφανώς και όχι, αλλά τα αγόρια δεν αγοράζουν σερβιέτες, οπότε δε μας ενδιαφέρουν τα προβλήματα τους…

Οι έφηβοι, ανεξαρτήτως φύλου, έχουν έλλειψη αυτοπεποίθησης. Βρίσκονται στο στάδιο που το σώμα και η ψυχολογία τους αλλάζουν, ώστε να φύγουν απο το στάδιο της παιδικής ηλικίας και να προχωρήσουν προς την ενηλικίωση τους. Νιώθουν άβολα με το σώμα τους όλη μέρα. Βλέπουν και όλα αυτά τα μη ρεαλιστικά πρότυπα ομορφιά και άγχονται ακόμα περισσότερο. Αν θέτεις το θέμα της ”αυτοπεποίθησης” μόνο πάνω στα κορίτσια, συνδυάζοντας το με τη ”ντροπή” του να έχεις  περίοδο, δε διαφέρεις και πολύ απο τις θείτσες του ’50.

2) Η μη δυνατότητα αγοράς προιόντων υγιεινής συνδέεται στο μυαλό της εταιρίας με την ”αναγκαστική απουσία απο την εκπαίδευση”. Αφού είσαι φτωχή για να μην ντροπιαστείς πρέπει να κρυφτείς. Σωστά; Αυτή είναι η λογική. Η επιδερμική καμπάνια δεν ασχολείται με τα ουσιαστικά προβλήματα, ενώ παράλληλα συνεχίζει το στίγμα και την προσβολή στο γυναικείο φύλο. Το κορίτσι που δεν μπορεί να αγοράσει σερβιέτες, προφανώς θα έχει γονείς χωρίς εργασία ή με λιγοστές απολαβές, μπορεί να του λείπουν βασικότερα πράγματα απο ένα κομμάτι σερβιέτας, όπως ρεύμα, θέρμανση, φαγητό και σχολικός εξοπλισμός, αλλά η εταιρία εκμεταλλεύεται την φτώχεια και το στίγμα για να ”αναδείξει” το πρόβλημα που ικανοποιεί τις πωλήσεις της.

Πολλά αγόρια επίσης φεύγουν πριν ολοκληρώσουν την υποχρεωτική εκπαίδευση, άρα καταλαβαίνετε πως δεν υπάρχει πόνος για την δημόσια εκπαίδευση της χώρας, αλλά για την τσέπη τους.

Στο αγώνα για την ”κοριτσίστικη αυτοπεποίηθηση” που αναπτερώνεται με τα φτερά της σερβιέτας ρίχνονται και περιχαρείς ηθοποιοί, instagramers,youtubers… δηλαδή ένας συφερτός ψεύτικου χαμόγελου για προβλήματα που δεν τους έχουν περάσει κάν απο το μυαλό και απλά καρπώνονται και οι ίδιοι δημοσιότητα και χρήμα απο την εταιρία, προσφέροντας τι σε ένα κορίτσι; Μερικά πακέτα σερβιέτας που θα την φτάσουν για μερικούς μήνες…

Η έλλειψη εκπαίδευσης θα συνοδεύει όλα της τα χρόνια…

Θα πει κάποιος ” Με αφορμή την καμπάνια μπορεί το κράτος να ενδιαφερθεί ή μια ΜΚΟ ή κάποιος άλλος …” . Αυτές οι καμπάνιες, γίνονται εδώ και χρόνια για το θεαθήναι και δεν αλλάζει κάτι. Σχεδόν σε όλες τις ηπείρους έχουν συμβεί ”καμπάνιες περιόδου” και δεν είναι πάντα θέμα πως το ”δυσκίνητο κράτος δεν μεριμνεί”,  αλλά το ότι οι ίδιες οι εταιρίες που δημιουργούν καμπάνιες δεν θέλουν να βρεθεί πραγματική λύση… Προφανως το τελευταίο που θέλουν οι ιδιωτικές εταιρίες είναι ένα δημόσιο το οποίο να μοιράζει δωρεάν προιόντα με μηδενικό κόστος.. Ακόμα και αν γίνουν αποκλειστικοί προμηθευτές του, δεν τον συμφέρει ο τρόπος πληρωμής του Δημοσίου Τομέα ή ενώ η μείωση της φορολογίας για την αγορά αυτών των προιόντων, σπανίως μετακυλίεται στον πελάτη.

Μας αντιμετωπίζουν ως χάπατα που θα μασήσουμε εύκολα το σλόγκαν ”αγόρασε για να βοηθήσεις” συνεχίζοντας το κύκλο της κοινωνικής ντροπής, αν δεν έχεις τα κατάλληλα προιόντα για να κρύψεις την περίοδο σου και εκμεταλλευόμενοι την φτώχεια και την εξαθλίωση που έχει επέλθει σε ένα λαό. Ο οποίος αγωνίζεται καθημερινά να βρει μια δουλειά που θα του εξασφαλίσει μια αξιοπρεπή διαβίωση, χωρίς ελεημοσύνες και εύκολα μηνύματα προσφοράς.

Καλά όλα αυτά… Άμεσες λύσεις υπάρχουν ;

Υπάρχουν. Για αιώνες οι γυναίκες χρησιμοποιούσαν διάφορες τεχνικές ώστε να μπορούν να πηγαίνουν σχολείο, να εργάζονται και να συμμετεχουν στην κοινωνική ζωή χωρίς να πληρώνουν σερβιέτες και ταμπόν. Ζήτημα είναι βέβαια πού διαβιούν αυτά τα κορίτσια, γιατί αν ζουν χωρίς ρεύμα ή νερό ακόμα και η λύση των καθαρών πανιών είναι δύσκολη, καθότι πρέπει να αλλάζονται και να πλένονται συχνά. Και αυτό είναι θέμα εξ’ολοκλήρου της Πολιτείας να το κοιτάξει που ζουν οι πολίτες της και αποτελεί συνταγματικό δικαίωμα του κάθε πολίτη η πρόσβαση στην αγορά εργασίας και η αξιοπρεπής διαβίωση.

Το σχολείο δεν πρέπει να αδιαφορεί αν βλέπει τους μαθητές του να απουσιάζουν, ανεξαρτήτως φύλου. Οι γυναίκες μεταξύ μας πρέπει να χτίσουμε αλληλεγγύη και όσο και αν ακούγεται ευχολόγιο, με τις όποιες διαφορές μας, μοιραζόμαστε τις ίδιες λειτουργίες και ανάγκες. Πρέπει να κατανοήσουμε πως έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας να διανύσουμε μέχρι να φέρουμε την ισοτιμία/ ισότητα στις σχέσεις των φύλων και πως ο δρόμος που ανοίγουμε είναι σημαντικός κυρίως για όσες ( και όσους) μοιράζονται την ίδια λειτουργία με εμάς, όπως  οι trans άνδρες, οι οποίοι χωρίς εμάς να ανοίξουμε τον δρόμο της αποστιγματοποίησης της περιόδου δεν πρόκειται να τα καταφέρουν.

Είναι γνωστά τόσο τα διαφημιστικά τερτίπια των εταιριών, όσο και οι επιπτώσεις στο περιβάλλον απο την απόρριψη τεράστιων όγκων προσωπικής υγιεινής… οπότε σε όσες έχουμε την δυνατότητα να αλλάξουμε τον τρόπο συλλογής της περιόδου μας υπάρχουν ειδικά εσώρουχα, κυπελλάκια περιόδου, σερβιέτες που πλένονται πολλαπλών χρήσεων και σφουγγαράκια περιόδου, ώστε τα παιδιά μας και τα παιδιά των παιδιών μας να μεγαλώνουν σε ένα λιγότερο τοξικό περιβάλλον στο μέλλον.

Τέλος, υπάρχει το κίνημα #freebleeding, το οποίο ξεκίνησε δυναμικά την δεκαετία του ’70 ενάντιον των θανάτων απο τοξικό σοκ που προκλήθηκαν απο τα υπερ-απορροφητικά ταμπόν της εποχής εξαιτίας συγκέντρωση βακτήριων (είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που το τοξικο σοκ συμβαίνει και οδηγεί σε θάνατο, μη μου πάθετε υστερία), και μέχρι σήμερα λίγες τολμηρές φεμινίστριες το ακολουθούν…  Θεωρώ πως είναι ακραίο για μια εποχή σαν την σημερινή και εντελώς άβολο από πολλές απόψεις, οπότε δεν το προτείνω ως λύση, απλά λέω πως την επόμενη φορά που θα ανησυχήσουμε αν έχουμε ”λερωθεί”,  να θυμόμαστε πως δεν πρέπει να του δίνουμε και τόση σημασία. Είναι φυσιολογικό και πρέπει κάποια στιγμή η κοινωνία να συνηθίσει να το αποδέχεται ως τέτοιο (άλλωστε οι περισσότερες μέσα σε αυτή είμαστε γυναίκες και επιπλέον είδατε τι έπαθαν στο σχολικό χορό στην ταινία ”Carrie”; Σκέψου το πριν κοροϊδέψεις κάποια για αυτό..)