75 ευρώ εισιτήριο; Δεν είμαστε ο Νεϊμάρ
Αν για τους οπαδούς, τα 75 ευρώ μπορεί να είναι πχ δύο μεροκάματα, ο Νεϊμάρ βγάζει τόσα κάθε δευτερόλεπτο που περνάει. Το ποδόσφαιρο σαν προϊόν-εμπόρευμα, δεν πέρασε ποτέ καμία κρίση και ζει το όνειρο της δικής του φούσκας, που γίνεται εφιάλτης για την τσέπη του μέσου οπαδού.
Οι φίλαθλοι της Μπάγερν είδαν την ομάδα τους να τρώει τρία γκολ από την ανερχόμενη Παρί Σεν Ζερμέν, στο ντέρμπι του ομίλου. Αλλά η μεγαλύτερη πίκρα ήταν τα 75 ευρώ που κλήθηκαν να πληρώσουν για να την δουν από κοντά και να την υποστηρίξουν. Γι’ αυτό ανάρτησαν ένα πανό, για να κράξουν τη διοίκηση των Γάλλων:
75 ευρώ εισιτήριο; Δεν είμαστε ο Νεϊμάρ…
Κι αν για τους οπαδούς, τα 75 ευρώ μπορεί να είναι πχ δύο μεροκάματα, ο Νεϊμάρ βγάζει τόσα κάθε δευτερόλεπτο που περνάει, ανοιγοκλείνοντας απλώς τα μάτια του.
Δεν πρόκειται ασφαλώς για μεμονωμένο κρούσμα, αλλά για το γενικό κανόνα. Οι διοικήσεις εκμεταλλεύονται το ενδιαφέρον του κόσμου και βαράνε αλύπητα στο ψαχνό και την τσέπη του οπαδού που ψάχνει μια διέξοδο από την καθημερινότητα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η σλοβένικη Μάριμπορ, που μπορεί να μην έχει τα αστέρια της Παρί, έχει όμως μικρό γήπεδο, και ψάχνει το μέγιστο δυνατό κέρδος από τη συμμετοχή της στους ομίλους του Τσου-Λου, με το φτηνότερο εισιτήριο να ξεκινάει από τριψήφια τιμή.
Το ποδόσφαιρο σαν προϊόν-εμπόρευμα, δεν πέρασε ποτέ καμία κρίση και ζει το όνειρο της δικής του φούσκας, που γίνεται εφιάλτης για την τσέπη του μέσου οπαδού.